เมื่อแม่ตีลูกเล็กด้วยอารมณ์จนกว่าลูกจะขอโทษ

ตีลูก.. เชื่อว่าแม่ๆ ทุกท่านคงเคยทำกันบ้างสักครั้ง ..เคยไหมคะ ลูกในวัยเด็กเล็กดื้อมาก เอาแต่ใจ พูดอย่างไรลูกก็ไม่ฟัง จนคุณแม่เก็บอารมณ์ไม่อยู่และเผลอตีลูกน้อยไม่ยั้งมือ ถ้าเคย แต่ก็รู้สึกผิดที่ทำกับลูกแบบนั้น ลองอ่านบทความนี้ดูค่ะ

ลูกชายอายุ 3 ขวบ เวลาอยู่ต่อหน้าผู้คน จะเอาแต่ใจตัวเอง หรือไม่ก็ร้องไห้กระจองอแง ซึ่งทุกครั้ง ดิฉันจะว่าลูก และตีลูกด้วยอารมณ์โมโห ดิฉันตั้งใจจะเลิกทำแบบนี้ แต่พอมารู้ตัวอีกที ดิฉันก็ตีลูกจนกว่าลูกจะพูดขอโทษถึงจะหยุดตี

ทุกครั้งที่เกิดเหตุการณ์แบบนี้ ดิฉันจะรู้สึกว่า “ทำไมเราเป็นแม่ที่แย่ขนาดนี้นะ” จนรู้สึกหมดความมั่นใจ ดิฉันกลัวจับใจจริง ๆ ว่า ถ้าปล่อยไว้อย่างนี้ ตัวดิฉันเองจะไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของตัวเองได้

คุณเป็นคุณแม่ที่วิเศษมาก ๆ นะคะ เพราะคุณสามารถสำนึกได้

ดิฉันรับรู้ได้ถึงความเจ็บปวดของคุณแม่ที่ต้องตีลูกรักเป็นอย่างดีทีเดียว แต่คุณแม่คะ อย่าโทษตัวเองเลยนะคะ เพียงแค่คุณแม่เป็นคนที่มองเห็นการกระทำของตัวคุณแม่เอง ก็ถือได้ว่าเป็นคุณแม่ที่วิเศษแล้วล่ะค่ะ

“คุณแม่ที่สำนึกตัวได้ คือ คุณแม่ในอุดมคติ”

นี่เป็นคำพูดที่ท่านอาจารย์เคนซากุ โคบายาชิ ผู้ก่อตั้งสถาบันวิจัยครอบครัวศึกษาแห่งโตเกียว ท่านสอนให้ดิฉันได้รู้ถึงเรื่องนี้ เมื่อครั้งที่ดิฉันอยู่ในวัยที่ต้องเลี้ยงลูก ในโลกนี้ไม่ได้มีการสอบใบอนุญาตสำหรับการเป็นคุณพ่อคุณแม่ใช่ไหมคะ ลูก 3 ขวบ คุณเองก็เป็นคุณแม่ 3 ขวบเช่นกัน จึงมีการทำผิดทำถูกไปพร้อม ๆ กับลูก ซึ่งการทำผิดไม่ได้หมายความว่าเป็นคุณแม่ที่ใช้ไม่ได้ แต่เป็นเพราะขาดประสบการณ์มากกว่านะคะ แต่เมื่อคุณแม่ทำผิดทุกครั้ง คุณแม่สำนึกได้ การสำนึกนี่ล่ะค่ะ ที่จะทำให้เป็นคุณแม่ในอุดมคติได้

ที่ผ่านมา ดิฉันเองก็เคยเป็นเหมือนคุณแม่เช่นกัน รู้ด้วยเหตุและผล แต่ไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของตนเองได้ แต่ก็ได้ใช้ความพยายามปรับปรุงตนเองและขอให้ลูกอภัยให้หลายต่อหลายเรื่องด้วยกัน

อ่านต่อ สิ่งสำคัญหลังจากตีลูกแล้ว คืออะไร? คลิกหน้า 2