account_circleวัยทวีนมีเรื่องให้หงุดหงิดและกังวลได้ตลอดเวลา ไหนจะฮอร์โมนเริ่มเปลี่ยน เรื่องเรียน เรื่องเพื่อนเล่น แถมเด็กๆ วัยนี้ก็เริ่มอยากผละออกจากปีกอุ่นๆ ของพ่อแม่ ไม่แปลกที่พ่อหนูแม่หนูใจร้อนจะหน้าบูดบึ้ง ดูเหมือนโกรธขึ้งคนทั้งโลกอยู่ได้ทั้งวัน ก็เล่นพกปัญหาสารพัดไว้จนหนักอก คุณพ่อคุณแม่จะทำอย่างไรให้ลูกยอมคายความกังวลเหล่านั้นออกมา ดอกเตอร์ลินดา ซอนน่า ผู้เขียน The Everything Tween Book มีข้อแนะนำ!
1. อย่าคาดหวัง
ว่าลูกจะอารมณ์ดีอยู่ตลอดเวลา ถ้าลูกคิดว่าพ่อแม่อยากให้เขายิ้มทั้งที่จริงๆ แล้วเขากำลังรู้สึกแย่ เขาก็จะซ่อนความรู้สึกแท้จริงของตัวเองไว้จนคุณจะไม่มีวันได้รู้อีกเลย
2. เว้นที่ว่าง
ถ้าสถานการณ์เลวร้ายขนาดที่ลูกวิ่งร้องไห้โฮเข้าห้อง แถมปิดประตูตามหลังดังปัง แปลว่าต้องมีอะไรร้ายแรงเกิดขึ้นแล้วละ (อย่างน้อยก็ร้ายแรงสำหรับเจ้าตัวนั่นแหละ) แต่ถึงอย่างนั้นก็อย่าเพิ่งรีบร้อนถามไถ่อะไรเลย เพราะเขายังไม่พร้อมคุยหรอก รอให้ลูกอารมณ์เย็นลงจนยอมออกมาจากห้องเอง แล้วค่อยเข้าไปปลอบก็ยังไม่สาย
3. ต้องมี “ลูกล่อลูกชน” บ้าง
อย่าถามออกมาโต้งๆ ว่า เกิดอะไรขึ้นเหรอลูก เพราะบางครั้ง แม้แต่ตัวเด็กเองก็ไม่อาจอธิบายสาเหตุของความหงุดหงิดได้เหมือนกัน ยิ่งถ้าเป็นเรื่องอารมณ์ความรู้สึกแล้วยิ่งพูดยาก ทางที่ดีลองสุ่มถามไปเรื่อยๆ เช่น อืม…หนูรู้ไหม ถ้าแม่ทำอะไรผิดหรือโกรธใครมากๆ แม่จะอยากอยู่คนเดียวเงียบๆ หนูเคยเป็นแบบนี้ไหม ถ้าคุณตีถูกจุดเมื่อไรความกังวลที่เก็บไว้ก็จะพรั่งพรูออกมาจากปากเล็กๆ เองนั่นแหละ
บทความโดย: กองบรรณาธิการนิตยสารเรียลพาเรนติ้ง