รวม นิทานคุณธรรม สนุก สอนใจ ได้แง่คิด

นิทานคุณธรรม นิทานสำหรับเด็ก สนุก ได้แง่คิดสอนใจลูก ผ่านตัวละครทำให้เด็กเข้าใจได้ง่าย หากใครคิดว่าธรรมะเป็นเรื่องเข้าใจยาก ต้องอ่าน!!!

รวม นิทานคุณธรรม สนุก สอนใจ ได้แง่คิด!!

นิทาน กับเด็กเป็นข้อคู่กัน มีประโยชน์ต่อเด็กในหลาย ๆ ด้าน ซ้ำยังช่วยเรื่องความสัมพันธ์แม่ลูก และครอบครัวให้แน่นแฟ้นอีกด้วย เรียกได้ว่าประโยชน์ของนิทานนั้นยังมีอีกมากมาย อย่ามัวรอช้าเราไปเริ่มกันเลยดีกว่า

กุลยา ตันติผลาชีวะ (2541:2-10 ได้ระบุไว้ว่า นิทาน คือ สิ่งที่มีประสิทธิภาพสำหรับการส่งเสริมการเรียนรู้ให้กับเด็กปฐมวัย ไม่มีเด็กคนใดไม่ชอบฟังนิทาน นิทานสามรถสร้างจินตนาการ ความฝัน ความคิด ความเข้าใจและการรับรู้ให้กับเด็กดังนั้น การเล่านิทานเป็นกิจกรรมที่มีความจำเป็นสำหรับเด็กปฐมวัย เพราะช่วยส่งเสริมการเรียนรู้ตามธรรมชาติของเด็ก การเล่านิทานให้เด็กฟังไม่ใช่เล่าเพื่อให้เด็กเกิดความสนุกสนานเพลิดเพลินเท่านั้น แต่เนื้อหาในนิทานต้องมีความน่าสนใจ และสอดแทรกสาระความรู้ เพื่อให้เด็กได้รับประโยชน์จากการฟังนิทาน

ที่มา : กุลยา ตันติผลาชีวะ:. (2541). “การเล่านิทาน” วารสารการศึกษาปฐมวัย.

รวม นิทานคุณธรรม มาอ่านให้ลูกฟังกันเถอะ!!

เรื่อง สามพี่น้องกับกิ่งไม้

ชายแก่คนหนึ่งมีลูกชาย 3 คน ลูกชายทั้งสามคนของเขาเป็นคนที่ขยันขันแข็งมาก แต่พวกเขามักทะเลาะเบาะแวงกันอยู่เป็นประจำ ผู้เป็นพ่อพยายามตักเตือนให้พวกเขารักสามัคคีกัน แต่แล้วก็ต้องล้มเหลวไปทุกครั้ง

ผู้เป็นพ่อจึงตัดสินใจจะแสดงตัวอย่างให้เห็นถึงผลร้ายของความไม่สามัคคี

วันหนึ่งเขาบอกให้ลูกๆ ไปหากิ่งไม้มาหลายๆ กิ่ง เมื่อลูกๆ นำมาให้แล้ว เขาได้มัดกิ่งไม้รวมกันเป็นมัดใหญ่ แล้วบอกให้ลูกชายแต่ละคนลองหักไม้ออกเป็น 2 ท่อน ทุกคนพยายามหักกิ่งไม้จนสุดแรงแต่ก็ไม่สำเร็จ ต่อจากนั้น ผู้เป็นพ่อได้แก้มัดกิ่งไม้ออก แล้ววางกิ่งไม้ลงบนมือของลูกชายทุกคน คนละ 1 กิ่ง แล้วบอกให้ลูกๆ ลองหักกิ่งไม้ดู ลูกๆ ทุกคนก็หักกิ่งไม้ออกเป็นสองท่อนได้อย่างง่ายดาย

ผู้เป็นพ่อ จึงพูดว่า “นี่แหละลูก ถ้าพวกเจ้ารู้รักสามัคคีและช่วยเหลือกัน พวกเจ้าจะเป็นเหมือนกิ่งไม้มัดนี้ ที่ศัตรูไม่อาจทำร้ายได้ แต่ถ้าพวกเจ้าแบ่งแยกทะเลาะกันเอง ศัตรูจะสามารถเอาชนะพวกเจ้าได้อย่างง่ายดาย เหมือนกิ่งไม้ที่แยกออกจากกันเหล่านี้แล”

หลังจากนั้นเป็นต้นมา ลูกชายทั้งสามคนก็เข้าใจถึงพลังของความสามัคคี และให้สัญญากับพ่อไปว่า “ต่อจากนี้ไปไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น พวกเราก็จะรักและสามัคคีกันตลอดไปครับ”

ข้อคิดสอนใจ

รวมกันเราอยู่ แยกหมู่เราตาย

สามัคคี คือ พลัง

ที่มา: นิทานอีสป เรียบเรียงโดย nitanstory.com

เรื่อง แมวกับคนใจคด

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว…มีหญิงชราคนหนึ่งไม่มีลูกหลาน อาศัยอยู่ในบ้านเพียงลำพัง บ้านของเธอนั้นใหญ่โตกว้างขวางมาก จนหญิงชราไม่สามารถดูแลได้อย่างทั่วถึง กระทั่งพวกหนูมากัดทำลายข้าวของ จนเสียหายทุกวันหญิงชราทนความรำคาญไม่ไหวจึงไปขอร้องแมวตัวหนึ่งให้มาอยู่ด้วย และสัญญากับแมวว่าถ้าแมวช่วยจับหนูให้หมดบ้าน นางจะให้แมวอยู่ด้วยจนชั่วชีวิต
แมวนั้นดีใจมาก มันจึงออกจับหนูทุกวันไม่ได้หยุด จนกระทั่งหนูออกไปจากบ้านหญิงชราจนหมด วันหนึงขณะที่แมวกำลังนอนหลับอย่างสบายอารมณ์อยู่นั้น มันก็ต้องสะดุ้งสุดตัวเพราะหญิงชราได้หวดไม้เรียวลงมาบนตัวของมันอย่างแรง
“เจ้าจับหนูหมดแล้ว ก็ไม่มีประโยชน์กับข้าอีกต่อไป…ออกไปจากบ้านของข้าได้แล้วเจ้าแมวขี้เกียจ”หญิงชราตวาดแมว
แมวจำใจออกจากบ้านของหญิงชรา ด้วยความเจ็บแค้นเมื่อพวกหนูรู้ข่าวว่าบ้านของหญิงชราไม่มีแมวแล้วก็พากันอพยพกลับมาใหม่ หญิงชราจึงออกไปหาแมวและพูดอ้อนวอนให้แมวกลับมาอยู่อีก
“พอที!!!…นางใจร้าย ข้าจะไม่ยอมช่วยเหลือ…คนที่ไม่มีสัจจะอย่างเจ้าอีกแล้ว“ เจ้าแมวกล่าว

ข้อคิดสอนใจ 

ผู้ที่ไร้สัจจะ แม้แต่สัตว์เดรัจฉานก็ไม่อยากเป็นมิตรด้วย

ที่มา : https://nitanstory.com

เรื่อง กระต่ายน้อยยอดกตัญญู

ในป่าใหญ่แห่งหนึ่งมีฝูงสัตว์น้อยใหญ่อาศัยอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข กระต่ายน้อยเป็นกระต่ายน้อยน่ารักอาศัยอยู่กับแม่ในโพรงไม้ใหญ่แห่งหนึ่ง ทุก ๆ เช้าแม่จะออกไปหาอาหาร

(แม่กระต่าย) “กระต่ายน้อยๆอยู่ใหนลูก”
(กระต่ายน้อย) “มาแล้วจ้า ๆ มีอะไรจ๊ะแม่”
(แม่กระต่าย) “วันนี้แม่จะออกไปหาอาหาร อย่าวิ่งซุกซนไปใหนนะลูก เดี๋ยวจะได้รับอันตราย”
(กระต่ายน้อย) “จ๊ะแม่”

อยู่มาวันหนึ่งแม่กระต่ายเกิดไม่สบาย ไปหาอาหารมาให้ลูกไม่ได้ กระต่ายน้อยจึงต้องออกไปหาอาหารเพื่อมาเลี้ยงแม่

(กระต่ายน้อย) “แม่จ๋า ๆ ฉันได้ผักกาดหวานกรอบแม่ชอบใช่มั๊ยจ๊ะ มากินเร็วไวแม่จะได้แข็งแรงไงจ๊ะ”

ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาเจ้ากระต่ายน้อยก็แอบไปขโมยผักกาดของชาวบ้านมาให้แม่กินทุก ๆ วัน จนกระทั่งเจ้าของสวนมาพบ และจับกระต่ายน้อยไว้ได้

(เจ้าของสวน) “นี่แน่ะ ๆ จับได้แล้วเจ้าหัวขโมย วันนี้ข้าต้องเล่นงานเจ้าแน่ ๆ เลย”
(กระต่ายน้อย) “โอ๊ย ๆ ปล่อยฉันเถอะ อย่าจับฉันเลยสงสารฉันเถอะ แม่ฉันกำลังป่วย และรออาหารจากฉันอยู่ ปล่อยฉันเถอะนะ ฉันจะไม่ทำอย่างนี้อีกแล้ว”
(เจ้าของสวน) “ข้าซึ้งใจเจ้าจริง ๆ แต่ก่อนจะปล่อยเจ้าไป เจ้าจงจำไว้ ของ ๆ คนอื่นถ้าอยากได้ต้องขอเจ้าของเขาก่อน แต่นี้ต่อไปข้าไม่หวงแหน แม่มีบุญคุณอันยิ่งใหญ่ควรได้ตอบแทน กินได้ทุกวัน”
(กระต่ายน้อย) “ขอบคุณท่านมากจริง ๆ ฉันจะไม่ลืมพระคุณท่านเลย”
(กระต่าย) “แม่จ๋า ลูกได้พบผู้ใจดี ให้อาหารเรากินทุกวันเลย เขาใจดีจริง ๆ นะจ๊ะแม่”
(แม่กระต่าย) “กระต่ายน้อยเจ้าจงจำไว้นะลูกไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เจ้าต้องเป็นกระต่ายซื่อสัตย์ กตัญญูรู้คุณท่านนะลูก”
(กระต่ายน้อย) “จ๊ะแม่ ลูกจะจำไว้ลูกจะไม่ลืมพระคุณท่านเลย”

ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาเจ้ากระต่ายน้อยก็เชื่อฟังคำสั่งสอนของแม่ และไม่เคยไปขโมยผักของชาวบ้านอีกเลย และกระต่ายน้อยก็เป็นที่รู้จักในหมู่สัตว์ป่า สัตว์อื่น ๆ ก็ให้การยอมรับยกย่องกระต่ายน้อยว่าเป็นผู้มีความกตัญญูรู้คุณบิดา มารดา

ข้อคิดสอนใจ

ความกตัญญูต่อบิดา มารดา หรือผู้มีพระคุณเป็นสิ่งที่ดี ทำให้เรามีความเจริญในชีวิตตลอดไป

ที่มา : https://wbscport.dusit.ac.th

เรื่อง สิงโตเจ้าปัญญา

ที่มา : https://swis.act.ac.th

อ่านต่อ >> รวม นิทานคุณธรรม หลากเรื่อง หลายรส พร้อมข้อคิดดี ๆ คลิกหน้า 2