Family Blogger

ลูกทำชามแตก เป็นเหตุการณ์ที่น่าจะเจอกันทุกบ้าน แล้วแต่ละบ้านรับมือกับเหตุการณ์นี้อย่างไร? ผมขอแชร์ประสบการณ์ของบ้านผมให้ฟังฮะ

“ให้ลูกเรียนดนตรี กี่ขวบดี?” คุณครูท่านหนึ่ง เคยตอบไว้ “เห็นมาหลายคนแล้ว บางคนมาเหมือนมีพรสวรรค์ติดตัว จับเครื่องปุ๊บ ท่าเป๊ะ สีออกมาแบบใช้ได้เลย แต่มาเรียนไม่กี่ครั้งพอยากขึ้นก็เลิก”

ตอนเด็กผมไม่ค่อยมีโอกาสได้ไปเที่ยวไหน ผมจึงฝันไว้ว่า ถ้ามีลูกผมจะ พาลูกเที่ยว ให้มากที่สุด เท่าที่ผมมีกำลัง เพราะนั่นคือ สินทรัพย์ที่ผมจะมีไว้ติดตัวเขาไปได้

เรารู้สึกชื่นใจไม่น้อย เวลาได้ยินคนชมว่า เจ้าตัวป่วนทั้ง 2 ยิ้มเก่ง ผมมีเคล็ดลับ 3 ข้อ ที่ผมใช้ในการเลี้ยงลูกให้มีความสุข มาฝากครับ

เราเริ่ม อ่านหนังสือให้ลูกฟัง ตอนไหน? แล้วอ่านหนังสือให้ลูกฟัง มันมีประโยชน์ตรงไหน เพราะเขาก็ฟังไม่รู้เรื่องอยู่ดี? มีสิครับ ผมมีเทคนิคเล็กๆ น้อยๆ มาฝาก

active citizen หมายถึง การเป็นพลเมืองที่ดี มีจิตอาสา และมีสำนึกรับผิดชอบต่อสังคม ถึงเวลาที่เราต้องเปลี่ยนพฤติกรรม ไม่ใช่แค่ตัวเราแต่ต้องสอนลูกเราด้วย

ทำไมคิดว่าเด็ก 3-4 ขวบ ‘เด็กยังไม่ต้องรับผิดชอบอะไร เลยไม่สอนลูกให้รู้จักความรับผิดชอบ’ หรือจริงๆ แล้ว ‘เราเองที่ไม่เชื่อ จึงไม่ใช้เวลากับเรื่องนี้มากพอ’

บอร์ดเกม หรือ เกมกระดานเป็นกิจกรรมที่เราค้นพบโดยบังเอิญว่าเด็กวัย 4 ขวบกว่าก็เล่นได้อย่างสนุกสนานแล้ว มีอยู่ 4 เกมที่พี่ปูนปั้นเล่นแล้วติดใจ อยากจะมาแนะนำฮะ

เมื่อ “ลูกทำผิด” คุณพ่อคุณแม่จะสอนลูกอย่างไร จะ “ทำโทษ” ลูก หรือเปล่าฮะ ผมมีวิธีการหนึ่งที่ผมใช้กับลูกๆ ของผมอยากจะแชร์ให้ฟัง

พ่อแม่ผิดสัญญา ไม่ใช่เรื่องเล็กสำหรับลูก บางคำพูดของเราที่เราอาจคิดว่าเป็นเรื่องเล็กน้อย แต่กลับเป็นเรื่องใหญ่ของเขา โดยที่เราก็คาดไม่ถึง

ครอบครัวเรามีคำถามในใจเกี่ยวกับการศึกษาของลูกหลายข้อซึ่ง โรงเรียนทางเลือก ได้ให้คำตอบมา เราเลยยกมาสัก 3 คำถาม เพราะเชื่อว่าหลายครอบครัวก็มีคำถามเหล่านี้ในใจ

ผมเป็นมนุษย์พ่อธรรมดาทั่วไปที่อยากให้ลูกได้รับการศึกษาที่ดีและตัวผมเองจบมาจากการศึกษาที่คงจะเรียกว่ากระแสหลักเหมือนกัน และผมก็เคยคิดจะให้ลูกเข้ากระแสหลักมาก่อน แต่ในที่สุด ผมก็ตัดสินใจให้ลูกเข้าเรียน โรงเรียนทางเลือก

ปกติผมจะสอนลูกๆ ว่า แพ้ชนะไม่สำคัญ ขอให้เราแข่งกับตัวเองก็พอ แต่วันนี้ ผมมีบทเรียนหนึ่งที่เพิ่งได้เรียนรู้จากเจ้าปูนปั้น อยากจะเล่าให้ฟังฮะ 

เด็กๆ มักจะมีคำถามมากมายพรั่งพรูออกมาไม่หยุด โดยเฉพาะในช่วงวัย 3-4 ขวบ เราจะมีวิธี “ตอบคำถามลูก” รับมือ “ลูกชอบถาม” ได้อย่างไร

ชวนลูกทำอาหาร ให้โอกาสลูกได้ลองทำอาหารเองง่ายๆ ต้องเชื่อใจและชมเชย เพราะการตำหนิไม่ช่วยอะไร หรือ ความคิดที่คิดว่าลูกน่าจะยังทำไม่ได้ก็ไม่ช่วยอะไรเลยเช่นกัน

ผมเคยเขียนไว้ว่า ‘อย่าให้ช่องว่างกว้างกว่าอ้อมกอด’ และนั่นคือวิธีที่จะทำให้ลูกไม่เป็น โรคซึมเศร้า

ครูบาอาจารย์ในการเลี้ยงลูกของครอบครัวเราท่านหนึ่ง คือ คุณหมอประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์ เรื่องหนึ่งที่ท่านสอนเทคนิค ฝึกวินัยการกินให้ลูก ที่เราเอามาใช้ได้ผลและอยากมาเล่าให้ฟังคือ ‘การกำหนดเวลากินข้าวให้ลูก’

เวลาที่เห็น ลูกต่อต้าน ไม่ตอบสนอง เรามักมองว่า ลูกดื้อ บางทีเราก็ลืมไปว่าความใจร้อนของเรามันแปรผกผันกับการประมวลผลของลูก ผมจึงเขียนกลอนนี้ไว้สอนตัวเอง