ความหงุดหงิดไม่พอใจของเด็กวัยนี้มักเป็นที่มาของคำพูดที่ เกินจริง และการแสดงยอดเยี่ยมระดับรางวัลตุ๊กตาทอง เพราะเขาเริ่มเข้าใจภาษามากขึ้นแล้ว และรู้ดีว่าการใช้ภาษาของตัวเองมีอิทธิพลต่อผู้อื่นมากเพียงใด วิธีรับมือคือ…
– บอกเขาว่าคุณรับรู้และเข้าใจดีว่าเขารู้สึกอย่างไร จากนั้นก็สอนวิธีที่ดีกว่า เช่นพูดว่า แม่รู้ว่าหนูไม่พอใจที่แม่บอกให้กลับบ้าน แต่ถึงหนูตะโกนเสียงดัง แม่ก็ไม่ยอมเปลี่ยนใจหรอกนะ ถ้าหนูขอแม่ดีๆ แม่จะให้เล่นอีก 5 นาทีดีไหมจ๊ะ
– โต้ตอบลูกอย่างใจเย็น แล้วเลิกเซ้าซี้ให้เขาทำตามที่คุณบอก เช่น อ๋อ ! ลูกยังไม่อยากนอนใช่ไหม งั้นแม่ขึ้นไปนอนเองก็ได้ ! เด็กวัยนี้ไม่ชอบถูกทิ้งไว้ตามลำพัง ฉะนั้นเดี๋ยวก็คงเดินตามคุณขึ้นไปเอง
– เล่นละครไปกับลูกด้วยซะเลย เช่น แม่รู้ แม่ก็ไม่ชอบใส่ถุงเท้าเหมือนกัน แม่ว่ามันน่าเบื่อที่สุดในโลกเลย ! เล่นไปเรื่อยๆ จนลูกกลั้นหัวเราะไว้ไม่อยู่ แล้วค่อยตะล่อมให้เขาหลงกลยอมทำตามที่คุณบอก(ก็อารมณ์ดีขึ้นแล้วนี่นะ)
บทความโดย: กองบรรณาธิการนิตยสารเรียลพาเรนติ้ง