เจ้าตัวดีมัวเดินอืดเอื่อยชมนกชมไม้ แม่เร่งก็ทำเป็นไม่สนใจ สุดท้ายเลยต้องอุ้มกันไป กว่าจะถึงแม่ก็หอบฮักพอดี เฮ้อ!
ใจเย็นๆ ก่อน สำหรับคุณอาจเป็นแค่ทางเดินในลานจอดรถ แต่สำหรับเด็กวัยเตาะแตะ นี่เป็นการผจญภัยครั้งใหม่ในโลกกว้างเชียวนะ อะไรๆ ก็น่าดู น่าสำรวจ น่าแวะไปเสียหมด
ปัญหาคือ นักสำรวจน้อยดันอยากเก็บตัวอย่างก้อนกรวดตอนที่แม่กำลังรีบนี่สิ เทคนิคเหล่านี้อาจช่วยบรรเทาปัญหาเวลารีบด่วนให้คุณได้
• เผื่อเวลา
คราวหน้าถ้าคุณพาลูกไปตามนัดหมอ ก็ออกจากบ้านให้เร็วขึ้น เผื่อเวลาเดินจากลานจอดรถไปยังตัวตึกโรงพยาบาลสัก 20 นาที (ถึงแม้ว่าปกติคุณจะใช้เวลาแค่ 5 นาทีก็ตาม) ให้ลูกได้เดินสำรวจทางเดินหรือสวนหย่อมจนพอใจ อย่าลืมตกลงกับลูกก่อนว่า “เดี๋ยวแม่ให้เวลาหนูเดินเล่นจนเข็มยาวชี้เลข 10 (หันนาฬิกาให้ลูกดู) แล้วเราไปหาหมอกันนะ” ระหว่าง 20 นาทีนี้ห้ามเร่งลูกเด็ดขาด แต่หลังหมดเวลาแล้วก็ไม่ควรใจอ่อนยอมให้ลูกเดินเอื่อยๆ ต่อด้วย
• เร่ง “สปีด” ให้ “สนุก”
เปลี่ยนทางเดินปกติให้กลายเป็นสนามแข่ง ชวนลูกเดินเร็วๆ “ไหนดูซิว่าใครจะไปถึงหัวมุมตึกโน้นก่อนกัน” ถ้ามีเวลา คุณอาจเพิ่มเกม “กระต่ายขาเดียว” “เดินสลับกระโดด” หรือ “ห้ามเหยียบเส้น” ไปด้วย แต่ก่อนแข่งต้องดูให้ดีเสียก่อนว่าบริเวณนั้นปลอดภัย ไม่มีรถวิ่ง หรือผู้คนจอแจนะ
• เลือกจุดหมายปลายทางให้เหมาะ
ถ้าคุณรีบจริงๆ และมีคนช่วยดูแลลูกให้ ก็ไม่ควรกระเตงเขาไปทุกที่ เพราะนอกจากคุณจะพลาดนัดหรือซื้อข้าวของไม่ถนัดแล้ว ลูกเองก็จะพลอยงอแงไม่สนุก
• ผ่อนคลาย
ถ้าไม่ใช่เวลาที่ต้องรีบร้อนมากนัก การเดินเอื่อยสูดอากาศก็ไม่ใช่เรื่องผิด ลองเดินช้าๆ ไปกับลูก สูดลมหายใจเข้าลึกๆ ดูบ้าง
• ถ้าหงุดหงิดเจ้าจอมอืดนัก ก็อย่าลืมว่า…
นึกย้อนกลับไปสิ บางทีคุณก็ปล่อยให้เด็กๆ รอเหมือนกัน “เดี๋ยวแม่ทำธุระเสร็จก่อนค่อยไปกินไอติมกันนะ” หรือ “รอให้แม่ซื้อของเสร็จแล้วค่อยกลับบ้าน” คิดแบบนี้แล้วจะได้อารมณ์เย็นลงบ้าง คุณพ่อคุณแม่ใจร้อนทั้งหลาย
บทความโดย: กองบรรณาธิการนิตยสารเรียลพาเรนติ้ง