สิ่งที่สำคัญ คือ หลังจากที่ตีลูก แล้วสำนึกได้ว่า ทำไปอีกแล้ว คุณแม่ควรที่จะโอบกอดลูกด้วยความรักแล้วบอกลูกว่า “ขอโทษนะ เจ็บใช่ไหม แม่เองก็อยากเป็นแม่ที่ดีเหมือนกัน” ซึ่งอาจจะทำไม่ได้ในเดี๋ยวนั้น จะเป็นตอนกลางคืนหลังจากที่ลูกหลับแล้วก็ได้ค่ะ ค่อย ๆ ลูบศีรษะของลูกหลาย ๆ ครั้ง ลูกจะรับรู้หัวใจของคุณแม่ในเวลานั้นได้อย่างแน่นอน
การกระทำของคุณแม่ที่พยายามทำตัวให้เป็นคุณแม่ที่ดีตามที่คุณแม่ตั้งใจไว้นั้น ก็จะเป็นภาพ “คุณแม่ที่วิเศษ” สะท้อนเข้าสู่สายตาของลูกอย่างแน่นอน ซึ่งภาพการกระทำของคุณแม่นี้ จะทำให้ลูกได้เรียนรู้ถึง “ความพยายาม” ได้ด้วยเช่นกัน ดังนั้น คุณแม่ไม่จำเป็นต้องเป็นคุณแม่ที่ประเสริฐสมบูรณ์ตั้งแต่เริ่มต้นหรอกนะคะ
ที่สถาบันวิจัยครอบครัวศึกษาแห่งโตเกียวนี้ เรามุ่งเน้นในเรื่อง “ครอบครัวศึกษาที่เรียนรู้จากลูก ๆ” การเรียนรู้จากลูก ๆ คือ การมีปฏิสัมพันธ์กับลูกโดยเข้าใจถึงความรู้สึกของลูก ๆ การรู้สภาพจิตใจที่แท้จริงของลูก ๆ ว่า ณ เวลานั้น ๆ ลูกที่อยู่เบื้องหน้าของเรากำลังคิดอะไรอยู่ อยากให้เราทำอะไรให้
ลูกคืออาจารย์ของคุณแม่ค่ะ ซึ่งดิฉันคิดว่า ลูกกำลังสอนเรื่องราวต่าง ๆ ทีละเรื่องตั้งแต่ลูกยังอยู่ในวัยทารก เพื่อให้คุณเติบโตเป็นคุณแม่อยู่ ครอบครัวศึกษา เป็นการลงมือทำ 1 เรื่อง ซึ่งจะดีกว่าการใช้คำพูดถึง 100 คำ คุณแม่ทำได้แน่นอนค่ะ ไม่ต้องรีบ ค่อย ๆ เติบโตไปพร้อม ๆ กับลูกนะคะ
แปลจาก นิตยสาร Yakushin ฉบับเดือนมกราคม 2554 โดย มยุรี มุกดาทอง
เรื่อง : สถาบันวิจัยครอบครัวศึกษาแห่งโตเกียว
ภาพ : Shutterstock