My parents love smart phone very much.
พ่อแม่ของหนูรักโทรศัพท์มือถือมาก
They care smart phone so much that sometimes they forget to care me.
พวกเค้าสนใจแต่โทรศัพท์มือถือมาก แล้วบางครั้งพวกเค้าก็ลืมแม้กระทั่งหนูไปเลย
When my father comes from office tired, he has time for smart phone but not for me.
เมื่อพ่อของหนูกลับจากทำงานเหนื่อยๆ เค้ามีเวลาให้โทรศัพท์มือถือแต่ไม่มีเวลาให้หนู
When my parents are doing some important work and smart phone is ringing, within single ring they attend the phone, but not me even…
เมื่อพ่อกับแม่ของหนูทำงานสำคัญๆ และพอโทรศัพท์มือถือดังขึ้น แม้เพียงครั้งเดียว พวกเค้าก็รับโทรศัพท์ทันที แต่ไม่ใช่สำหรับหนู
even if I am crying.
แม้กระทั่งตอนที่หนูร้องไห้
They play games on their smart phones not with me.
พวกเค้าก็เอาแต่เล่นเกมส์บนโทรศัพท์มือถือแต่ไม่สนใจหนู
When they are talking to someone on their smart phone, they never listen to me even if I am telling something important.
ตอนที่พวกเค้าคุยกับใครสักคนในโทรศัพท์มือถือ พวกเค้าก็ไม่ฟังอะไรหนูเลย แม้หนูจะบอกในสิ่งที่สำคัญก็ตาม
So, My wish is to become a smart phone.
เพราะฉะนั้น หนูเลยอยากเป็นโทรศัพท์มือถือ
After listening the note husband got emotional and asked the wife, ‘who wrote this?’.
หลังจากที่สามีได้ฟังเรื่องทั้งหมด ก็รู้สึกสะเทือนใจ จึงถามภรรยาว่า “ใครเขียนเรื่องนี้”
Wife: ‘Our son’.
ภรรยา : ลูกของเราค่ะ
เครดิตภาษาอังกฤษ : Facebook “I Love Siliguri”