account_circle
- “พ่อ/แม่ รักลูก ไม่ต้องกลัวนะ ลูกปลอดภัยแล้ว” หากลูกร้องไห้เพราะขวัญผวา หรือรู้สึกกลัว การดุลูกหรือสั่งให้ลูกหยุดร้องโดยไม่ถามไถ่ความรู้สึกของลูกเลยนั้นถือเป็นการแสดงออกที่ไม่ค่อยจะแนะนำเท่าไรค่ะ วิธีที่ดีที่อยากแนะนำในการ ปลอบใจลูก ในสถานการณ์นี้ก็คือ การพูดกับลูกว่าพวกคุณรักเขามากแค่ไหน พร้อมกับบอกลูกว่า ไม่ต้องกลัวหรือกังวลใจไปตอนนี้พ่อ/แม่อยู่ตรงนี้กับลูกแล้ว มั่นใจได้ว่าลูกปลอดภัยแล้วละจ้ะ
- “อยากพักแล้วค่อยลองใหม่ดีไหมจ๊ะ” ประโยค ปลอบใจลูก ลักษณะนี้มีไว้สำหรับเวลาที่ลูกร้องไห้เวลาที่ทำอะไรสักอย่างแล้วทำไม่สำเร็จค่ะ เป็นความรู้สึกที่ลูกรู้สึกว่ากำลังกดดันกับตัวเองอยู่ การบังคับลูกให้พยายามทำให้ได้โดยทันที อาจจะไม่ใช่ตัวเลือกที่ดีเท่าไรนักค่ะ เพราะลูกอาจจะยังเล็กจนเกินกว่าที่จะฝืนทำต่อไปได้ เด็กบางคนพอตัวเองรู้สึกว่าทำไม่ได้ก็จะหงุดหงิดร้องไห้ และเมื่อยังทำไม่ได้อีก การฝืนใจให้ทำต่อไปก็จะทำให้พวกเขารู้สึกหงุดหงิดและโกรธมากขึ้นจนอาจสามารถทำลายข้าวของเลยก็เป็นได้นะคะ ดังนั้น หากลูกตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนั้น ให้คุณพ่อคุณแม่แนะนำให้ลูกพักสักครู่ก่อน แล้วค่อยลองใหม่จะดีที่สุดค่ะ
- “พอจะบอกได้ไหมจ๊ะว่าที่ลูกร้องไห้นั้นเพราะอะไร พ่อ/แม่จะได้ช่วยได้” ขณะที่ลูกร้องไห้ไม่หยุด คุณพ่อคุณแม่ก็อาจจะปวดหัวเป็นธรรมดา เพราะไม่เข้าใจว่าที่ลูกกำลังร้องไห้นั้นเป็นเพราะอะไรกันแน่ แล้วแบบนี้จะช่วยเหลือลูกได้อย่างไรนั้น แทนที่คุณพ่อคุณแม่จะพูดว่า หยุดร้องนั้นให้เลือกใช้ประโยคที่ว่า “ลูกพอจะบอกพ่อ/แม่ได้ไหมจ๊ะว่าที่ลูกกำลังร้องไห้อยู่นี้เป็นเพราะอะไร ถ้าหนูบอกคุณพ่อคุณแม่รู้จะได้ช่วยเหลือและแนะนำได้ถูก” เป็นต้น
- “พยายามให้ลูกนึกเหตุการณ์ที่เคยเกิดขึ้น” ยกตัวอย่างเช่น ขณะที่ลูกกำลังร้องไห้ด้วยความโกรธหรือเสียใจอยู่นั้น เหตุการณ์ดังกล่าวเคยเกิดขึ้นมาแล้วครั้งนึงละก็ แนะนำให้คุณพ่อคุณแม่พูดกับลูก โดยให้ลูกพยายามนึกย้อนกลับไปว่าที่ผ่านมาลูกผ่านมาได้อย่างไรเช่น “พ่อ/แม่จำได้นะว่า คราวก่อนที่ลูกร้องไห้ด้วยความโกรธ หรืออยากได้ของ ๆ คนอื่นลูกของพ่อ/แม่ก็สามารถผ่านมาได้ด้วยการคิดว่า สิ่งของสิ่งนั้นไม่ใช่ของตัวเอง หากเราไปเอาของของเขามา เจ้าของก็อาจจะเสียใจด้วยเช่นกัน ลูกก็คงไม่อยากให้เป็นเช่นนั้นใช่ไหมจ๊ะ” เป็นต้น
- “เรามาช่วยกันหาทางออกดีกว่า” เมื่อไรก็ตามที่ลูกร้องไห้เพราะไม่รู้ว่าควรที่จะแก้ปัญหานั้นอย่างไร แนะนำให้คุณพ่อคุณแม่พูดกับลูกพร้อมกับยื่นมือเข้าช่วยเหลือลูกทันที อย่าปล่อยให้ลูกต้องแก้ปัญหานั้นเพียงลำพัง พร้อมกับเลือกใช้ประโยคน่ารัก ๆ ว่า “พ่อ/แม่ว่า เรามาช่วยกันหาทางออกดีกว่าไหมจ๊ะ” แต่แนะนำว่าพยายามให้ลูกหาทางออกด้วยตัวเองก่อน พอลูกบอกแล้วคุณพ่อคุณแม่เห็นว่า มีวิธีอื่นที่อาจจะดีกว่า ก็ค่อย ๆ แนะนำลูกไปนะคะ แต่ต้องไม่ลืมกล่าวชมลูกด้วยนะคะว่า วิธีของลูกนั้นดีมาก ๆ เลยจ้ะ แต่จะดีกว่านี้ถ้าลูกทำสิ่งนี้เพิ่ม เป็นต้น
- “ไม่พูดอะไรเลย” บ่อยครั้งที่ความเงียบก็ช่วยทำให้ลูกเข้มแข็งและสงบได้เอง โดยมีผลพลอยได้คือ ความแข็งแกร่ง แต่ภายหลังจากที่ลูกเงียบเองได้แล้ว คุณพ่อคุณแม่จะต้องไม่ลืมที่จะถามสาเหตุที่ลูกร้องไห้กันด้วยนะคะ
การปลอบใจลูกให้หยุดร้องไห้นั้นไม่ใช่เรื่องยาก ขอแค่คุณพ่อคุณแม่มีวิธีพูดปลอบใจให้ถูกต้องเท่านี้ลูกของเราก็หยุดร้องไห้งอแง แถมภูมิใจที่มีคุณพ่อคุณแม่ที่เข้าใจเขามากกว่าใครแล้วละค่ะ
อ้างอิง: Motherly และ The Guardian
บทความอื่นที่น่าสนใจ:
เลี้ยงลูกให้ เก่ง ดี มีสุข ไปกับเรา คลิกติดตามที่