ออกมาเจอผู้คนทีไร เจ้าหนูของแม่เป็นต้องมุดหน้าจะให้จมไหล่แม่เอย เกาะขาเหนียวหนึบเอย อาการนี้เป็นต่อหน้าคนแปลกหน้าก็ไม่เท่าไรหรอก แต่วันรวมญาติที่ทุกคนต่างปลื้มอกปลื้มใจอยากรุมล้อมทักทายพูดคุยกับหลานด้วยความรักความเอ็นดูนี่สิ จะทำอย่างไรไม่ให้ญาติสนิทมิตรสหายใกล้ชิดต้องผิดหวังดีนะ
อันที่จริงแล้วอาการนี้เป็นธรรมชาติโดยเฉพาะเบบี๋ที่อายุต่ำกว่าขวบ เพราะวัยนี้ยังไม่วางใจใครง่ายๆ แต่กับพ่อแม่ที่อยู่ด้วยแล้วทำให้รู้สึกปลอดภัย จึงเป็นธรรมดาที่เบบี๋ต้องการอยู่ใกล้ชิดพ่อแม่
แต่เราก็ไม่จำเป็นต้องปล่อยให้ญาติๆ เสียความรู้สึกเพราะเรื่องแค่นี้ เริ่มจากบอกกล่าว หรือจะออกตัวไปเลยก็ได้ว่าเบบี๋ค่อนข้างขี้อาย พอถึงเวลาเจอกันจริงๆ แทนที่จะคะยั้นคะยอให้เหนื่อย “สวัสดีป้าอรสิคะลูก” คุณก็ทักทายนำร่องได้ “นี่ป้าอรไงลูกจำได้ไหม ป้าอรที่เอาพี่ช้างมาฝากหนูไงป้าอรดีใจที่ได้เจอหนูนะคะ รู้ไหมเอ่ย”
วันเวลาผ่านไปอาการนี้จะค่อยๆ ดีขึ้นเอง แต่ถ้าไม่ ขออย่าได้ซีเรียส เพราะเด็กๆ ควรได้เรียนรู้ที่จะเผชิญกับความรู้สึกต่างๆ การบังคับอาจทำให้ลูกยิ่งไม่อยากเข้าหาคนอื่น หรือที่แย่สุดๆ คือพานไม่ชอบวันรวมญาติไปเลย เพราะฉะนั้นถ้าลูกน้อยยังไม่พร้อมก็อย่าไปชักชวน เชื้อเชิญหรือส่งหนูน้อยไปเล่นกับญาติหรือเพื่อนของคุณเลย ไม่สำเร็จหรอก ถึงญาติๆ จะใส่ชุดหมีน้อยน่ารักน่าชังขนาดไหนก็เถอะ
บทความโดย: กองบรรณาธิการนิตยสารเรียลพาเรนติ้ง