ลองอ่านเทคนิคดีๆ จากจิตแพทย์ จอฟฟรีย์ อี พุตต์ จากโรงพยาบาลเด็กในโอไฮโอดูค่ะ
สแกนเนื้อหาก่อน เด็กวัยนี้เริ่มเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องผีหรือการถูกหลอกเล็กๆ น้อยๆ ได้แล้ว แต่เนื้อหาของหนังหรือละครก็ไม่ควรจะบีบคั้นจิตใจหรือพูดถึงความตาย ตลอดจนเรื่องวิตถารมากเกินไป รวมถึงไม่ควรจะมีเสียงรุนแรงตลอดเรื่อง (พวกดนตรีบีบคั้นนิดๆ หายใจหายคอไม่ทันทั้งหลายนั่นแหละตัวดี!) นอกจากนี้ ตอนจบก็ควรจะเป็นแบบแฮ็ปปี้เอนดิ้ง อย่าให้เป็นโศกนาฏกรรมมากเกินไป
เช็กเรตติ้ง หากจะดูดีวีดีคุณอาจเช็กเรตติ้งจากข้างกล่อง แต่ทางที่ดีแนะนำให้คุณพ่อคุณแม่เป็นฝ่ายเฝ้าระวังดูก่อนจะดีกว่าแล้วค่อยตัดสินใจว่าจะให้ลูกดูหรือไม่
คอยสังเกตลูกไปด้วย ถ้าดูหนังแล้วลูกนอนไม่หลับ หรือวิตกกังวลเวลาต้องอยู่คนเดียว ก็เป็นสัญญาณบอกได้ว่าเขาอาจยังไม่พร้อม หรือถ้าดูอยู่ด้วยกันแล้วสังเกตว่าลูกเริ่มมีอาการกลัวหรือเครียด ก็ปิดทีวีเสียดีกว่า
บทความโดย: กองบรรณาธิการนิตยสารเรียลพาเรนติ้ง