ลูกสอบตก คะแนน ไม่ค่อยดี คุณแม่ก็พยายามทำให้ลูกร่าเริงขึ้น โดยเสนอว่าสอบคราวหน้า เรามาทบทวนบทเรียนด้วยกันเถอะ แต่น้องนาวกลับต่อมน้ำตาแตก และร้องว่า “หนูไม่เก่งอะไรเลยสักอย่าง!”
ธรรมชาติของเด็กบางคนทำให้เขารู้สึกเสียใจและท้อแท้ได้ง่ายกว่าเด็กอื่น แต่พ่อแม่ก็ช่วยถนอมจิตใจลูกได้ โดย
ลูกสอบตก พ่อแม่ต้องเข้าใจและระวังคำพูด
อาจวิจารณ์ด้วยคำพูดเชิงบวก ก่อนและหลังคำวิจารณ์นั้น เพื่อบรรเทาความเสียใจของลูก เช่นพูดว่า “แม่ภูมิใจที่เห็นว่าหนูพยายามทำงานนี้มากแค่ไหน แต่หนูอาจจะยังทำไม่ค่อยถูก… เรามาช่วยกันคิดดีกว่านะ แม่ว่าหนูต้องแก้ให้ดีขึ้นได้แน่ๆ”
ระวังเรื่องการตำหนิหรือล้อเล่น
เด็กหลายคนไม่มีปัญหากับการตำหนิแบบหวังดี ซึ่งทำให้เสียใจไม่มากนัก แต่เด็กที่อ่อนไหวง่ายจะจริงจังกับคำพูดล้อเล่นที่ไม่มีความหมายใดๆนอกจากพูดขำๆ เท่านั้นเอง
ชี้ให้เห็นว่าลูกอาจเข้าใจผิด
สิ่งที่เห็นอาจไม่ใช่การแสดงออกในเชิงลบ อย่างที่ลูกคิดหรือเข้าใจไปเอง เช่นพูดว่า “น้องแซมอาจไม่ได้คุยกับหนูตอนพักกลางวัน เพราะมัวแต่เล่นบอลอยู่ก็ได้นี่จ๊ะ”
อย่าปกป้องลูกมากเกินไป
เพราะเด็กที่อ่อนไหวง่ายก็ต้องเรียนรู้การก้าวผ่านสถานการณ์แย่ๆ ไปให้ได้เหมือนเด็กอื่น จะได้รู้ว่าควรรับมืออย่างไรดี