ลูกพูดไม่รู้เรื่อง หรือเรานั่นแหละที่ไม่เข้าใจลูก โดย พ่อเอก

หลายๆ ครอบครัว อาจจะคิดว่า คำพูดของเจ้าตัวเล็ก ไม่มีสาระอะไรมากนัก ลูกพูดไม่รู้เรื่อง เราก็เพียงแค่เออๆ ออๆ ยิ้มให้ แล้วก็ จบกันไป แต่ผมว่าหากเราคิดเช่นนั้น ปัญหาช่องว่างระหว่างพ่อแม่ลูก อาจจะเริ่มจากตรงนี้แหละ ครับ การสื่อสารกับลูก คุยกับลูกให้มากๆ เป็นเรื่องสำคัญในการทำความเข้าใจลูก ประโยคคำสอนอมตะจากคุณแม่ผม (คุณย่าของปูนปั้นกับปั้นแป้ง) ที่ผมจดจำไว้และยังเป็นจริงเสมอ คือ

“เด็กน่ะ เขาพูดรู้เรื่อง เรานั่นแหละเข้าใจเขาหรือป่าว”

ผมขอยกตัวอย่าง 4 เรื่อง ที่ผมคิดว่า ลูกพูดไม่รู้เรื่อง ซึ่งเป็นช่วงที่พี่ปูนปั้นอยู่ประมาณอนุบาล1 ซึ่งเรื่องราวเหล่านี้ ถ้าเราปล่อยผ่านไป ไม่สนใจ เราอาจจะเข้าใจว่า ปูนปั้น พูดอะไรเรื่อยเปื่อย เออๆ ออๆ แล้วรอให้เขาลืม แล้วก็จบ แต่โชคดี ที่เรา เชื่อเสมอว่า พี่ปูนปั้นคุยรู้เรื่อง เรื่องราวจึงไม่จบง่ายๆ ทุกครั้ง ทุกประเด็น เราพยายามหาจุดที่จะเข้าใจ มาเชื่อมโยงว่า เขาพยายามบอกอะไรกับเรา

ลูกพูดไม่รู้เรื่อง หรือเรานั่นแหละที่ไม่เข้าใจลูก

เรื่องแรก : ชั๊กวอช

ผมจะใช้ภาษาอังกฤษกับลูกตลอดเวลาตั้งแต่เขาเกิด และมีอยู่ช่วงหนึ่งน่าจะประมาณ อ.1 ปูนปั้นสนุกสนานกับเวลาที่ผมขับรถเข้าที่ล้างรถอัตโนมัติ (จะตื่นเต้นเวลาที่แกนหมุนๆทำความสะอาดมาถูรอบรถ) แต่ปูนปั้นมักเรียกที่ล้างรถว่า ชั๊กวอช เราก็สอนเขาหลายทีว่า ต้องเรียกว่า car wash แต่พี่ปูนปั้นก็เรียกผิดเสมอ แล้วเวลาที่พี่ปูนปั้นพูดผิดขึ้นมาทีไร เราก็จะคอยแก้ แต่เราก็สงสัย ทำไมชอบพูดผิดคำนี้ แล้ววันหนึ่งก็ถึงจุดที่เราร้อง “อ๋อออออ” ในวันที่เราเปิด clip การ์ตูน Chuggington ให้เขาฟัง ระหว่างทางไปโรงเรียน (ย้ำว่าเปิดให้ฟัง ไม่ได้ให้ดู เปิดคลิปแล้วคว่ำหน้าจอลง ให้ฟังอย่างเดียว) แล้วเราก็ได้รู้ว่า ที่ล้างรถไฟของ Chuggington เรียก Chug Wash!!! บิงโกแล้วเราก็รู้ว่า #ลูกสื่อสารถูกต้อง แต่ปะป๊าหม่ามี้ไม่เข้าใจเอง เราคิดว่า ลูกพูดไม่รู้เรื่อง

เรื่องที่สอง : ปะป๊าขอโทษ

มีวันหนึ่งผมเดินซื้อของแผนกเด็กกับปูนปั้น ผมหิ้วถุงอยู่หลายใบ สักพักปูนปั้นหยิบของเล่นชิ้นเล็กๆ มาถามผมว่า “ของเล่นชิ้นนี้ ทำอะไรได้บ้าง” ผมก็ตอบไป แล้วบอกให้ปูนปั้นเอาไปวางคืน ซักพักปูนปั้นหยิบมาอีก

ผมบอกเขาว่า “วันนี้เราจะไม่ซื้อของเล่นนะ ให้ไปวางคืนที่ชั้น”

ปูนปั้นบอกผมว่า “อันนี้ของปูนปั้นครับ”

ผมก็ตอบแบบเดิมว่า “วันนี้เราไม่ซื้อของเล่นนะครับ” (ปกติจะไม่งอแงจะเอาของที่เราตกลงว่าไม่ซื้อเลย)

จากนั้นก็มีหนที่ 3 ปูนปั้นบอก “อยากได้ครับ อันนี้ของปูนปั้น”

ผมก็ไม่ได้ดุอะไร พอซื้อของเสร็จ จะออกจากแผนกเด็ก ผมบอกให้ปูนปั้นเอาไปวางคืน

และปูนปั้นยังพูดเหมือนเดิมว่า “อันนี้ของปูนปั้นนะครับ”

แต่เขาก็วางคืน ไม่งอแง ในเมื่อปะป๊ายืนยัน

อ่านต่อเรื่อง ปะป๊าขอโทษ คลิกหน้า 2