account_circleทำไมเด็กวัยนี้ถึงต้องรู้ทุกเรื่องให้ได้ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็กน้อยสักแค่ไหนก็ตาม ทั้งอยากรู้ว่าคนอื่นๆ เขาทำอะไรกันบ้างและทำด้วยวิธีไหน และยิ่งเก็บข้อมูลได้มากเท่าไร ก็จะยิ่งรู้สึกว่าตัวเองควบคุมสถานการณ์ได้มากขึ้นเท่านั้น
การรับรู้ความเป็นไปของเรื่องต่างๆ แม้กระทั่งเรื่องที่ไม่ได้ส่งผลกระทบหรือเกี่ยวข้องกับตัวเอง อย่างเช่นรู้ว่าช่างไฟมาที่บ้านตอนกี่โมง ช่วยพัฒนาความเป็นตัวของตัวเองให้แก่ลูก ทั้งยังทำให้เขาได้รับความสนใจจากคุณมากขึ้นด้วย เพราะยิ่งถามมากเท่าไร คุณก็ต้องให้เวลาสำหรับการตอบคำถามมากขึ้นเท่านั้น
คำถามที่ลูกระดมใส่แบบไม่ยั้งอาจทำให้คุณรู้สึกเหมือน รับไม่ไหว แต่เลือกตอบเท่าที่พอจะตอบได้ก็พอแล้ว และลูกอาจต้องการแค่คำตอบง่ายๆ เท่านั้นเอง เช่น ป้าแมวโทร.มาจ้ะ ป้าอยากคุยเรื่องที่ทำงานน่ะ คุณอาจลองถามลูกบ้างก็ได้ เช่น แม่คุยกับคุณแม่ของน้องเหมียวน่ะลูก เราคุยกันเรื่องไปเที่ยวสวนสนุกตอนปิดเทอม หนูว่าเราขับรถไปคุยต่อที่บ้านน้องเหมียวเลยดีไหม
ถ้าลูกตื๊อจนเกินควร คุณก็บอกให้เขาเก็บคำถามเอาไว้ก่อน แล้วคุณจะตอบให้อีกทีตอนเข้านอน กว่าจะถึงตอนนั้น ลูกคงเหลือคำถามแค่หนึ่งหรือสองข้อ และเป็นคำถามที่สำคัญจริงๆ เช่น ถ้าเราต้องไปบ้านคุณป้าวันเสาร์นี้ ก็แปลว่าหนูต้องงดเรียนวาดรูปใช่ไหมคะ
แต่ถ้าเป็นเรื่องที่ไม่เกี่ยวกับเขาเลย คุณก็บอกไปตรงๆ ว่า เดี๋ยวแม่จัดการเอง !
บทความโดย: กองบรรณาธิการนิตยสารเรียลพาเรนติ้ง