account_circle
รวมนิทานก่อนนอน สำหรับเด็กผู้ชาย
เรื่อง …. พินอคคิโอ
นานมาแล้ว มีชายชราผู้หนึ่งเป็นช่างไม้ ชื่อว่า เจพเพทโต เขาอยู่ตัวคนเดียวในบ้านไม้หลังเก่า โดยไม่มีทั้งภรรยาและลูก อยู่มาวันหนึ่งเจพเพทโตรู้สึกเหงา และนั่งคิดเล่น ๆ ว่าถ้ามีลูกชายสักคนก็คงจะดีไม่น้อย ด้วยเหตุนี้เขาจึงสร้างหุ่นกระบอกเด็กผู้ชายที่ทำจากไม้ขึ้นมาหนึ่งตัว
“เจ้าช่างหน้าตาน่ารักจริง ๆ ฉันขอตั้งชื่อเธอว่า พินอคคิโอ ก็แล้วกัน” เจพเพทโตพูดขึ้นมาด้วยความชื่นชม
หลังจากนั่งทำหุ่นไม้ทั้งวันจนเสร็จ ชายชราก็เข้านอนด้วยความอ่อนเพลีย ทันใดนั้นเอง มีแสงจากฟ้าลอยเข้ามาในห้องทำงานของเขา และไม่นานก็มีหญิงรูปงามที่มาในชุดสีน้ำเงินสวยสง่าปรากฏตัวขึ้นกลางห้อง เธอคือนางฟ้าสีน้ำเงินผู้ใจดีนั่นเอง
“เจพเพทโต ด้วยความดีของเจ้า ข้าจะขอมอบของขวัญที่ดีที่สุดเพื่อเป็นสิ่งตอบแทน” นางฟ้าสีน้ำเงินกล่าว
เมื่อพูดจบ นางฟ้าสีน้ำเงินก็เริ่มร่ายเวทมนตร์แล้วเสกไปที่หุ่นไม้พินอคคิโอ จากนั้นหุ่นไม้ก็ค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมา พร้อมขยับตัวเพื่อบิดขี้เกียจ“ข้ามอบชีวิตใหม่ให้กับเจ้าแล้วนะพินอคคิโอ ต่อไปนี้เจ้าจะต้องเป็นเด็กดี หากวันหนึ่งเจ้ากล้าหาญ และทำความดี เจ้าจะได้เป็นเด็กผู้ชายเต็มตัว” นางฟ้าสีน้ำเงินกล่าว พร้อมหายวับไปกับแสงสีฟ้า
เช้าตรู่วันต่อมา เจพเพทโตเดินเข้ามาในห้องทำงานเหมือนทุกวัน แต่กลับต้องตะลึง เพราะเห็นหุ่นไม้พินอคคิโอของเขามีชีวิต เขาอุ้มพินอคคิโอกระโดดโลดเต้นไปรอบ ๆ ห้องด้วยความดีใจ
“ต่อไปนี้เธอคือลูกชายของฉันนะพินอคคิโอ เธอต้องเป็นเด็ก และไปโรงเรียนด้วยนะ สัญญากับฉันได้ไหม” เจพเพทโตกล่าว พร้อมยิ้มด้วยความดีใจ
“ครับ ผมสัญญาว่าจะเป็นเด็กดี และจะไปโรงเรียนทุกวัน” พินอคคิโอตอบรับ
วันรุ่งขึ้น ในขณะที่พินอคคิโอกำลังเดินไปโรงเรียน เขาก็ได้พบกับหมาป่าเจ้าเล่ห์ตัวหนึ่งที่กำลังเชิญชวนให้ทุกคนไปดูการแสดงหุ่นกระบอก
“เร่เข้ามา ! เร่เข้ามา ! การแสดงหุ่นกระบอกที่สุดอลังการมาเปิดแสดงที่นี่แล้ว ช้าอด ตั๋วหมดไม่รู้ด้วยนะ” หมาป่าตะโกน พร้อมชูตั๋วที่อยู่ในมือ
พินอคคิโอเกิดความสนใจ จึงเดินเข้าไปขอซื้อตั๋วหนึ่งใบเพื่อชมการแสดง แต่ทว่าเขาไม่มีเงินเลยแม้แต่บาทเดียว จึงต้องเดินคอตกออกมา หมาป่าเจ้าเล่ห์คิดแผนร้ายจะลักพาตัวพินอคคิโอกลับไปให้เจ้านาย จึงรีบเดินตรงเข้ามาหาพินอคคิโอ
“เจ้าหนูน้อยหุ่นกระบอก ถ้าอยากดูการแสดงก็เอาหนังสือเรียนของเจ้ามาแลกกับตั๋วของข้าสิจ๊ะ” หมาป่าเจ้าเล่ห์กล่าว พร้อมยิ้มมุมปาก พินอคคิโอรีบหยิบหนังสือส่งให้หมาป่าเจ้าเล่ห์ทันที โดยลืมคำสัญญาที่ให้ไว้กับพ่อไปเลย เมื่อชมการแสดงเสร็จ หมาป่าเจ้าเล่ห์จึงพาพินอคคิโอไปทำความรู้จักกับเจ้าของคณะหุ่นกระบอก แต่ยังไม่ทันได้เอ่ยคำทักทาย ชายรูปร่างสูงใหญ่ก็จับพินอคคิโอขังไว้ในกรง เด็กชายหุ่นกระบอกตะโกนร้องขอความช่วยเหลือแต่ก็ไม่มีใครสนใจ
“ปล่อยผมออกไปนะ ผมอยากกลับไปหาพ่อ ฮือ ฮือ” พินอคคิโอตะโกน และร้องไห้ด้วยความหวาดกลัว จากนั้นเขาก็เผลอหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย ทันใดนั้นนางฟ้าสีน้ำเงินก็ปรากฏตัวขึ้น ทำให้พินอคคิโอสะดุ้งตื่นจากความฝัน
“พินอคคิโอ ทำไมเจ้าถึงมาอยู่ที่นี่” นางฟ้าสีน้ำเงินถาม
“ผมถูกหมาป่าจับตัวมาฮะ” พินอคคิโอกล่าว เมื่อพูดจบ จมูกของพินอคคิโอก็งอกยาวขึ้นจนทะลุกรงออกไปข้างนอก พร้อมหางที่งอกคล้ายกับลา ทำให้เขาตกใจมาก
“รู้ไหมที่จมูกของเธอยาวขึ้น และมีหางงอกออกมาแบบนี้ เป็นเพราะเธอกำลังพูดโกหกอยู่นะจ๊ะ” นางฟ้าสีน้ำเงินกล่าว นางฟ้าสีน้ำเงินหายวับไปต่อหน้าต่อตาพินอคคิโอ พร้อมประตูของกรงที่ถูกเปิดออก เขารีบปีนออกจากกรงและวิ่งกลับบ้าน แต่เมื่อเปิดประตูเข้าไปกลับพบเพียงความว่างเปล่า ในขณะเดียวกันก็มีนกพิราบตัวหนึ่งบินมาบอกว่าพ่อออกเดินทางตามหาเขาจนถูกวาฬยักษ์กลืนลงท้อง เมื่อได้ยินแบบนั้นพินอคคิโอจึงรีบออกเดินทางไปช่วยพ่อทันที สุดท้ายเขาก็เข้าไปช่วยพ่อออกมาจากท้องวาฬยักษ์ได้สำเร็จ ด้วยความดีและความกล้าหาญของพินอคคิโอ นางฟ้าสีน้ำเงินจึงเสกให้เขากลายเป็นคนจริง ๆ และทั้งสองคนก็อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขตลอดมา
ที่มา : https://baby.kapook.com
เรื่อง …. สายลมแห่งการให้อภัย และก้อนหินแห่งความทรงจำ
ชาย และที เป็นเพื่อนรักกัน ทั้งสองคนร่วมเดินทางไปในทะเลทรายด้วยกัน ระหว่างทาง เกิดมีปากเสียงทะเลาะกันรุนแรง ถึงขั้นทำให้ชายระงับอารมณ์ไม่อยู่ ตบหน้าที ไปเสียฉาดใหญ่ ทีรู้สึกเจ็บปวด และโกรธที่เพื่อนทำร้าย แต่เขาไม่เอ่ยวาจาต่อว่าต่อขานสักคำ แต่กลับเขียนข้อความลงบนผืนทรายว่า “วันนี้ …ฉันถูกเพื่อนรักตบหน้า”
พวกเขายังคงเดินทางต่อไป…จนกระทั่งถึงแหล่งน้ำ ทั้งสองคนลงเล่นน้ำ อาบน้ำ แต่ทันใดนั้น ที ก็ได้พลัดตกลงไปในแม่น้ำ จมน้ำ ดีที่ชาย ไม่รีรอรีบช่วยเพื่อนไว้ได้ทัน ทำให้รอดตายมาได้อย่างหวุดหวิด เมื่อทีรอดชีวิตจากการจมน้ำมาได้ กลับไม่เอ่ยวาจาสักคำ กลับสลักข้อความลงไปบนก้อนหินใหญ่ใจความว่า “วันนี้ …เพื่อนรักช่วยชีวิตฉันไว้”
นำมาซึ่งความสงสัยของชายเป็นอย่างมาก จนไม่สามารถอดใจไหว จึงเอ่ยถามกับทีว่า ” เมื่อนายถูกเราตบหน้า นายเขียนเรื่องราวลงบนพื้นทราย แล้วเรื่องที่เราได้ช่วยเธอจากการจมน้ำ ทำไมนายต้องสลักบนก้อนหิน?”
พวกเขาก็อาบน้ำ….เพื่อนคนที่เคยถูกตบหน้า ได้พลัดตกแหล่งน้ำ จมน้ำ เพื่อนอีกคนไม่รอช้า รีบลงไปช่วยทันที คนรอดตาย…ยังคงไม่เอ่ยวาจา…กลับสลักข้อความลงไปบนก้อนหินใหญ่…“วันนี้…เพื่อนรักช่วยชีวิตฉันไว้”
ทีได้ฟังดังนั้น ก็ยิ้มพลางตอบกลับมาว่า”เมื่อถูกคนที่รักทำร้าย…เราควรเขียนมันไว้บนพื้นทราย ซึ่ง “สายลมแห่งการให้อภัย” จะทำหน้าที่พัดผ่าน ลบล้างไม่เหลือ” แต่เมื่อมีสิ่งที่ดีมากมายเกิดขึ้น เราควรสลักไว้บน “ก้อนหินแห่งความทรงจำในหัวใจ” ซึ่งต่อให้มีสายลมพัดแรงเพียงใด ก็ไม่อาจ ลบล้าง ทำลายลงไปได้
ที่มา : https://www.kwamru.com
เรื่อง …. นก วัว และแมว
เช้าวันนั้นอากาศหนาวเย็นจัด เสียงลมพัดแรงข้ามท้องทุ่งโล่งกว้าง พัดเอาเปลือกและใบข้าวโพด หมุนเคว้งคว้างไปมา ในขณะที่ลมพัดแรงกระแทกประตูโรงนาดัง..กึงกัง..กึงกัง..นกน้อยตัวหนึ่ง กำลังต่อสู้อย่างสิ้นหวัง ที่จะบินข้ามทุ่งหญ้าเลี้ยงสัตว์ และหมดแรงตกลงใกล้ ๆ โรงนานั้น
นกน้อย..ตัวเปียกปอนสกปรก แต่จุดมุ่งหมายสำคัญ มันจะต้องข้ามทุ่งหญ้าไปยังรังของมันให้ได้ จึงพยายามบินขึ้น และตกลงมาครั้งแล้วครั้งเล่า จนนกน้อยเหน็บหนาว และหมดแรง รู้สึกเหมือนกำลังจะขาดใจตาย
แม่วัวตัวหนึ่งอยู่ใกล้ ๆ จ้องมองที่นกน้อย และเดินหันก้นของมันมาทางนก ในขณะที่ปากเคี้ยวเอื้องอยู่ นกน้อยเห็นดังนั้น ก็รู้สึกหวาดกลัวอย่างมาก กลัวว่าจะถูกแม่วัวเหยียบ
แต่ทันใดนั้น แม่วัวก็ถ่ายมูลกองใหญ่ลงบนตัวนก เจ้านกน้อยรู้สึกโกรธ เซ็ง และหดหู่สิ้นหวัง มันโกรธแม่วัวอย่างมากที่เหมือนซ้ำเติมให้มันยิ่งทุกข์ยากหนักขึ้นไปอีก พลางคิดว่าทำไมเราช่างโชคร้ายอย่างนี้ มันพยายามดิ้นรนที่จะให้หลุดออกมาจากกองขี้วัว แต่สักครู่เดียวมันก็เริ่มรู้สึกถึงอะไรบางอย่าง เจ้านกน้อยไม่รู้สึกว่าหนาวอีกต่อไปแล้ว ขี้ที่เพิ่งออกจากตัวแม่วัว มีความร้อนพอจะทำให้ร่างกายของเจ้านกน้อยอบอุ่นขึ้น นกน้อยที่คิดว่าตัวเองกำลังจะตายไปแล้วด้วยสภาพอากาศอันย่ำแย่ กำลังจะรอดชีวิต…ด้วยขี้วัวโสโครก
เจ้านกน้อยรู้สึกเหมือนตายแล้วเกิดใหม่ เมื่อกระแสลมสงบลง มันจึงโผล่หัวออกมาจากกองขี้วัว แต่ด้วยความดีใจที่รอดชีวิตมาได้ ทำให้เจ้านกน้อยลืมตัว ร้องเพลงออกมาเสียงดังด้วยความลิงโลดใจ เสียงร้องเพลงของเจ้านกน้อยดังไปจนถึงหูของเจ้าแมวตะกละ แมวซ่าในโรงนานั้น มันจึงคาบเอานกน้อยที่เพิ่งออกมาจากกองขี้วัวไป และกินเสีย ช่างโชคร้ายเสียจริงเจ้านกน้อยที่ด่วนดีใจจนเกินไป ทำให้โชคร้ายมาเยือน
ที่มา : https://www.kwamru.com
อ่านต่อบทความดี ๆ คลิก
รวม 70 นิทานสำหรับเด็ก 4-7 ปี กระตุ้นจินตนาการ พัฒนาสมองลูกน้อย
อ่าน นิทานก่อนนอน เสริมพัฒนาการลูกน้อยตามวัย เริ่มได้ตั้งแต่แรกเกิด
เลี้ยงลูกให้ เก่ง ดี มีสุข ไปกับเรา คลิกติดตามที่