Amarin Baby & Kids มีเรื่องราวดีๆ มาให้อ่านกันค่ะ เป็นเรื่องราวของครอบครัวหนึ่งมีคุณแม่ และลูกๆ อีก 6 คน เมื่อถึงวันที่คุณแม่สิ้นใจ ลูกๆ ทุกคนต่างพากันมาเปิดดู มรดกของแม่ ซึ่งมีค่ามากกว่าเงินทอง นั่นก็คือความรักที่ยิ่งใหญ่ที่แม่มีให้ลูก อ่านแล้วอย่าลืมรักแม่ให้มากๆ นะคะ
ตอนที่แม่ยังมีชีวิตอยู่ ในห้องของแม่จะมีโต๊ะอยู่ตัวหนึ่ง ที่ลิ้นชักมักล็อคไว้เสมอ ส่วนกุญแจนั้น แม่เก็บไว้ที่เก๊ะตู้เสื้อผ้าของแม่ ไม่มีลูกคนไหนที่กล้าเปิดลิ้นชัก อันเป็นที่เก็บของมีค่าของแม่ แม้แต่คนเดียว!
จนวันที่แม่เสียชีวิต พี่สาวคนรองจึงพาพวกเราไปเปิดลิ้นชักของแม่ พวกเราต่างพากันงง! ในลิ้นชักไม่มีอะไรนอกจากสมุดบันทึกเล็กๆ เล่มหนึ่ง ข้างในสมุดเป็นลายมือของแม่ จดบันทึกวันเดือนปีเกิดของพวกเราและหลานๆ ทุกคน แม่จดละเอียดแม้แต่เวลาตกฟาก วันสากล วันไทย
นี่หรือคือสมบัติที่แม่รักนักหนา! พูดไปผมก็อยากจะร้องไห้ แม่บอกพวกผมเสมอว่า ทรัพย์สมบัติทั้งชีวิตของแม่ก็คือลูกของแม่ แม่ทุ่มเทใช้ทั้งชีวิตสั่งสอนกล่อมเกลาพวกเรา ลูกของแม่ทุกคน ไม่มีใครเป็นคนเห็นแก่ตัว ทุกคนต่างถ้อยทีถ้อยอาศัย เราทุกคนต่างรู้จักแบ่งปัน
ผมเป็นลูกคนที่ 5 ในจำนวนพี่น้อง 6 คน ผมยังจำได้เสมอ สมัยเด็กๆ เวลาแม่พาพวกเราไปเที่ยว แม่มักจะซื้อไอติมแจกพวกเรา แต่แม่จะซื้อแค่ 6 ไม้เท่านั้น แม่ไม่เคยซื้อให้ตัวเองเลย แม่บอกกับพวกเราว่า
“ให้แม่กัดคนละคำนะ”
ผมเป็นน้องคนเล็ก พอมาถึงตาผม ผมเฝ้าอธิษฐานในใจ
“ขอให้แม่กัดไอติมของผมคำเล็กๆ ก็พอ หรือไม่ ไม่ต้องกัดเลยจะดีกว่า!”
แต่พอมาถึงผม แม่มักจะกัดคำใหญ่จนผมหน้าบึ้ง
“โธ่! ก็ทำไมแม่ต้องมากัดของผมซะคำใหญ่”
แต่มันกลายมาเป็นความเคยชิน เวลาพวกเรามีอะไรอร่อยๆ เรามักจะให้แม่กินก่อนเสมอ ถ้าวันไหนไม่เห็นแม่อยู่บ้าน พวกเรามักจะถามคำถามที่เหมือนๆ กันก็คือ
“แม่ล่ะ? แม่ไม่อยู่เหรอ?”
มันรู้สึกเหมือนว่าถ้าไม่ได้ให้แม่กินก่อน ของกินที่แสนจะอร่อยนั้นมันจะไม่อร่อยไปในทันทีเลย