ปกติช้างตัวเป็นสีเทา แต่ถ้าวันหนึ่งมีช้างที่ไม่ใช่สีเทา แถมยังเป็นลายตารางหลากสีอีกละ จะเป็นอย่างไรนะ
เรื่องราวของ เอลเมอร์ ช้างลายตารางหลากสีแสนซนซึ่งเป็นที่รักของช้างทุกตัว แต่แล้ววันหนึ่งเอลเมอร์กลับไม่อยากดูโดดเด่นและแตกต่างอีกต่อไป เขาจึงทำตัวเองให้เหมือนช้างตัวอื่นๆ
แต่เอลเมอร์กลับรู้สึกไม่สนุกเลย ทำไมกันนะ….
ช้างสีไม่เหมือนช้าง ช้างที่ไม่เหมือนเพื่อนช้างตัวอื่นๆ ในฝูง โดดเด่นและแสนเป็นเอกลักษณ์ เพื่อนช้างในฝูงไม่มีใครมองว่าเอลเมอร์แปลก แต่เป็นเอลเมอร์เองที่คิดขึ้นว่า เบื่อแล้วกับการโดดเด่นและแตกต่างเช่นนี้
ช้างก็ต้องสีแบบช้างสิ เหมือนเพื่อนคนอื่นๆ สิ ถึงจะดี
ใครจะอยากแตกต่างกันละ …
คิดได้ดังนั้น เอลเมอร์จึงออกเดินทาง และทำตัวเองให้ “เหมือน” เพื่อนคนอื่น
แต่เมื่อมีสีเหมือนเพื่อนแล้ว ทำไม่ถึงไม่สนุกเหมือนเดิมนะ …
เรื่องราวของเอลเมอร์ สะท้อนให้เห็นความแตกต่างอย่างชัดเจน ความแตกต่าวระหว่างตัวเอลเมอร์กับเพื่อน ความแตกต่างระหว่างเพื่อนกับเอลเมอร์ ความแตกต่างที่เอลเมอร์และเพื่อนไม่เคยมองว่าเรา “ต่าง” กัน จึงอยู่ร่วมกันได้อย่างมีความสุข
และเอลเมอร์เองก็ไม่เคยรู้ว่าการเป็นตัวเองเป็นเรื่องที่ดีแค่ไหน จนกระทั่งได้ลองทำตัวเหมือนคนอื่นแล้วรู้สึกอึดอัดใจแบบแปลกๆ
เมื่อนั้นเอลเมอร์จึงได้รู้ว่าไม่มีอะไรจะดีไปกว่าการเป็นตัวเอง แล้วความภูมิใจในตนเองจึงเกิดขึ้น
เอลเมอร์กลับมาเป็นช้างลายตารางหลากสีที่สดใสร่าเริง และเล่นสนุกกับเพื่อนเหมือนเดิม
เอลเมอร์ได้สอนเราว่า
ไม่มีอะไรดีไปกว่าการเป็นตัวของตัวเอง และจงภูมิใจในสิ่งที่ตัวเองเป็น
ในขณะเดียวกันเพื่อนของเอลเมอร์ก็สอนให้เราได้รู้ว่า การไม่ตัดสินคนอื่นจากความไม่เหมือน เป็นเรื่องที่ดีแค่ไหน
เราทุกควรล้วนมีเอกลักษณ์และมีความแตกต่างระหว่างกัน ไม่มีใครเหมือนกันเลยสักคน
การอยู่ร่วมกันท่ามกลางความแตกต่างอย่างเข้าใจ เคารพผู้อื่นและเคารพตัวเองต่างหาก ที่เป็นเรื่องสำคัญและทำให้อยู่ร่วมกันได้อย่างมีความสุข
ในขณะเดียวกันก็อาจพูดได้ว่า เอลเมอร์และเพื่อนของเอลเมอร์ ก็เหมือนเด็กๆ ที่เริ่มเรียนรู้ตัวเองและเรียนรู้ผู้อื่น การปลูกฝังให้เด็กๆ รู้จักภูมิใจในตัวเอง เคารพในความไม่เหมือนของผู้อื่น และไม่ตัดสินผู้อื่นเป็นเรื่องที่ดี และช่วยให้การอยู่ในสังคมกับผู้อื่นได้
เพราะในบางครั้งเราเองก็อาจจะเป็นเหมือนเอลเมอร์ที่แตกต่างกับผู้อื่น แต่ในบางทีเราก็เป็นแค่ช้างธรรมดา ไม่ได้มีอะไรพิเศษ ไม่ได้โดดเด่น
แต่ไม่ว่าจะเป็นแบบไหน การเป็นตัวเอง ภูมิใจในตนเอง
และเข้าใจในความแตกต่าง ก็เป็นเรื่องที่ดีและเป็นสิ่งพิเศษของทุกคน 🙂
เอลเมอร์
เดวิด แมกคี เรื่องและภาพ
พี่นานะ แปล