account_circle
7.ฉันเป็นเด็กปลาใหญ่ต้องกินปลาเล็ก
เรื่องนี้เป็นเคสเด็กครอบครัวหนึ่ง ซึ่งมีพี่น้อง พี่ชอบแกล้งน้องกัน ผมเห็นพ่อแม่เด็กก็ไม่เห็นจะว่าพี่เลยว่าห้ามแหย่น้องตัวเอง จุดเริ่มต้นของเรื่องนี้คือพี่เด็กนั้นได้รังแกน้องประจำ ทั้งขู่บ้าง ทำร้ายน้องบ้าง จนน้องร้องไห้อยู่แทบจะทุกวัน ผมก็เห็นพี่เด็กครอบครัวนี้ กำลังเล่นเกมคอมพิวเตอร์อยู่ แล้วน้องขอเล่นบ้าง พี่ก็บอกน้องว่า ไปตักน้ำมาให้หน่อยสิ น้องก็ทำตามที่พี่บอก เพราะอยากเล่นเกม พอสักพัก แม่เรียกพี่ไปเรียนพิเศษที่จ้างครูมาสอนที่บ้าน พี่ก็ปิดคอมเฉยเลย น้องก็เลยอดเล่น แต่เรื่องราวพฤติกรรมของน้องเริ่มแสดงชัดขึ้น จากที่พี่รังแกน้องทุกวัน น้องเริ่มรังแกเพื่อนที่อ่อนแอกว่า เพื่อระบายความอัดอั้นที่พี่แกล้งน้อง แล้วหลังจากนั้น ก็เอาเรื่องมาอวดพี่ว่า หนูก็แกล้งเด็กผู้หญิงได้เหมือนกัน ทำไมล่ะฮะ พี่ก็แกล้งน้องอีก และน้องก็กลายเป็นเด็กที่ก้าวร้าว ใครที่อ่อนแอกว่าทำอะไรไม่ได้ดังใจ ก็จะไปรังแกพวกเค้า จนเพื่อนที่อ่อนแอกว่าก็กลัวน้องเด็กครอบครัวนี้ ผมเห็นแล้วก็พูดไม่ออกเลย เด็กแสดงพฤติกรรมอย่างนี้ ไม่สามารถคุยกับพี่เค้าได้ด้วย ซึ่งปัจจุบันนี้ก็ยังโดนรังแกอยู่ มีโมโหอาละวาดแล้วด้วย เช่น กระทืบเท้า ปาของใส่ และก้าวร้าวแบบสุดๆ เลย
วิเคราะห์ปัญหาเด็ก เนื่องจากพ่อแม่ไม่ค่อยได้ใส่ใจกับการแหย่กันของพี่และน้อง จนทำให้น้องมีพฤติกรรมก้าวร้าวมากขึ้น อย่ามองว่าเป็นเรื่องเล็กน้อยนะ การแกล้งกันของเด็กอาจจะมีผลต่อสภาพจิตใจของฝ่ายถูกกระทำอย่างมากเลย อันนี้เป็นแค่การแกล้งมุมหนึ่ง แล้วเด็กเค้าก้าวร้าวขึ้นมามาก ถ้าปล่อยไว้อย่างนี้ เด็กอาจจะทำร้ายใคร ระบายอารมณ์ตัวเองใส่ใครก็ได้ แม่อาจจะสงสัยว่าเราก็เลี้ยงลูกดีๆ เนี่ย ลูกทำไมก้าวร้าวอย่างนี้ เราไม่เคยโมโหใส่ลูกเลยนะ อาจจะเป็นเพราะลูกที่เป็นพี่ก็เป็นได้
8.ฉันเก่งนะแต่ทำไมอ่อนแออย่างนี้
เรื่องนี้มาจากเคสเด็กที่ติวเตอร์ที่ผมสอนเอง คือตอนเก่งผมชมนะ ว่าเด็กคนนี้เก่งมากๆ เลย ดูเหมือนผู้ใหญ่จังอะไรอย่างนี้ แต่พอเอาเข้าจริงๆ เด็กคนนี้มีเรื่องที่สลับซับซ้อนกว่าที่คิดไว้มาก คือผมได้สอนเด็กคนนี้ตัวต่อตัว ก็รู้สึกว่าเด็กคนนี้เริ่มไม่เก่งเลย ดูเหมือนเป็นเด็กเอาแต่ใจ แต่ก็ไม่กล้าทำ วันหนึ่งแม่เด็กเค้าอยากบังคับให้ทำอย่างนี้ ทำไมไม่ยอมทำล่ะ คือต้องอธิบายก่อนว่าครอบครัวนี้เลี้ยงลูกแบบให้คิดเอง เหมือนผู้ใหญ่ เด็กก็เลยแสดงออกเป็นผู้ใหญ่ แต่จริงแล้วมันไม่ใช่อย่างนั้น สุดท้าย เด็กเค้าร้องไห้ต่อหน้าผมว่า ไม่อยากฟังแม่อีกแล้ว แม่ชอบเอาแต่เหตุผลตัวเอง ไม่ยอมฟังหนูเลย ผมก็ปลอบใจว่าไม่เป็นไรนะ หนูก็รู้นี้นา ครูเชาว์เข้าใจหนู ว่าไม่อยากทำตาม ผมก็รอให้เด็กพูด เค้าก็ระบายออกมาว่า หนูอยากจะหนีออกจากบ้าน และคิดแผนหนีออกจากบ้านด้วย ผมรู้ว่าเด็กพูดไปงั้นแหละ เค้าอยากระบาย ก็ปล่อยเค้าไป ผมเข้าใจว่าเด็กคิดได้อยู่แล้วล่ะ แต่สิ่งที่ผมเห็นจากเด็กคนนี้คือเค้าอยากเป็นเด็กๆ ทั่วไป ไม่ต้องมีอะไรมากมาย
วิเคราะห์ปัญหาเด็ก เกิดจากแม่เลี้ยงเด็กให้เป็นผู้ใหญ่เกินไป จนเด็กไม่มีความเป็นตัวของตัวเอง และเกิดความเครียดว่า ไม่อยากรับผิดชอบมากมาย ไม่อยากคิดแบบผู้ใหญ่ อยากเล่นกับเพื่อนๆ ซึ่งจะออกแนวเอาแต่ใจนิดๆ แต่ก็ฟังคนอื่น ผมก็ปล่อยเค้าเต็มที่เลย ผมเห็นเด็กคนนี้มีความสุข เด็กสามารถเป็นเด็กได้เต็มที่ ไม่ต้องเครียดเค้าเล่นก็โอเคนะ ปัญหาที่จะตามมาในอนาคตเด็กคือ อยากกลับเป็นเด็ก อยากเล่นบ้าง ไม่อยากรับผิดชอบอะไรเลย สิ่งสำคัญของเด็กคนนี้คือ ไม่ต้องการความเป็นผู้ใหญ่ แต่เมื่อถึงเวลาที่เค้าต้องเป็น เด็กจะเป็นเอง
เลี้ยงลูกให้ เก่ง ดี มีสุข ไปกับเรา คลิกติดตามที่