• ค่อยเป็นค่อยไป โดยมีคุณร่วมอยู่เสมอ อาจจะให้เธอช่วยเลือกสีทาห้อง วอลล์เปเปอร์ปิดผนังลายสวยๆ แล้วค่อยๆ ย้ายของเข้าห้องทีละชิ้นสองชิ้น แทนที่จะย้ายตูมทีเดียว เด็กๆ มักอ่อนไหวกับสถานที่ใหม่ๆ และต้องการเวลาปรับตัวมากกว่าที่คุณคิด
• พูดเรื่องดีๆ เช่น การย้ายห้องใหม่ จะช่วยทำให้ลูกได้กลายเป็น“ผู้ใหญ่ตัวน้อยๆ” เพราะลูกสามารถตัดสินใจตกแต่งห้องในแบบที่ชอบได้ (แต่ต้องอย่างมีเหตุผลนะ) และยังมีเวลาส่วนตัวไม่ต้องถูกน้องกวนอีกต่อไป และอีกหลายเรื่องที่คุณรู้ใจลูกว่าพูดแล้ว เขาต้องสนใจอยากนอนคนเดียว (ก็เรื่องนั้นแหละ)
• ถ้าลูกไม่พอใจจริงๆ เป็นเรื่องธรรมดาที่ลูกจะรู้สึกว้าเหว่ ไม่สบายใจบ้างในช่วงคืนแรกๆ ที่ต้องนอนคนเดียว บางคนอาจถึงขั้นอยากย้ายกลับทันที อาจลองถามลูกดูว่า “ต้องทำแบบไหนลูกถึงจะนอนคนเดียวได้อย่างสบายใจล่ะจ๊ะ” หรือ “ลูกอยากได้โคมไฟสวยๆ หรือภาพของแม่วางข้างเตียงไหม” แต่บางคนก็อยากให้แม่นอนเป็นเพื่อนอย่างน้อย 10นาทีก่อนเข้านอน ลองดูว่าวิธีไหนจะเหมาะกับลูกของคุณนะคะ
บทความโดย: กองบรรณาธิการนิตยสารเรียลพาเรนติ้ง