ปล่อยให้ "เด็กเบื่อ" มีประโยชน์กว่าที่คิด!!

รู้หรือไม่? ว่าการปล่อยให้ลูกได้เล่นกับตัวเอง ปล่อยให้ เด็กเบื่อ ซะบ้าง ทำให้ลูกได้ ฝึกฝน สร้างสรรค์ และมีพัฒนาการที่ดีได้!!

ปล่อยให้ “เด็กเบื่อ” มีประโยชน์กว่าที่คิด!!

ในช่วงปิดเทอม ลูกต้องอยู่บ้านทั้งวัน คุณพ่อคุณแม่มักจะกังวลว่าลูกจะเบื่อ ไม่มีอะไรทำ จึงพยายามหากิจกรรมให้ลูก ไม่ว่าจะเป็น การให้ลูกลงเรียนกวดวิชาต่าง ๆ หรือจะเรียนเสริมในสิ่งที่ลูกดูเหมือนจะชอบ หรือ พ่อแม่บางคนอาจจะพยายามหากิจกรรมเพื่อเล่นกับลูกตลอดเวลา แต่อย่างที่รู้ ๆ กันอยู่ว่ามันเป็นไปไม่ได้เลยที่คุณพ่อคุณแม่จะสรรหากิจกรรมมาเล่นกับลูกได้ทั้งวัน ไหนจะติดงาน ไหนจะงานบ้าน และในบางครั้งคุณพ่อคุณแม่เองก็ต้องการเวลาส่วนตัวและเวลาพักบ้างเหมือน ๆ กัน เมื่อลูกบ่นว่าเบื่อ คุณพ่อคุณแม่ก็มักจะแอบคิดว่าทำไมลูกเราถึงเล่นเองไม่เป็นเลย ทีมแม่ ABK อยากให้คุณพ่อคุณแม่ลองถอยออกมาดูภาพรวมกันสักนิดค่ะว่าทำไมลูกเราถึงเล่นเองไม่เป็น ทำไมจะต้องให้คุณพ่อคุณแม่เล่นด้วยตลอดเวลา? นั่นเป็นเพราะคุณพ่อคุณแม่ไม่เคยปล่อยให้ลูกเบื่อ หรือลองเล่นกับตัวเองดูบ้างนั่นเองค่ะ ไม่ได้หมายความว่าการเล่นกับลูกเป็นสิ่งที่ผิดนะคะ ยังสนับสนุนให้คุณพ่อคุณแม่เล่นกับลูกค่ะ เพียงแต่ไม่จำเป็นต้องเล่นด้วยทั้งวัน คุณพ่อคุณแม่ควรปล่อยให้ เด็กเบื่อ ดูบ้าง เพื่อให้เค้าได้มีเวลาในการค้นหาตัวเอง ดังนั้น มาดูประโยชน์ของการปล่อยให้ เด็กเบื่อ ดูบ้างดีกว่าค่ะ

ทำไมเด็กถึงเบื่อ?

เพราะเทคโนโลยีในปัจจุบัน และกิจกรรมเสริมที่ใส่ให้เด็กมากเกินไป (เพื่อที่เด็กจะได้ไม่เบื่อ) ทำให้เด็ก ๆ ถูกสร้างให้เป็นอยู่ตามสังคมมากกว่าที่จะมีเวลาในการค้นหาในสิ่งที่ตัวเอง “เป็น”

ประโยชน์ของการปล่อยให้เด็ก “เบื่อ”

ความเบื่อส่งเสริมให้ลูกมีจินตนาการและความคิดสร้างสรรค์

เมื่อลูกเบื่อที่ต้องอยู่กับตัวเอง จะทำอย่างไรได้บ้างล่ะ? เพื่อที่จะได้สร้างความสนุกให้ตัวเอง ในช่วงเวลานี้เป็นการสร้างโอกาสให้ลูก ๆ ได้ลองทำสิ่งต่าง ๆ ด้วยความตั้งใจ สร้างความสนุกในการค้นพบส่งต่าง ๆ รอบตัว และความอยากรู้อยากเห็นเหล่านี้จะช่วยให้ลูกรู้จักสำรวจสิ่งรอบตัวที่จะทำให้พวกเขามีความสุข

2. ความเบื่อสอนให้ลูกรู้จักความวิริยะ

เด็กมักจะแพ้ไม่เป็น โดยเฉพาะสมัยนี้ที่มีความเร่งรีบอยู่ตลอดเวลา ทำให้เด็กไม่มีเวลามากพอที่จะประสบความล้มเหลว การปล่อยให้ลูกเบื่อจะเป็นการทำให้ลูกได้มีเวลามากพอที่จะลองผิดลองถูกด้วยตัวเอง และลงมือทำซ้ำ ๆ จนสามารถค้นพบและไปถึงเป้าหมายได้ สิ่งเหล่านี้จะค่อย ๆ สร้างความวิริยะ ความอดทน และความเพียรพยายามในการมุ่งมั่นที่จะทำในสิ่งที่รักให้สำเร็จได้นั่นเอง

3. ความเบื่อช่วยพัฒนาทักษะในการแก้ปัญหา

ปล่อยให้ลูกมองความเบื่อเป็นปัญหา โดยที่คุณพ่อคุณแม่ไม่ต้องแก้ปัญหาให้ลูก แล้วลูกจะรู้จักแก้ปัญหาได้ด้วยตัวเอง โดยการหาอะไรเล่นได้เอง แม้สิ่งเหล่านี้จะเป็นสิ่งเล็ก ๆ แต่ถ้าคุณพ่อคุณแม่ลองค่อย ๆ ปล่อยให้ลูกลองแก้ปัญหาด้วยตัวเองโดยเริ่มจากสิ่งเล็ก ๆ เหล่านี้ ก็จะช่วยปลูกฝังให้ลูกรู้จักลองแก้ปัญหาด้วยตัวเองก่อนที่จะให้คุณพ่อคุณแม่ช่วยในเรื่องใหญ่ ๆ ถัดไปได้

4. ความเบื่อช่วยพัฒนาทักษะทางสังคม

เมื่อเด็กมีเวลามากพอที่จะได้เล่นด้วยกัน แทนที่จะเอาเวลาไปดูทีวี เล่นเกม ดูมือถือ ก็จะช่วยให้เด็กเรียนรู้ที่จะร่วมมือกันเล่น พูดคุย ต่อรอง สื่อสาร และยังได้รู้จักการใช้การสื่อสารผ่านสายตา ผ่านภาษากาย ได้ดีกว่าการดูทีวีหรือเรียนรู้ในห้องเรียนอีกด้วย

5. ความเบื่อช่วยสร้างความมั่นใจในตัวเอง

เมื่อเด็กมีโอกาสที่จะได้เรียนรู้ด้วยตัวเอง (แทนการบอกกล่าวหรือสอนจากผู้ใหญ่) ได้ทดสอบขีดจำกัดและความเสี่ยงต่าง ๆ ด้วยตัวเอง และได้จัดการปัญหาต่าง ๆ ด้วยตัวเอง สิ่งเหล่านี้จะสร้างให้ลูกมีความนับถือในตัวเอง (Self-Esteem)

6. ความเบื่อหน่ายช่วยให้สุขภาพจิตดีขึ้น

การที่เรายุ่งจนไม่มีเวลาเป็นของตัวเองจะทำให้สุขภาพจิตแย่ลง เพราะเราจะไม่ได้มีเวลาปล่อยความคิดให้ว่างได้เลย เด็กก็เช่นกันค่ะ ดังนั้น การปล่อยให้ลูกได้มีโอกาสปล่อยความคิดให้ว่างบ้าง ก็จะช่วยให้ลูกมีสุขภาพจิตที่ดีขึ้นได้ค่ะ

7. ความเบื่อหน่ายจะช่วยให้เด็กเห็นคุณค่าของสิ่งรอบตัว

การที่ลูกยุ่งกับกิจกรรมต่าง ๆ ทั้งวัน ทำให้ลูกมองข้ามสิ่งต่าง ๆ ที่อยู่รอบตัวเอง ไม่ว่าจะเป็น บ้าน ต้นไม้ในบ้าน ของเล่น และแม้แต่คนรอบตัวลูก ๆ เองก็ตาม แต่การให้ลูกได้มีโอกาสที่จะมีส่วนร่วมกับสิ่งรอบตัวเหล่านี้ จะทำให้ลูกรู้สึกผูกพัน รัก และเห็นคุณค่าของสิ่งที่ตนเองพบเจอ

8. ความเบื่อหน่ายช่วยให้ชีวิตในวัยเด็กมีความสุขขึ้น

ความเบื่อหน่ายดูเหมือนจะตรงข้ามกับสิ่งที่ทำให้มีความสุขเลยใช่ไหมล่ะคะ แต่ให้ลองคิดถึงสมัยที่คุณพ่อคุณแม่ยังเป็นเด็กดูค่ะ เมื่อเราเบื่อ เราก็จะหาอะไรสนุก ๆ ทำ และอะไรที่สนุก ๆ นี้ กลับสร้างความทรงจำที่ดีให้เราได้ย้อนกลับไปนึกถึงตอนที่เราเป็นผู้ใหญ่แล้ว ลองมาสร้างความทรงจำดี ๆ เหล่านี้ให้ลูกของเราเมื่อโตขึ้นกันค่ะ