สำหรับผู้ใหญ่ เตียงนอนที่ไม่มีหมอนกับผ้าห่มคงไม่ใช่ที่นอน (ที่น่านอน) สักเท่าไรลองไม่ได้หมอนสักสามใบหรือผ้าห่มหนานุ่มอาจพานนอนไม่หลับ แต่สำหรับเบบี๋ที่นอนโดยไร้เครื่องนอนมาตั้งแต่เกิด ดูเหมือนจะไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไร แถมยังเป็นที่นอนที่ปลอดภัยสำหรับวัยทารกที่สุดด้วย
ถึงแม้จะผ่านช่วงที่เขายังอ่อนมากๆ ที่อาจเกิดอันตรายได้ง่ายแล้ว ผู้เชี่ยวชาญส่วนใหญ่ยังแนะนำว่า เด็กๆ ยังไม่จำเป็นต้องใช้ “หมอนและผ้าห่ม” จนกว่าจะย้ายไปนอนเตียงใหญ่หรือเมื่ออายุประมาณ 1 ขวบ 6 เดือน – 2 ขวบ นอกจากนี้ผู้เชี่ยวชาญแนะนำว่า การนอนบนที่นอนซึ่งไม่มีเครื่องนอนมากเกินไปจะทำให้ได้นอนบนที่ราบ ซึ่งดีต่อสุขภาพมากกว่า
การห่มผ้าห่ม หลายบ้านเริ่มใช้เมื่ออายุใกล้หนึ่งขวบ ซึ่งผู้เชี่ยวชาญแนะนำอีกว่าอาจเร็วเกินไป เพราะถ้าใช้ผ้าห่มมีโอกาสคลุมศีรษะจนลูกน้อยขาดอากาศหายใจได้หรืออาจพันตัว โดยเฉพาะเด็กนอนดิ้น พันแข้งพันขาเวลาลูกพยายามยืนจนตกจากเตียงได้ จึงมีโอกาสเสี่ยงอยู่
ดังนั้น คำแนะนำในการเลือกชุดนอนให้ลูกน้อยก่อนสองขวบควรเลือกแบบยาวคลุมถึงปลายเท้า และในคืนที่หนาวพิเศษจึงห่มผ้าบางๆ เพิ่ม และหากถึงเวลาตัดสินใจซื้อชุดเครื่องนอนเมื่อลูกสองขวบแล้ว พึงระลึกไว้ว่า อย่าใช้รสนิยมหรือความต้องการของเราเป็นตัวตัดสิน (หมอนสวยใบโต นุ่มๆ น่านอน น่ากอด คงต้องเก็บไว้ก่อน) แต่ควรเลือกแบบที่บางเบา เหมาะกับวัยลูก ก็เพื่อความปลอดภัยของลูกนั่นเอง
บทความโดย: กองบรรณาธิการนิตยสารเรียลพาเรนติ้ง