ลูกไม่ชอบ วาดภาพ ระบายสี ไม่เห็นต้องเป็นกังวล โดย พ่อเอก

ศิลปะเด็ก เป็นเรื่องที่คุณพ่อคุณแม่ถกเถียงกันเสมอว่า การสอนศิลปะเด็กอย่างถูกต้องควรทำอย่างไร เมื่อเป็นเช่นนั้น เราจึงได้เห็นโรงเรียนสอนศิลปะของเด็กเกิดขึ้นมากมาย เพื่อหัดให้เด็ก วาดภาพ ระบายสี ตามตัวอย่างที่คุณครูบอก เราจึงได้เห็นเหมือนๆ กัน แม้เด็กจะมีที่มาต่างกัน

ช่วงวัยเนอร์สเซอรี่ถึงอนุบาล 1 ปูนปั้นเป็นเด็กที่ไม่ชอบระบายสีเอาซะเลย และถ้าจะต้องระบายสี ก็ระบายได้ไม่เอาอ่าว เอาคุ้งน้ำใดๆ รูปๆ หนึ่ง ปูนปั้นใช้สีเดียวระบายตั้งแต่ต้นจนจบ และต่อให้ในหน้านั้นมีรูปมากกว่าหนึ่งรูป สีแท่งเดียว ก็สามารถจัดการได้หมดทุกรูป แถมระบายก็ไม่เต็มภาพ และไม่อยู่ในกรอบเส้นเสียด้วย สรุปว่าระบายมั่วมากๆ ทำแค่ให้เสร็จๆ ไป

แม้กระทั่งแบบฝึกหัดฝึกเชาว์ต่างๆ ที่ปูนปั้นชอบทำ ถ้าเจอข้อที่ให้ระบายสีรูปที่แตกต่างจากพวก ปูนปั้นมักจะถามว่า “ขอกากบาทแทนได้มั้ยครับ”

ถามว่า ‘หม่ามี๊ ปะป๊าอยากให้ลูกระบายสีสวยๆ เก่งๆ มั้ย’ ตอบเลยว่า ‘อยากมาก’

ถามว่า ‘เห็นลูกเพื่อนๆ ระบายเก่งๆ รู้สึกยังไง’ ตอบเลยว่าในใจแอบนึกว่า ‘ทำไมระบายเก่งจังหนอ’

(แล้วแอบหันไปมองของลูกเรา)

แต่ถ้าถามว่า ‘หม่ามี๊กับปะป๊า กังวลมั้ย’ ตอบเลยว่า ‘ไม่’

ถามว่า ‘แล้วหม่ามี๊ ปะป๊า ทำอย่างไร’ สิ่งที่ปะป๊าหม่ามี๊ทำให้ปูนปั้น ก็มีแค่ หาพื้นที่ให้เขา ได้ขีดเขียน เรามีสีวางเกลื่อนบ้าน กระดาษพร้อมเสมอ เราซื้อชอล์คสีมาให้ปูนปั้น แล้วก็ปล่อยให้ปูนปั้นใช้พื้นซีเมนต์ที่จอดรถ เป็นกระดานยักษ์ วาดภาพ ระบายสี ตามจินตนาการ เลอะเทอะเท่าที่เขาอยาก

สอนลูก วาดภาพ ระบายสี ในแบบของบ้านเรา

ปะป๊าและหม่ามี๊ เชื่อว่า ไม่ใช่หน้าที่ของเราที่จะบอกว่า ‘เหมือนหรือไม่เหมือน’ ‘สวยหรือไม่สวย’

เราแนะนำได้ ถ้าเขาถาม  แต่อย่าไปตีกรอบว่า

– บ้านต้องมีหลังคา

– เมฆต้องสีฟ้า

– ต้นไม้ต้องสีเขียว

ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของจินตนาการของเด็กขับเคลื่อน