ให้เขาเล่าต่อไปว่าเพราะอะไรไม่อยากทำการบ้าน ที่ว่าโรงเรียนให้เยอะ เยอะแค่ไหน จำไว้ อย่าเข้าโหมดซักฟอกเป็นอันขาด ที่จริงแล้วคุณแม่ควรเข้าโหมดเชื่อทุกอย่างที่เขาเล่าตั้งแต่แรก เขาจะรักคุณมาก
เมื่อเขาเล่าจนหมดไส้หมดพุง เราถามเพื่อขอความกระจ่างและเพื่อแสดงให้เขาเห็นว่าเราสนใจจริงๆ นะ เมื่อเขาพักกระแสคำพูด จึงจะถึงทีของเรา
ข้างบนที่เล่ามาไม่ต่ำกว่าครึ่งชั่วโมงนะครับ
พอถึงตาเรา บอกเขาว่าแม่เห็นด้วยกับลูก โรงเรียนให้การบ้านเยอะจริงๆ เนื้อหาการบ้านก็ไม่มีสาระ ครูต่างคนต่างให้ ทำไปมากมายก็ไม่ตรวจละเอียด ฯลฯ แสดงให้เขารู้ว่าเราเป็นพวกเขาและหนักใจด้วยจริงๆ
ถ้าเขาแบกความทุกข์ไว้ 10 กิโลกรัมในตอนแรก ตอนนี้จะเหลือ 5 กิโลกรัม เพราะคุณแม่แชร์ไปแล้วครึ่งหนึ่ง ก็เป็นพวกเดียวกันแล้วนี่นา ถ้าคุณพ่อนั่งฟังด้วยและเป็นนักฟังที่ดี ตอนนี้เหลือ 3.33 กิโลกรัม เบาลงมากหลายครั้ง ระบายเสร็จเขาก็ทำ เพราะดีใจว่าแม่เป็นพวก
ถ้าเขายังไม่ทำ เรามีหน้าที่ยืนยันว่าเขาต้องทำให้เสร็จ เราเห็นด้วยว่ามันมากเกินไป แต่หน้าที่คือหน้าที่ บอกเขาว่าคนเราทุกคนรวมทั้งพ่อแม่ก็เบื่องานที่ทำงานจะตายชัก แต่ต้องทำอาจจะชวนเขาบริหารเวลาใหม่ในตอนท้าย
แต่ขั้นแรก “เป็นพวกเขาก่อน” อะไรๆ จะดีขึ้น
เรื่อง: นพ.ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์ จิตแพทย์แผนกจิตเวช โรงพยาบาลเชียงรายประชานุเคราะห์
ภาพ: Shutterstock