9 นิทานสั้นๆ อ่านก่อนนอน ได้ข้อคิดลูกไม่มีเบื่อ

นิทานสั้นๆ สอนลูก อ่านได้อ่านดี ไม่มีเบื่อ!!

หมาป่าผู้ไม่ประหยัด

หมาป่าตัวหนึ่ง กำลังง่วนอยู่กับการเกาตัวเอง “โอ๊ย!!คันหัว คันหู คันเท้า คันไปทั้งตัวเลย” เจ้าหมาป่าตัดพ้อตัวเอง ระหว่างนั้นเองเจ้ากระต่ายเพื่อนของหมาป่า เดินผ่านมาพอดีเห็นเข้า จึงถามด้วยความห่วงใยว่า “วันนี้เธอเป็นอะไร ทำไมฉันเห็นเธอคันไม่หยุดเลย   แล้วปากไปโดนอะไรมา ทำไมปากบวมแบบนั้น” ถามไปถามมาก็ได้ความว่า หมาป่าเปิดน้ำเล่นจนน้ำหมดถัง ทำให้ไม่เหลือน้ำให้อาบน้ำ และแปรงฟัน จึงคันไปทั่วทั้งตัวแบบนี้

กระต่ายจึงยกคำที่ครูเคยสอนบอกไว้ว่า “ให้เรารู้จักประหยัด ปิดน้ำทุกครั้งหลังการใช้ เลือกกินอาหารที่มีประโยชน์ รู้จักเก็บออมใช้ข้าวของเครื่องใช้อย่างคุ้มค่า” เมื่อหมาป่าไม่เชื่อคำคุณครูจึงต้องมาทรมาน คันไปทั้งตัวแบบนี้ หมาป่าถึงคิดได้ และสัญญาว่าต่อไปฉันจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว ฉันจะประหยัด อดออม และรู้คุณค่าของสิ่งที่มีอยู่

นิทานสั้น สอนเราว่า การประหยัด อดออม ใช้ของให้คุ้มค่า ทำให้ไม่ลำบากในภายหลัง

หมาป่าอกตัญญู

เด็กเลี้ยงแกะคนหนึ่งกำลังต้อนฝูงแกะของตัวเองกลับลงมาจากภูเขา แต่เผอิญได้ยินเสียงหมาป่าจากในหลุมจึงเกิดลังเลว่า ถ้าช่วยหมาป่าแล้วมันจะมาจับแกะของเรากิน แต่หมาป่าก็บอกว่า ข้าไม่ทำแบบนั้นหรอก เด็กจึงตัดสินใจช่วยหมาป่าขึ้นมาได้อย่างปลอดภัย แต่หมาป่ากลับโทษว่ากว่าจะช่วยขึ้นมาได้ข้าต้องตกลงไปกระแทกกับพื้นในหลุมตั้งหลายครั้ง เจ้าต้องถูกลงโทษ เจ้าลิงที่อยู่ในละแวกนั้น เห็นท่าไม่ดี จึงออกอุบายบอกให้หมาป่าลงไปที่เดิมเพื่อจำลองสถานการณ์ให้ดูอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เด็กเลี้ยงแกะไม่ช่วยอีกแล้ว กลับให้หมาป่าอยู่ในนั้นไปตลอดกาล

นิทาน สอนเราว่า ความซื่อสัตย์ ไม่เล่ห์เหลี่ยม จริงใจ ใคร ๆ ก็อยากช่วยเหลือ

นกน้อยกับจระเข้

จระเข้ใหญ่ที่นอนอ้าปากเกยตลิ่งริมแม่น้ำหลังจากกินอาหารเสร็จ เพื่อให้เหล่านกน้อยมาจิกเศษอาหารจากฟันของจระเข้ นกเหล่านั้นเป็นนกที่อ่อนน้อมถ่อมตน เวลามาจิกก็จะจิกกินด้วยความเรียบร้อย ทำให้จระเข้รักนกตัวนี้มาก จนวันหนึ่งมีนกเกเร 3 ตัว บินเข้ามาจิกกินอาหารด้วย แต่พวกมันพากันกระโดดจากฟันซี่หนึ่งไปยังอีกซี่หนึ่ง และยังถ่ายไว้ในปากจระเข้อีกด้วย นกน้อยจึงเตือนนกเกเรพวกนั้น แต่พวกมันก็ไม่ยอมฟังแถมพากันรุมจิกตีนกน้อยจนบินหนีไป จระเข้โกรธมากจึงหุบปากตัวเองลงในทันที ทำให้นกเกเรทั้ง 3 ต้องกลายเป็นอาหารของมันไปเสีย

นิทานสอนใจ เราว่า ความสุภาพ อ่อนน้อมถ่อมตน ใครเห็นใครก็รัก และช่วยเหลือ

ที่มา : https://cottonbaby.co

เด็กเลี้ยงแกะ

กาลครั้งหนึ่ง มีเด็กชายคนหนึ่งเบื่อหน่ายเมื่อมองดูฝูงแกะในหมู่บ้านที่เล็มหญ้าอยู่บนเนินเขา เพื่อสร้างความบันเทิงให้ตัวเอง เขาร้องว่า “หมาป่า! หมาป่า! หมาป่ากำลังไล่ต้อนแกะ!” เมื่อชาวบ้านได้ยินเสียงร้อง พวกเขาก็วิ่งขึ้นไปบนเนินเขาเพื่อไล่หมาป่าออกไป แต่เมื่อพวกเขามาถึง พวกเขาไม่เห็นหมาป่าเลย เด็กชายรู้สึกขบขันเมื่อเห็นใบหน้าโกรธของพวกเขา

ต่อมา เด็กเลี้ยงแกะก็ร้องออกมาอีกครั้งว่า “หมาป่า! หมาป่า! หมาป่ากำลังไล่ต้อนแกะ!” เพื่อความสนุกสนานของเขา เขามองดูขณะที่ชาวบ้านวิ่งขึ้นไปบนเนินเขาเพื่อไล่หมาป่าออกไป

เมื่อพวกเขาเห็นว่าไม่มีหมาป่า พวกเขาจึงพูดอย่างเคร่งขรึมว่า “เก็บเสียงร้องที่หวาดกลัวไว้ซะ เมื่อมีหมาป่าจริงๆ! อย่าร้องไห้ ‘หมาป่า’ เมื่อไม่มีหมาป่า!” แต่เด็กชายยิ้มให้กับคำพูดของพวกเขาขณะที่พวกเขาเดินบ่นอยู่บนเนินเขาอีกครั้ง

ต่อมา เด็กชายเห็นหมาป่าตัวจริงกำลังย่องอยู่รอบๆ ฝูงแกะของเขา ด้วยความตื่นตระหนก เขาจึงลุกขึ้นยืน และร้องออกมาดังที่สุดเท่าที่จะทำได้ “หมาป่า! หมาป่า!” แต่ชาวบ้านคิดว่าเขากำลังหลอกพวกเขาอีก ดังนั้นพวกเขาจึงไม่มาช่วย

เมื่อพระอาทิตย์ตกดิน ชาวบ้านก็ออกไปตามหาเด็กชายที่ยังไม่ได้กลับพร้อมกับแกะ เมื่อพวกเขาขึ้นไปบนเนินเขา ก็พบว่าเด็กน้อยกำลังนั่งร้องไห้

“มีหมาป่าอยู่ที่นี่จริงๆ! ฝูงหายไป! ฉันร้องออกมาว่า ‘หมาป่า!’ แต่ก็ไม่มีใครมาช่วย” เขาคร่ำครวญ

ชายชราคนหนึ่งไปปลอบเด็ก ขณะโอบแขนของเขา เขากล่าวว่า “ไม่มีใครเชื่อคนโกหก แม้ว่าเขาจะพูดความจริงก็ตาม!”

นิทานเรื่องนี่้สอนให้รู้ว่า การโกหกทำลายความไว้วางใจ แม้ว่าคุณจะพูดความจริงก็ไม่มีใครเชื่อคนโกหก

ทองคำ

กาลครั้งหนึ่งมีกษัตริย์ชื่อ ไมดาส ทำความดีจนเหล่าเทวดาเห็นในความดีนั้น จึงทำให้เขาได้รับพรวิเศษจาก Dionysus เทพเจ้าแห่งไวน์ ไมดาส มีความปรารถนาอย่างหนึ่ง และได้ขอพรต่อเทพเจ้าแห่งไวน์ว่า “ขอให้ทุกสิ่งที่เขาสัมผัสจะกลายเป็นทองคำ ” แม้ว่า Dionysus จะพยายามบอกว่านี่อาจทำให้เกิดอันตรายแก่เจ้าได้ แต่ ไมดาสก็อ้อนวอนว่านี่เป็นความปรารถนาอันยอดเยี่ยม ไม่ขอเปลี่ยนใจ ดังนั้นเขาจึงได้รับพรวิเศษนั้นตามที่ขอ

ด้วยความตื่นเต้นกับพลังที่ได้รับใหม่ ไมดาสเริ่มสัมผัสทุกสิ่ง เปลี่ยนสิ่งของแต่ละชิ้นให้กลายเป็นทองคำบริสุทธิ์ แต่ในไม่ช้าเขาก็เริ่มเบื่อ และรู้สึกหิว เมื่อเขาหยิบอาหารขึ้นมาชิ้นหนึ่งเพื่อจะนำเข้าปาก เขาก็พบว่าเขากินไม่ได้ เพราะมันกลายเป็นทองคำไปเสียหมด ไม่ว่าในมือของเขาจะจับสิ่งใด

“หิวเหลือเกิน” ไมดาสคร่ำครวญ “ฉันจะอดตาย! บางทีนี่อาจไม่ใช่เรื่องที่ดีขนาดนั้นก็ได้!”

เมื่อเห็นว่าไมดาสต้องพบกับความผิดหวัง ลูกสาวสุดที่รักของไมดาสก็โอบกอดเขาเพื่อปลอบโยนไมดาส แต่แล้วทันใดนั้น เธอก็เปลี่ยนเป็นสีทอง กลายเป็นทองคำเช่นกัน ไมดาสร้องไห้ และกล่าวว่า นี่อาจไม่ใช่พรวิเศษอีกแล้ว

นิทานเรื่องนี้สอนเราว่า ความโลภย่อมนำมาซึ่งความพินาสเสมอ

ที่มา : https://momlovesbest.com

 

อ่านต่อบทความดี ๆ คลิก

รวม 70 นิทานสำหรับเด็ก 4-7 ปี กระตุ้นจินตนาการ พัฒนาสมองลูกน้อย

อ่าน นิทานก่อนนอน เสริมพัฒนาการลูกน้อยตามวัย เริ่มได้ตั้งแต่แรกเกิด

รวม นิทานคุณธรรม สนุก สอนใจ ได้แง่คิด

นิทานอีสป สอนลูก!! เด็กเข้าใจง่าย ได้ประโยชน์