เด็ก 3-6 ปี

แม่ทุกคนอยากให้ลูกเป็นเด็กที่ใจดี รู้จักเข้าใจความรู้สึกของผู้อื่น แต่ถ้าได้ยินลูกพูดกับเพื่อนว่า ไม่เล่นกับหวาน จะเล่นกับแนน !Ž

เวลาจะข้ามถนน แม้แต่เด็กที่ฉลาดที่สุดก็ยังไม่สามารถประเมินได้เลยว่า รถแล่นมาเร็วเท่าไรและอยู่ห่างแค่ไหน ดังนั้น ทางที่ดีคุณพ่อคุณแม่จึงควรป้องกันไว้ก่อน

การที่ลูกวัย 3 ขวบวิ่งมาบอกคุณว่า “แม่จ๋า น้ำแดงเอา” หรือ “พ่อไปข้าวกินแล้ว” เป็นเรื่องที่ทำให้คุณควรรู้สึกกังวลใจหรือไม่

คุณคงแปลกใจ ถ้าจู่ๆ ลูกวัย 3 ขวบก็เดินเข้ามาประกาศว่า ต่อไปนี้หนูจะไม่ใช้ชื่อ น้องดา แล้วนะแม่ ทุกคนต้องเรียกหนูว่า ดอร่า ค่ะ

1. เปิดวิทยุดังๆ (ถึงดีเจจะกำลังเปิดเพลงที่คุณไม่ชอบก็เถอะ) 2. ออกไปเดินสงบสติแถวๆ บ้าน 3. นึกถึงตอนที่แม่ตะคอกคุณ ว่าตอนนั้นคุณรู้สึกอย่างไรบ้าง 4. คิดถึงลูกในอีก 30 ปีข้างหน้า ซึ่งกำลังคิดว่าตัวเองรู้สึกอย่างไรตอนที่ถูกคุณตะคอก 5. นึกถึงค่าใช้จ่ายในการบำบัดจิต 6. กอดกันดีกว่านะ   บทความโดย: กองบรรณาธิการนิตยสารเรียลพาเรนติ้ง

ที่จริงแล้วลูกของคุณไม่ได้ขโมยหรอก

ลูกอายุ 4 ขวบค่ะ เป็นคนขี้อายมากๆ ตอนอยู่ที่บ้านหรือที่คุ้นเคยเขาก็กล้าแสดงออกนะคะ แต่พออยู่ที่ไม่คุ้น กลายเป็นคนนิ่งเงียบ ไม่พูดจาไปเลย จะช่วยให้ลูกกล้าคุยกับคนอื่นอย่างไรดีคะ

งานวิจัยเผย อนาคตลูกพัง-เจ๊ง ได้ เพราะพ่อแม่ ช่วยลูกทำการบ้าน ถ้าไม่อยากทำลายชีวิตลูกรีบอ่าน พร้อมดูวิธีแก้ไข หากการบ้านยาก ทำอย่างไรให้ลูกมีการบ้านไปส่งครู

จะทำอย่างไรดีเมื่อเจ้าตูบตัวน้อยที่เป็นเพื่อนเล่นกับลูกมาหลายปีต้องมาป่วยตายไปอย่างกะทันหัน นี่ถือเป็นประสบการณ์ที่ลูกจะได้เรียนรู้เรื่องการพลัดพราก

ทำไมลูกวัยนี้ถึงชอบเอ้อระเหยในยามเช้า ทั้งที่พ่อแม่อยากให้รีบลุกจากที่นอนมาอาบน้ำ แต่งตัว กินข้าว เพื่อพาไปส่งที่เนิร์สเซอรี่หรือโรงเรียนอนุบาลและไปทำงานต่อให้ทันเวลา

ลูกวัยอนุบาลเข้าใจแค่ “ฉันเลือกเองได้” ที่เขายังไม่เข้าใจคือ เมื่อได้เลือกอย่างใดอย่างหนึ่งไปแล้ว ก็จะไม่ได้อีกอย่าง แล้วจะทำอย่างไรไม่ให้ลูกเปลี่ยนใจดีล่ะ?

กำลังนั่งอ่านนิทานให้ลูกวัย 4 ขวบฟัง อยู่ดีๆ ลูกก็ต่อประโยคในหน้านั้นให้จนจบและพลิกหน้าถัดไปให้เสร็จสรรพ ! ก่อนจะเอาไปโม้ให้ใครฟังว่าลูกอ่านหนังสือได้แล้วนะ

การกัดเล็บเป็นสัญญาณอย่างหนึ่งที่บ่งบอกว่าลูกกำลังรู้สึกเครียด (แต่ละคนอาจมีวิธีแสดงออกต่างกันไป เช่น ดึงผม กัดนิ้ว ฯลฯ)

ถึงทุกคนจะกินโจ๊กเป็นอาหารเช้า ก็ปล่อยให้ลูกกินเค้กผลไม้ (ที่หวานตามธรรมชาติ) กับนมตามที่เขาอยากกิน หรือถ้าเขาจะกินแซนด์วิช (ที่ใช้ขนมปังโฮลวีต ใส่ไส้ทูน่า ชีส กับผักสด) เป็นมื้อกลางวันแทนข้าวผัดกุ้งกับแกงจืด ก็ปล่อยตามใจเขาไปเถอะ

ดร.จูดิท เวกเนอร์ อาจารย์ด้านการศึกษาและพัฒนาการเด็ก วิทยาลัยวิทเทีย แคลิฟอร์เนีย กล่าวว่า “เด็กวัยนี้จะภูมิใจสุดๆ ไปเลย หากเขาทำอะไรที่เด็กโตทำได้ หรือได้ชนะการแข่งขันบางอย่าง ดังนั้นหากเจ้าตัวเล็กต้องเจอความพ่ายแพ้ ลูกอาจจะเสียใจและโวยวายได้ แม้เขาจะรู้ว่าการกระทำนั้นไม่ถูกต้องก็ตาม”   เมื่อเด็กได้เรียนรู้ประสบการณ์ทั้งแพ้และชนะ ก็จะเข้าใจความรู้สึกของผู้อื่นดีขึ้น และจะเป็นผู้แข่งขันที่รู้จัก “น้ำใจนักกีฬา” (หรืออย่างน้อยก็ไม่เป็นคนที่แพ้แล้วไม่ยอมรับ)   ชมแบบไม่เหลิง “โอ้โฮ โชคดีจริงๆที่หนูรับลูกนั้นได้” ลูกจะเข้าใจว่าการชนะไม่ได้มาจากตัวเขาเองเสมอไป   ยินดีกับคนอื่น สอนลูกให้รู้จักกล่าวชื่นชมเพื่อนร่วมแข่งขันในทุกๆ ครั้งไม่ว่าจะเป็นคนชนะหรือแพ้   ชื่นชมการเล่นของลูก “เอาให้สุดแรงไปเลยจ้า” หรือ “แม่ชอบมากเลยที่ลูกทำอย่างนั้น” เป็นการแสดงว่าการ “เล่นอย่างไร” สำคัญกว่า “แพ้หรือชนะ”   บทความโดย: กองบรรณาธิการนิตยสารเรียลพาเรนติ้ง

มีลูก 2 คน (ขึ้นไป) ก็เหนื่อย(ใจ) แบบนี้แหละ…โดยเฉพาะเหนื่อยฟังเสียงทะเลาะเบาะแว้งที่เวียนมารบกวนประสาทหูเกือบทั้งวัน ทำอย่างไรดีนะ?

เมื่อลูกเรียกร้องให้คุณอ่านนิทานเรื่องเดิมซ้ำๆ ทุกคืน บทสนทนาก่อนนอนของคุณกับลูกน้อยเป็นแบบนี้หรือเปล่า….

ไม่กี่เดือนก่อนจะถึงวันเกิดครบรอบ 3 ขวบของลูก คุณอาจสังเกตเห็นว่าลูกรับตุ๊กตายีราฟที่คุณโยนไปให้เขาได้แล้ว (แม้ว่าลังจากนั้นอีก 2 นาทีเขาอาจจะทำหลุดมือไปก็ตาม)