account_circle
เธอผลุนผลันวิ่งไปไกลถึง 6 บล็อก เพื่อไปยังร้านขายยา ที่มีสัญลักษณ์รูปหัวหน้าอินเดียนแดง ติดอยู่บนประตูทางเข้า เทสส์นั่งรอเภสัชกรอย่างอดทน แต่เขาช่างดูยุ่งเสียเหลือเกิน เธอจึงขยี้เท้าไปมา แต่เสียงนั้นก็ไม่ช่วยอะไรเธอเลย ลองกระแอมดู แต่ก็ไร้ผลเช่นเคย
ในที่สุดเธอก็เอาเหรียญ 25 เซนต์ออกมาจากขวดโหล แล้วเคาะกับเคาน์เตอร์กระจก… ได้การล่ะ.. เภสัชกรหันมาถามด้วยเสียงรำคาญๆ ว่า
”หนูจะเอาอะไรเหรอ ฉันกำลังคุยกับน้องชายที่เพิ่งมาจากชิคาโก เราไม่ได้เจอกันมาหลายปีแล้ว”
เขาพูดต่อโดยมิทันที่จะรอคำตอบจากหนูน้อย
”ค่ะ.. หนูอยากจะคุยเรื่องน้องชายของหนู”
เทสส์ตอบด้วยเสียงเนือยพอกัน
“เขาป่วยหนักมากหนูเลยอยากจะมาขอซื้อปาฏิหาริย์”
“อะไรนะ” เภสัชกรถามขึ้น
”เขาชื่อแอนดรูว์ค่ะ หนูรู้แต่ว่าเขามีอะไรก็ไม่รู้อยู่ในสมอง ได้ยินพ่อพูดว่า มีเพียงปฏิหาริย์เท่านั้นที่จะช่วยชีวิตเขาได้ เจ้าปาฏิหาริย์นี้ราคาเท่าไรค่ะ”
”หนู ..เราไม่ได้ขายปาฏิหาริย์หรอก ขอโทษนะฉันช่วยเธอไม่ได้หรอก”
เภสัชกรคนเดิมตอบเสียงนุ่มขึ้น
