account_circleเรื่องราวนี้เป็นเรื่องของครอบครัวหนึ่ง ซึ่งสาเหตุของเรื่องมาจากการเล่นมือถือนั้นเอง … คุณแม่คนนี้หลังจากเลิกงานเธอก็กลับบ้านตามปกติ แต่ในวันนั้นคุณแม่ได้รับโทรศัพท์จากคุณครูของลูกสาว คุณครูเล่าว่าวันนี้ลูกสาวของเธอมีพฤติกรรมแปลกๆ โดยที่ระหว่างที่คุณครูกำลังถามคำถามอยู่นั้น ลูกสาวของเธอก็ไม่ตอบ พอถามเหตุผลเธอก็เงียบ นิสัยปกติแล้วหนูน้อยจะเป็นเด็กที่เรียบร้อย คุณแม่ก็ไม่ทราบสาเหตุเช่นกัน ได้แต่ขอโทษคุณครู และคิดวิธีที่จะคุยกับลูกสาวของเธอ แต่คำตอบของลูกสาวทำให้คุณแม่รายนี้ถึงกับพูดไม่ออกเลยทีเดียว
มือถือเป็นลูกรักของพ่อแม่?
หลังจากที่คุณแม่ได้ว่างสายโทรศัพท์ไปแล้ว คุณแม่ก็ถามลูกสาวว่า : “ที่คุณครูพูดมา จริงๆแล้วเกิดอะไรขึ้น? ลูกไปทำผิดอะไรมาหรือเปล่า? แม่รู้ว่าหนูเป็นเด็กดี ไม่เคยดื้อ”
ลูกสาวมองแม่ แต่ก็ยังไม่ได้พูดอะไร เมื่อคุณแม่เห็นว่าลูกสาวยังไม่ตอบอะไร
คุณแม่เลยพูดขึ้นมาว่า : ม่าม๊าไม่ได้จะดุหนึ่งนะลูก แม่เพียงแต่อยากเข้าใจหนูเท่านั้น ลูกค่อยคิดและค่อยมาตอบแม่นะ”
ในเวลาอาหารค่ำ ลูกสาวของเธอก็ยังคงเงียบไม่ตอบอะไรจนทานข้าวเสร็จ ก็รีบวิ่งไปนั่งดูการ์ตูน คุณแม่เดินไปนั่งอยู่ข้างๆ รอจนลูกสาวดูการ์ตูนจบ
และถามลูกสาวว่า : “เรามานั่งคุยกันแป๊บหนึ่งได้ไหม” ลูกสาวก็พยักหน้ารับ แต่ตาก็ยังคงดูทีวีอยู่
“วันนี้เกิดอะไรขึ้นที่โรงเรียนหรือเปล่า คุณครูถึงได้โทรมา? หรือหนูมีเรื่องไม่สบายใจ” คุณแม่ถามด้วยความเป็นห่วงลูกสาว เธอตอบกลับคุณแม่ว่า “ค่ะ” แต่ตาก็ยังคงดูทีวีอยู่
แต่ทั้งพ่อและแม่ก็ยังคงเล่นมือถืออยู่
เด็กน้อยไม่สนใจกับสิ่งที่แม่พูด ทำให้คุณแม่ทั้งโกรธและเสียใจ เพราะเธอเป็นคนที่ดูแลลูกสาวมาตลอด และลูกสาวของเธอไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน ดูเหมือนกับว่าลูกสาวของเธอไม่อยากคุยกับเธออีกต่อไป
เล่นเกมก็เล่นในมือถือ
ถึงตอนนี้คุณแม่เริ่มทนไม่ไหว จึงเดินไปหยิบรีโมทและปิดทีวี พร้อมถามลูกสาวว่า : “ตกลงว่าหนูเป็นอะไรก็แน่!”
ลูกสาวเห็นแม่เริ่มโกรธและพูดเสียงดัง เธอจึงน้ำตาซึม
เมื่อคุณแม่เห็นเช่นนั้น จึงพูดว่า : “กลับไปที่ห้อง แล้วคิดให้ดีๆว่าตัวเองเป็นอะไร!”
เมื่อคุณพ่อได้ยินเช่นนั้น ก็เดินมาพูดกับแม่ว่า : “ใจเย็นๆนะ แม่ คุณรู้จักลูกดีที่สุด และต้องเชื่อใจลูกนะ”
แม่คิดว่านี้คือการดูแลลูก
หลังจากที่คุณพ่อพูดจบ แม่ก็คิดอยู่ในใจว่าลูกต้องบอกเหตุผลที่เป็นแบบนี้ เธอจึงเขียนข้อความลงในกระดาษว่า : ลูกรัก ลูกไม่สนใจแม่แล้วใช่ไหม แม่เสียใจนะลูก! ที่เมื่อกี้ใส่อารมณ์กับหนู แม่ขอโทษ ยกโทษให้แม่นะ” และคุณแม่ก็ไม่เคาะประตูห้องลูกสาว พร้อมสอดกระดาษเข้าไปที่ประตู หลังจากนั้น 2 นาที ลูกสาวก็เปิดประตู หน้าเต็มไปด้วยน้ำตา และเข้ามากอดแม่ พร้อมอธิบายว่าทำไมวันนี้เธอจึงทำแบบนี้ เพราะลูกสาวต้องการทดสอบว่าถ้ามีใครมาคุยกับเธอ เธอก็จะไม่สนใจ