จิตแพทย์แนะ! ขอบเขตการลงโทษเด็ก ป้องกัน “เด็กบอบช้ำหลังถูกลงโทษ”

กรณี การลงโทษเด็ก ซึ่งเป็นข่าวจากประเทศญี่ปุ่น ที่พ่อกับแม่ลงโทษลูก ด้วยการปล่อยทิ้งไว้กลางทาง จนลูกหายไปกลางป่านานหลายวัน โชคดีที่เด็กรอดชีวิต .. นับเป็นข่าวที่ค่อนข้างสะเทือนใจว่า “พ่อแม่จำเป็นต้องลงโทษลูกขนาดนี้เลยหรือไม่?” จิตใจเด็กจะบอบช้ำหรือเปล่า และจริงๆแล้วในกรณีที่ลูกทำผิด ขอบเขตการลงโทษเด็ก ควรแค่ไหน…

ขอบเขต การลงโทษเด็ก แค่ไหนจึงจะพอดี

1. หากเด็กทำลายข้าวของ ทำทรัพย์สินเสียหาย รบกวนสาธารณะ เหล่านี้เป็นเรื่องที่คุณพ่อคุณแม่ทุกบ้านควรสั่งสอน และสั่งสอนทันทีด้วยไม่ทิ้งไว้ข้ามวัน

2. เมื่อพบเด็กกระทำรุนแรง พ่อแม่ที่ใส่ใจต้องหยุดการกระทำนั้นทันที แปลว่าท่านต้องอยู่บริเวณนั้น และเห็นความสำคัญถึงระดับทิ้งภารกิจตรงหน้าไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตามเดินไปหยุดเด็กในทันที

3. การหยุดเด็กที่ได้ผลนอกจากทำทันทีแล้ว ต้องการสีหน้า ท่าทาง และน้ำเสียง ที่เอาจริง

4. พ่อแม่บางบ้านทำเป็น พ่อแม่บางบ้านทำไม่เป็น พ่อแม่ที่ทำเป็นทำครั้งสองครั้งก็เอาอยู่ พ่อแม่ที่ทำไม่เป็นทำกี่ครั้งเด็กก็ไม่ฟังเพราะเขาฉลาดพอจะรู้อยู่แล้วว่าพ่อแม่อ่อนแอ (weak)

5. นอกจากสีหน้า ท่าทาง และน้ำเสียงแล้ว ก็คือคำพูด พ่อแม่ที่ทำเป็นมักพูดสั้นมาก “ไม่” “ไม่ให้” “ไม่ได้” เท่านี้พอ ไม่มีคำอธิบาย เด็กก็ฟัง ทำให้เด็กฟังก่อน เรื่องเหตุผลรอพูดทีหลังได้

อ่านต่อ “ขอบเขตการลงโทษเด็ก แค่ไหนจึงจะพอดี” คลิกหน้า 2