เราปิดบังความจริงไม่ได้ แต่เรียนรู้ได้
คุณปิดบังลูกไม่ได้หรอกว่าโลกมีสงครามหรือความรุนแรง เพราะในไม่ช้าเขาก็จะได้เรียนและได้รู้เรื่องราวเหล่านี้ ทว่าคุณก็สอนเขาได้ว่าสงครามไม่ใช่เรื่องดี อาจยกตัวอย่างสงครามและผลร้ายมาเล่าให้เขาฟังในระดับที่เขาพอจะเข้าใจได้ แต่อย่าให้ลูกดูภาพหรือคำบรรยายอะไรที่น่ากลัว บอกเพียงว่า สงครามไม่ใช่การเล่นเกม มีคนบาดเจ็บและเสียหายจากการต่อสู้จริงๆ
ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ
การห้ามไม่ให้ลูกเล่นปืนโดยเด็ดขาด เท่ากับเป็นการยุให้เขาสนใจมันมากขึ้นไปอีก เพราะเขาอาจจะไปหาอย่างอื่นมาทำเป็นอาวุธแทนอยู่ดี เช่น ไม้กวาด ไม้ถูบ้าน ฯลฯ
อย่าปิดกั้นจินตนาการ
ถ้าคุณเห็นว่าในบ้านไม่ควรมีอาวุธอยู่ ก็ไม่ต้องซื้อหามาให้เขาเล่นได้ แต่ถ้าลูกเล่นเกมเกี่ยวกับสงคราม หรือหาวัสดุมาประดิษฐ์เป็นปืนหรือดาบเล่นเอง รวมถึงไปเล่นของเล่นพวกนี้ที่บ้านเพื่อน ก็อย่าไปห้ามจนเป็นเรื่องใหญ่โต เพราะการไม่ซื้อของเล่นที่เป็นอาวุธมาให้ และบอกความรู้สึกของคุณเกี่ยวกับสงครามหรือการสู้รบ ก็เป็นการแสดงทัศนคติที่ชัดเจนพอแล้ว
ประนีประนอม
แทนที่จะซื้อปืนของเล่นที่เหมือนของจริงเสียเหลือเกิน เลือกซื้อปืนฉีดน้ำหรือดาบพลาสติกมาให้ลูกเล่นแทนก็ได้
หมั่นทำความเข้าใจ
คุณจะห้ามหรือไม่ห้ามลูกเล่นของเล่นจำพวกอาวุธ คุณก็ต้องอธิบายให้เขาเข้าใจ สาเหตุที่คุณไม่อยากให้เขาเล่นของพวกนี้ “แม่รู้ว่าหนูชอบเล่นปืน แต่แม่ก็อยากให้หนูเข้าใจด้วยว่าปืน ดาบ หรือมีดจริงๆ เป็นของอันตราย และทำให้คนอื่นบาดเจ็บได้”
ถ้ามีโอกาสก็บอกเขาด้วยว่า “ถ้ามีเรื่องไม่พอใจกัน เรามาคุยกันให้เข้าใจ ดีกว่าใช้อาวุธนะลูก” และ “มีแต่ตำรวจกับทหารเท่านั้นที่ใช้อาวุธได้ แล้วเขาก็ใช้มันเพื่อปกป้องพวกเราเท่านั้นนะลูก ไม่ใช่เอาไว้ทำร้ายคนอื่น”
สร้างความสงบสุขในบ้าน
ถ้าพ่อแม่แก้ไขความขัดแย้งด้วยเหตุผล แทนที่จะใช้กำลัง ลูกก็จะเติบโตมาแบบเดียวกัน ไม่ว่าเขาจะได้เล่นปืนหรือเล่นดาบหรือไม่ การเลี้ยงดูเขาด้วยความรัก สอนเรื่องการเคารพสิทธิผู้อื่น การมีน้ำอดน้ำทน มีน้ำใจเอื้อเฟื้อ และมีทักษะในการสื่อสารกับคนอื่น เหล่านี้คือสิ่งที่สำคัญยิ่งกว่าการห้ามเขาไม่ให้เล่นปืนผาหน้าไม้เสียอีก
ใช้หนังสือเป็นตัวช่วย
หาหนังสือหรือนิทานที่กล่าวถึงข้อดีของสันติและความสงบสุขให้เขาได้อ่าน รวมถึงหนังสือที่สื่อให้เห็นถึงความไร้ประโยชน์และความโง่เขลาของการทำสงครามด้วย
หลีกเลี่ยงสื่อสะท้อนความรุนแรง
ลูกอาจจะจินตนาการถึงสงครามหรือการสู้รบที่รุนแรง แต่นั่นก็ไม่น่ากลัวเท่ากับเขาได้เห็นภาพจริงๆ จากสื่อ ทั้งรายการโทรทัศน์ ภาพยนตร์ หรือแม้แต่การ์ตูนเองก็ตาม
บทความโดย: กองบรรณาธิการนิตยสารเรียลพาเรนติ้ง