ข้อเสียของการ มีลูกคนเดียว
- ตามใจลูกมากเกินไป ไม่ว่าจะเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ที่ทำให้คุณพ่อคุณแม่ไม่สามารถมีลูกคนที่สองได้ ก็แน่นอนว่าคุณพ่อคุณแม่ต้องมอบความรักทั้งหมดให้กับลูกคนนี้ แต่ในบางครอบครัวความที่รักมากเกินไปก็กลับส่งผลเสียให้กับลูกด้วยการ “ตามใจลูก” ในทุก ๆ เรื่องทำให้ลูกเสียนิสัยและกลายเป็นเด็กเอาแต่ใจได้
- เด็กขาดโอกาสเรียนรู้การอยู่ร่วมกันกับเด็กคนอื่น ๆ โดยเฉพาะพี่น้องได้ ทำ แต่ไม่ต้องกังวลไปนะคะ เพราะปัญหานี้ก็สามารถจะดีขึ้นได้เมื่อเด็กมีโอกาสได้ไปใช้ชีวิตอยู่ในสังคมอื่น โดยเฉพาะอย่างยิ่ง โรงเรียนค่ะ
- ขาดตัวอย่างที่ดีในการลอกเลียนแบบ เพราะเด็ก ๆ ส่วนใหญ่ชอบเลียนแบบ และมักจะมีใครสักคนที่ตัวเองยึดถือเป็นแบบอย่าง โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเลียนแบบพฤติกรรมต่าง ๆ จากรุ่นพี่ แต่สำหรับการมีแบบอย่างที่ดีนั้น คุณพ่อคุณแม่สามารถแก้ไขได้ด้วยการเป็นแบบอย่างที่ดีให้กับลูกเองค่ะ ไม่เชื่อลองสังเกตดูสิคะ สำหรับครอบครัวไหนที่มีลูกเพียงคนเดียว จะเห็นได้ว่า ลูก ๆ มักจะชอบเลียนแบบพฤติกรรมหรือคำพูดของคุณ แน่นอนค่ะ เพราะนั่นคือสิ่งที่เขาโปรดปราณที่สุดนั่นเอง
- รู้สึกเหงา คุณพ่อคุณแม่อาจจะพบเห็นได้บ้างบางครั้งเวลาที่ลูกแอบมองหรือแสดงอาการเหงาให้เห็น เวลาที่เขาเห็นเด็กคนอื่น ๆ มีพี่น้องเล่นด้วย หรือเวลาไปเจอญาติพี่น้องและมักจะงอแงร้องไห้ไม่ยอมกลับบ้านเพราะความเหงาและกลัวไม่มีเพื่อนเล่น ดังนั้น คุณพ่อคุณแม่จะต้องคอยช่วยเหลือลูกด้วยการหาเวลาอยู่กับลูกให้มากนะคะ ยอมเล่นตามใจเด็กบ้างก็ไม่น่าจะเป็นไร ดีกว่าให้ลูกแอบเหงาเพียงลำพังคนเดียวและไปหาที่คลายเหงานอกบ้าน
- กลัวลูกโตมาแล้วทิ้ง สำหรับข้อนี้แอบเสริมให้นิดนึง เพราะเชื่อเถอะค่ะว่า คุณพ่อคุณแม่หลาย ๆ คนแอบกลัวความรู้สึกนี้อยู่บ้าง เพราะส่วนใหญ่จะคิดว่า เดี๋ยวพอเวลาลูกโต เขาก็ต้องมีสังคมเป็นของตัวเอง มีครอบครัว มีคนรัก ไม่นานเขาก็ลืมเรา … ซึ่งจุดนี้อย่าเพิ่งคิดไปเลยค่ะ เพราะมันยังไม่เกิดขึ้น แต่เราก็สามารถทำให้เขาเห็นเป็นตัวอย่างได้ใช่ไหมละคะ หมั่นพาลูกไปเยี่ยมคุณตาคุณยายบ่อย ๆ ทำให้เขารู้สึกว่าการไปมาหาสู่ญาติผู้ใหญ่นั้นดีอย่างไร แค่นี้ก็แอบเป็นการปลูกฝังเล็ก ๆ น้อย ๆ ไปในตัวโดยที่ลูกไม่รู้สึกว่าตัวเองถูกบังคับเลยละค่ะ
เครดิต: Oramiูก
ลูกคนเดียวมีนิสัยแตกต่างจากเด็กที่มีพี่น้องจริงหรือ?
คำถามนี้ต้องขยาย หลังจากที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในเมือง Chongqing ประเทศจีนได้ทำการศึกษากลุ่มอาสาสมัครที่อยู่ในวัยนักศึกษาทั้งหมด 250 คน โดยทำการแบ่งคนที่เป็นลูกคนเดียวออกเป็น 125 คนและคนที่มีพี่น้องอีก 125 คน โดยวัตถุประสงค์ของการวิจัยนี้ก็คือ ต้องการดูในเรื่องของความคิดสร้างสรรค์ ความสามารถในการเข้าสังคม และบุคลิกภาพของเด็กทั้งสองกลุ่ม ซึ่งวิจัยด้วยการวิธีการสแกนสมองและให้เข้าร่วมตอบบทสัมภาษณ์
จากการศึกษาก็พบว่ามันมีความแตกต่างกันอย่างชัดเจนระหว่างเด็กที่เป็นลูกคนเดียวกับเด็กที่มีพี่น้อง ซึ่งเด็กที่เป็นลูกคนเดียวมักจะมีความคิดสร้างสรรค์ที่เป็นเลิศกว่า แต่พวกเขาจะมีลักษณะทางบุคลิกภาพที่น่าพอใจน้อยกว่า กล่าวคือ พวกเขาแสดงให้เห็นว่ามีความเห็นแก่ตัว ต้องการที่พึ่งพิง และเข้าสังคมได้ยากกว่านั่นเอง
แต่อย่างไรก็แล้วแต่ เด็กแต่ละคนมีพื้นฐานทางครอบครัวและโตมาด้วยสภาพแวดล้อมที่ต่างกัน การเป็นลูกคนเดียวก็ไม่ได้หมายความว่า พวกเขาจะต้องเป็นเด็กที่มีความเห็นแก่ตัวเสมอไป กลับกันอาจจะมีความเสียสละและมอบให้มากกว่าก็เป็นได้
เครดิต: Twentytwowords และ Rabbit
เรื่องอื่น ๆ ที่น่าสนใจ:
เลี้ยงลูกให้ เก่ง ดี มีสุข ไปกับเรา คลิกติดตามที่