คุณคงเดาได้ว่าประโยคต่อมาคืออะไร…ก็ แม่ไม่ยุติธรรม ! ยังไงล่ะ เมื่อลูกเข้าเรียนชั้นประถมแล้ว เขาจะชอบสังเกตว่าเพื่อนคนไหนมีอะไรและมีอยู่เท่าไร แต่ก็ยังไม่อาจคิดแบบเป็นนามธรรมหรือเข้าใจถึงความแตกต่างเล็กๆ น้อยๆ (ที่เห็นไม่ค่อยชัด) ได้ เพราะเด็กวัยนี้รู้แค่ว่าอะไรถูกหรือผิดเท่านั้นเอง
สิ่งที่คุณควรทำเพื่อลดดีกรีความไม่พอใจของลูกมีดังนี้
– อย่าให้ลูกมัวแต่คิดในแง่ร้าย อธิบายให้เขาเข้าใจว่าโลกนี้มีทั้งคนที่มีมากหรือน้อยกว่าตัวเขา แถมบางครั้งเขาเองนั่นแหละเป็นคนที่มีหรือได้มากที่สุด คุณอาจต้องใช้เวลาสักระยะเพื่อให้ลูกเข้าใจเรื่องแบบนี้ แต่ที่สุดแล้วเขาจะพอใจในสิ่งที่ตัวเองมีมากยิ่งขึ้น
– ยอมให้ลูกเป็นบางครั้ง เช่น ให้เขาออกไปเล่นที่สนามกีฬากับเพื่อนๆ ได้นานขึ้น หรือนอนดึกขึ้นในคืนสุดสัปดาห์
– ให้ลูกออกแรงเพื่อสิ่งที่อยากได้ ถ้าเขาอยากได้ของเล่นหรือสิ่งอื่นๆ ที่เพื่อนมี และคุณคิดว่าของสิ่งนั้นไม่มีโทษอะไร ก็ให้โอกาสเขาหาเงินมาซื้อของสิ่งนั้นเอง เช่น ช่วยทำงานบ้าน หรือให้อาหารสัตว์เลี้ยง เขาก็จะได้ทั้งเงินพิเศษและบทเรียนที่สำคัญเกี่ยวกับคุณค่าของการรอคอย เพื่อให้ได้ในสิ่งที่ต้องการ
บทความโดย: กองบรรณาธิการนิตยสารเรียลพาเรนติ้ง