account_circleเคยไหม? เวลาที่ลูกโกรธ หรือคุณพ่อ คุณแม่ทำอะไรที่ขัดใจแล้วลูกชอบตะโกนออกมาว่า ลูกเกลียดพ่อแม่ แล้วยิ่งถ้าลูกทำร้ายพ่อแม่ด้วยแล้วล่ะก็ ต้องกลายเป็นบาปกรรมติดตัวลูกน้อยเข้าไปอีก จริงๆ แล้วทุกๆ ครอบครัวมีศาสนาและความเชื่อของตัวเองที่ยึดเอาไว้เพื่อให้ลูกเป็นคนดี
เคยมีคำถามของเด็กหญิงคนหนึ่ง จากในอินเทอร์เน็ตถามหลวงตามหาบัว มาว่า
“ครอบครัวของหนูมี พ่อ แม่ ลูก รวมกัน 5 คน ตั้งแต่หนูเป็นเด็กเล็กๆ จำความได้ จนถึงตอนนี้ ได้เห็นความทุกข์ใจของแม่ คุณพ่อชอบทำร้ายจิตใจแม่ตลอดเวลา และห่างเหินจากครอบครัว พ่อชอบทำบาป ตกปลา เล่นการพนัน เที่ยวกลางคืน เวลาพ่อทำไม่ถูก แม่จะบอกให้ลูกๆ เงียบ และสอนเสมอว่าอย่าไปว่าพ่อ มันบาป ห้ามเถียงพ่อแม่ แต่วันหนึ่งพ่อทำร้ายสุนัขที่หนูเลี้ยงไว้ โดยการนำไปปล่อยไว้ที่วัด ทำให้หนูเริ่มมีปากเสียงกับพ่อบ่อยๆ นับวันพ่อก็ยิ่งทำบาป หนูบอกกับแม่ว่าหนูไม่ไหวแล้ว หนูจะว่าพ่อ เตือนพ่อ ถึงแม้ว่าจะรู้ว่ามันบาปก็ตาม หนูผิดมั้ยคะ?”
หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน ตอบเด็กหญิงเอาไว้ว่า
“เรื่องที่กล่าวมานี้ ควรยึดเป็นคติสอนใจตัวเอง ให้ทำความดีให้มาก ส่วนพ่อนั้นเรียกว่าเลว อย่าเอามาเป็นตัวอย่าง การต่อว่าพ่อในทางที่ถูกอย่างนี้ไม่เป็นบาป พระพุทธเจ้าเคยต่อว่าสัตว์มามาก เพราะความดื้อด้าน ไม่ยอมฟัง พ่อกับแม่ต้องรับผิดชอบลูกร่วมกัน ใครทำผิดต้องถูกแนะนำ ดุว่ากันได้เป็นธรรมดา แต่ถ้าลูกคอยต่อว่าพ่อแม่ เถียงพ่อแม่ ด้วยความประพฤติที่เลว เรียกว่าเป็นลูกอันธพาล”
หลวงตามหาบัว กล่าวต่อว่า
“ลูกชาวพุทธ พ่อของเรานั้นเรียกว่าเลิศเลอแล้ว ขอให้ยึดเด็ก ยึดผู้ใหญ่ ที่น่าเคารพเลื่อมใส เด็กน่ารัก ผู้ใหญ่น่าเคารพ ยึดมาปฏิบัติ ประสานด้วยความดีแห่งธรรม ตัดกิเลส อาละวาด ไม่มีเหตุผล มีความเมตตาสงสาร เผื่อแผ่ผู้น้อย การที่แม่ห้ามลูกไม่ให้ว่าพ่อดีมากทีเดียว ทำให้ลูกเข้าใจคำว่ากตัญญู มีความถูกความชอบธรรม”
เครดิต: http://www.luangta.com/thamma/thamma_talk_text.php?ID=2136&CatID=2