สังเกตลูกให้ดี..โรคมะเร็งไม่ใช่เรื่องไกลตัว! แม่แชร์ประสบการณ์ละเอียด จากลูกป่วยเป็นแค่หวัดธรรมดา สู่โรคทางเดินอาหาร และสุดท้าย ลูกเป็นมะเร็ง
แม่แชร์ประสบการณ์ จากหวัดธรรมดา สุดท้าย ลูกเป็นมะเร็ง
คงไม่มีใครคิดว่าเด็กๆ หรือ ลูกตัวน้อย ๆ ของเราจะเป็นมะเร็งได้ แต่ โรคมะเร็งในเด็ก หรือ การที่ ลูกเป็นมะเร็ง ก็มีความเป็นไปได้ เพราะโรคพวกนี้ไม่เข้าใครออกใครอยู่แล้ว และสามารถพบได้ในเด็กทุกเพศทุกอายุ … เช่นเดียวกับคุณแม่ท่านนี้ที่ลูกน้อยได้ป่วยเป็นโรคมะเร็งสมอง โดยมีอาการเริ่มแรกในวัยเพียงแค่ 8 เดือน ซึ่งเริ่มจากแค่หวัด และจากนั้นก็ไปสู่โรคทางเดินอาหาร สุดท้ายคุณหมอก็แจ้งว่า ลูกเป็นมะเร็ง ซึ่งคุณแม่ได้เล่าประสบการณ์การป่วยของลูกน้อยนี้ในเว็บไซต์พันทิป โดยระบุว่า…
เพื่อนบอกให้ลองมาแชร์ เลยใช้ล๊อกอินแฟนมา อยากจะมาแชร์ประสบการณ์ลูกสาวที่ตอนนี้อายุ 1 ขวบ 5 เดือน ให้ฟังว่าน้องและเราผ่านอะไรมาบ้าง เผื่อเป็นประโยชน์ให้กับทุกคน และอยากให้รู้ว่ายังมีเด็กป่วยด้วยโรคมะเร็งมากกว่าที่คุณคิด
(บทความนี้เป็นการรวมจากที่เคยเขียนในเฟสบุ๊คส่วนตัวมาเรียบเรียงใหม่และใส่รายละเอียดเพิ่มลงไป)
ลิด้า ลูกสาวคนที่ 2 ของเรา เริ่มมีอาการอาเจียนมาตั้งแต่ช่วง 8 เดือน พร้อมอาการเหมือนเป็นหวัดและมีเสมหะใสๆ แหวะออกมาบ่อย ก็ไม่ได้เอะใจอะไร คิดว่าเพราะไม่สบายธรรมดา จนอาเจียนเยอะมากเลยไปแอดมิดรพ.เอกชนประจำใกล้บ้าน
รอบแรกอยู่ไป 2 คืน ได้ยาพ่น ยาแก้อาเจียน ได้น้ำเกลือ พอดีขึ้นก็กลับมา นัดอีก 3 วันไป follow วันนั้นอาการเหมือนกลับมาดูไม่ดีอีก เลยแอดมิด 2 รอบ จับเอ็กซเรย์ดูทางเดินอาหารไป 2 , 3 รอบ เพราะยังมีอาเจียน มีเสมหะใสๆ และอาเจียนจนมีเมือกสีน้ำตาลคล้ายเลือดออกในกระเพาะออกมาด้วย กินได้น้อยลงเพราะอาเจียนออกตลอด น้ำหนักเริ่มลดลงเรื่อยๆ จนเราร้องไห้เมื่อเห็นน้ำหนักลูกเลยทีเดียว
สุดท้ายหมอได้ให้กลืนแป้งเพื่อเอกซเรย์ดูการกลืนสดๆ ตั้งแต่แป้งที่ผ่านจากปากลงไปสู่กระเพาะและลำไส้ ปรากฎว่าน้องก็ร้องไห้ไม่ค่อยยอมกลืนนัก แต่ก็เห็นผลการเดินทางของแป้ง เลยสรุปวินิจฉัยว่า… เป็นกล้ามเนื้อหูรูดส่วนปลาย (หูรูดก่อนไปลำไส้) มีการเกร็งตัว ทำให้อาเจียนออกมาบ่อย อาหารไหลไปไม่ถึงลำไส้ ค้างที่กระเพาะและบีบออกมา รอบนี้อยู่รพ.ประมาณเกือบ 1 เดือน (ดีที่มีประกันอยู่บ้าง อันนี้แนะนำให้แม่ๆทำตั้งแต่ลูกเกิดเพราะอะไรก็เกิดขึ้นได้) สุดท้ายอาการเหมือนดีขึ้นหน่อย หมอก็ให้กลับบ้าน รอบนี้ได้ยามาอย่างเยอะ ต้องกินตามเวลาเที่ยงคืน ตี 2 ก็ต้องคอยป้อน ช่วงนั้นอายุประมาน 10 เดือนแล้ว กินบ้างอ้วกบ้าง จนไปตามนัดที่หมอ follow 2 ครั้ง ซึ่งหมอที่เจอก็เป็นหมอทางเดินอาหารจากรพ.รัฐมาเป็นที่ปรึกษาให้กับรพ.แห่งนี้ ตั้งแต่ตอนแอดมิท
ระหว่างกลับมาอยู่บ้าน น้องลิด้ายังอาเจียนเรื่อยๆอยู่ ไม่ดูดีขึ้นเท่าที่ควร แต่หมอยังคงให้คำตอบว่าการที่เป็นโรคทางเดินอาหารต้องใช้เวลาและคิดว่ากระเพาะลำไส้ยังคงอักเสบอยู่ อันนี้เราก็ไม่ได้ว่าหมอนะ เพราะเค้าคงดูจากรูปการณ์ผลสแกนที่ออกมา แต่ตรงนี้เราอยากเตือนเพื่อนๆว่าถ้าเรามีข้อสงสัยในการวินิจฉัยของหมอหรือคิดว่าลูกเราดูไม่ดีขึ้นเลยกับการรักษาหมอคนนี้ เราสามารถหาทางเลือกความเห็นอื่น (Second opinion) ให้ลูกเราอีกได้