เป็นเด็กที่รู้จักเข้าใจความต้องการของผู้อื่น ตบหลังเบาๆเพื่อปลอบโยนเมื่อเห็นเพื่อนร้องไห้ หรือพยายามเป็นมิตรกับเพื่อนใหม่ที่ไม่ได้คุ้นเคยกันและคุณคงต้องขอบคุณตัวเองที่ลูกรู้จักเข้าใจหรือเห็นใจผู้อื่น เพราะยามที่คุณโอบกอดเมื่อลูกเสียใจหรือให้ความมั่นใจเมื่อลูกเกิดปัญหา ทำให้เขาได้เรียนรู้ที่จะทำแบบนั้นกับคนอื่นด้วยเหมือนกัน
ถ้าอยากส่งเสริมให้ลูก “เอาใจเขามาใส่ใจเรา” คุณต้องชมเชยเมื่อเห็นเขาให้ความสำคัญกับความรู้สึกของผู้อื่น แต่ไม่ต้องแปลกใจหากลูกเลิกแสดงความเห็นใจต่อผู้อื่น เพราะวัยเตาะแตะอาจกลับไปให้ความสนใจแต่เรื่องของตัวเองอย่างรวดเร็ว ลูกวัยนี้จึงยังต้องการความรักความเข้าใจจากคุณเอามากๆ (เฮ้อ..)
บทความโดย: กองบรรณาธิการนิตยสารเรียลพาเรนติ้ง