ลูกเล่นน้ำในบ่อ เสี่ยง เยื่อหุ้มสมองอักเสบจากเชื้อแบคทีเรีย

~วันอาทิตย์ที่ 20 มีนาคม 2559 ~

อาการไข้ลดลงนิดหน่อย จาก 39 องศา เหลือ 37.9 องศา อาการปวดหัวยังมีอยู่ พูดคุยได้ปกติ กินข้าวได้น้อยลง กินน้อยมากจากปกติที่เป็นเด็กกินเก่ง  คุณหมอสรุปอาการวันนี้ว่า น้องเป็นโรค เยื่อหุ้มสมองอักเสบจากเชื้อแบคทีเรีย น้องจะต้องได้รับยาฆ่าเชื้อแบคทีเรียทั้งหมด 14 วัน และคุณหมอส่งน้ำไขสันหลังไปตรวจหาเชื้อไวรัสด้วยต้องรอผล 2-3 วัน

 ~ วันจันทร์/อังคารที่ 21-22 มีนาคม 2559~

อาการไข้ห่างกว่าเดิม แต่ก็ยังมีไข้ขึ้นอยู่บ้างและบางช่วงลดลงเหลือ 36.6 องศา อาการปวดหัวเริ่มน้อยลง แต่จะหลับมากกว่าเดิม แทบไม่กินข้าวเลย กินแต่ผลไม้และไอติม บางครั้งมีอาการเพ้อตอนที่ไข้ขึ้น

~ วันพุธที่ 23 มีนาคม 2559 ~

อาการไข้แทบไม่มีเลย อาการปวดหัวน้อยลงมาก แต่หลับมากขึ้น หลับเป็นส่วนใหญ่ ไม่กินอะไรเลยป้อนไอติมก็หลับคาปากเลย พูดคุยได้น้อยมาก ถามคำตอบคำ พูดอยู่ก็หลับไปเฉยๆ  ช่วงเย็นก็รู้ผลที่ส่งไปตรวจหาเชื้อไวรัสว่า มีเชื้อไวรัสรวมอยู่ด้วย เป็นตัวแพลน เอนเทอโรไวรัส แต่ไวรัสนั้นจะไม่มียารักษา ต้องให้ภูมิคุ้มกันของร่างกายกำจัดออกไปเอง ถึงตอนนี้ทุกอย่างมันดูมืดมนไปหมด

ทีแรกคิดว่าจะจบที่เชื้อแบคทีเรียซึ่งให้ยาฆ่าเชื้อครบก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร ต่อมาก็ได้ปรึกษากับคุณหมอ แล้วก็หาข้อมูลจากอินเตอร์เน็ตไปด้วยก็มาเจอเคสนึงที่คุณแม่น้องเค้านำมาแชร์ในพันทิป  (มีประโยชน์มากๆ ค่ะ และคุณแม่ก็อยากจะแชร์ต่อเพื่อเป็นประโยชน์ต่อผู้อื่นต่อไป) ซึ่งเป็นโรคเดียวกันแต่ของน้องเค้าเป็นแค่เชื้อไวรัสอย่างเดียวและได้ใช้ยา ivig ในการรักษา ยา ivig จะช่วยในการสร้างภูมิคุ้มกันให้ร่างกาย พอปรึกษากับคุณหมอแล้วก็ตัดสินใจให้ยา ivig แต่การให้ยานี้ต้องให้ในห้องไอซียู เนื่องจากบางคนอาจจะแพ้ยานี้ คืนนี้จึงย้ายไปให้ยา ivig ที่ห้องไอซียู

 ~วันพฤหัสที่ 24 มีนาคม 2559 ~

อาการไข้ไม่มี การให้ยา ivig ผ่าไปได้ด้วยดี แต่วันนี้ทั้งวันลูกไม่ตอบสนองต่อสิ่งที่แม่พูดด้วย ไม่พูดหลับตลอดและร้องครางบางครั้ง คงเพราะรำคาญสายต่างๆ ที่ระโยงระยางรอบตัว ทั้งสายน้ำเกลือ สายให้ยา สายวัดชีพจร เครื่องวัดความดันที่ต้องใส่คาแขนไว้ตลอดเวลานั่งมองดูลูกในวันนี้แล้วก็สงสารจับใจ ได้แต่นั่งร้องไห้กันสองคนกับพ่อของเค้า

~วันศุกร์/เสาร์ที่ 25-26 มีนาคม 2559 ~

อาการทรงตัว เริ่มกลับมามีไข้ต่ำๆ 37.8  หลับตลอดทั้งวัน ขยับร่างกายได้เอง แต่ไม่ลืมตา ไม่ตอบสนอง พ่อ แม่ จะลูบหัว จับมือ พูดคุยด้วย ก็ไม่ตอบสนอง ในเย็นวันเสาร์นี้คุณหมอจะเริ่มให้อาหารทางสาย เพราะน้องไม่สามารถกินอะไรได้เอง สงสารลูกที่สุด เดี๋ยวจะโดนใส่สายอาหารแล้ว แม่ร้องไห้ตามระเบียบ   คุณหมอให้รอดูอีก 2-3 วันว่ายา ivig จะได้ผลหรือไม่ จะทำให้ลูกตื่นลืมตาได้มากขึ้นหรือไม่

 ~วันอาทิตย์ที่ 27 มีนาคม 2559 ~

มีไข้ 37.9 ให้ยาพารา ขยับร่างกายได้แต่แขน ขา ไม่กลืนน้ำลายพ่นออกมาตลอดต้องคอยเช็ด พลิกตัวเองไม่ได้  เมื่อคืนถ่ายและมีก้นแดงเลือดออกนิดหน่อย เนื่องจากไม่ได้กินอาหารเป็นเวลานานเมื่อได้รับอาหารทางสายเข้าไปก็เลยถ่ายออกมาพร้อมกับน้ำย่อยทำให้น้ำย่อยกัดก้นเป็นแผล และเมื่อคืนก็ถ่ายหลายครั้ง ช่วงกลางวันถ่ายน้อยลง พรุ่งนี้จะเพิ่มอาหารเป็นสี่มื้อ

ในวันนี้คุณพ่อและคุณแม่ มีอาการเครียดมาก พยาบาลจึงบอกให้พักผ่อนบ้างและคุณหมอก็ให้กำลังใจให้สู้ๆ ช่วงที่ลูกอยู่ ไอซียู ก็จะเฝ้าลูกทั้งวันไม่ได้กลับมาที่ห้องก็นอนไม่หลับ คิดถึงแต่ลูก ก็เลยขับรถออกมานอกโรงพยาบาล ไปทำสิ่งที่ทำให้สบายใจ ไปตักบาตรตอนเช้า ไปไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่เคารพนับถือให้ช่วยคุ้มครองลูก

ไปไหว้ขอขมาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ที่คิดว่าครอบครัวเราได้เคยล่วงเกินท่านไว้ ไปซื้อปลาไหลที่ตลาดไปปล่อยทุกวันวันละ 9 ตัว เท่าอายุลูก การไปไหนโดยที่ไม่มีลูกไปด้วยเป็นสิ่งที่ทรมานใจที่สุด เหมือนเรามีแต่ตัวแต่ไม่มีหัวใจ เศร้าที่สุด

เช้าวันรุ่งขึ้น…⇓