Reye’s syndrome เด็กป่วยจากเชื้อไวรัส อาจเสียชีวิตได้เพราะอวัยวะล้มเหลว!

การวินิจฉัยโรค

ปัจจุบันยังไม่มีการทดสอบเฉพาะสำหรับโรค Reye’s การตรวจคัดกรองโรค Reye’s มักจะเริ่มต้นด้วยการตรวจเลือดและปัสสาวะ รวมทั้งการตรวจความผิดปกติของกรดออกซิเดชันและความผิดปกติของการเผาผลาญอื่นๆ

บางครั้งจำเป็นต้องมีการทดสอบวินิจฉัยขั้นสูง เพื่อประเมินสาเหตุที่เป็นไปได้อื่น ๆ ของปัญหาตับและตรวจสอบความผิดปกติทางระบบประสาท ตัวอย่างเช่น:

• แพทย์จะรับตัวผู้ป่วยไว้รักษาในโรงพยาบาล ยืนยัน การวินิจฉัยโดยการตรวจเลือด (ที่สำคัญจะพบเอนไซม์ตับ ได้แก่ AST และ ALT สูงกว่าปกติประมาณ 3 เท่า นอกจากนั้น อาจพบระดับแอมโมเนียในเลือดสูง ระดับน้ำตาลในเลือดต่ำ) บางครั้งอาจทำการเจาะหลัง เพื่อตรวจน้ำไขสันหลัง เพื่อแยกออกจากโรคติดเชื้อของสมองที่มีอาการและอาการแสดงที่คล้ายคลึงกัน เช่น การติดเชื้อของเยื่อบุที่ล้อมรอบสมองและไขสันหลัง (เยื่อหุ้มสมองอักเสบ) หรือการอักเสบหรือการติดเชื้อในสมอง (ไข้สมองอักเสบ)
• การตรวจชิ้นเนื้อตับ การตรวจชิ้นเนื้อตับจะช่วยให้แพทย์ระบุหรือแยกแยะเงื่อนไขอื่นๆ ที่อาจส่งผลต่อตับได้ ในระหว่างการตรวจชิ้นเนื้อตับ เข็มจะถูกสอดเข้าไปในผิวหนังบริเวณด้านขวาบนของช่องท้องและเข้าไปในตับ ตัวอย่างเนื้อเยื่อตับขนาดเล็กจะถูกลบออกและส่งไปยังห้องปฏิบัติการเพื่อทำการวิเคราะห์
• การสแกนด้วยเครื่องเอกซเรย์คอมพิวเตอร์ (CT) หรือการถ่ายภาพด้วยคลื่นสนามแม่เหล็ก (MRI) การสแกน CT หรือ MRI ศีรษะสามารถช่วยให้แพทย์ระบุหรือแยกแยะสาเหตุอื่นของการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมหรือลดความตื่นตัวได้ การสแกน CT scan ใช้เครื่องสร้างภาพที่ซับซ้อนซึ่งเชื่อมโยงกับคอมพิวเตอร์เพื่อสร้างภาพที่มีรายละเอียดของสมอง การสแกนด้วย MRI ใช้สนามแม่เหล็กแรงสูงและคลื่นวิทยุมากกว่ารังสีเอกซ์เพื่อสร้างภาพสมอง
• การตรวจชิ้นเนื้อผิวหนัง การทดสอบความผิดปกติของการออกซิเดชันของกรดไขมันหรือความผิดปกติของการเผาผลาญอาจต้องมีการตรวจชิ้นเนื้อผิวหนัง แม้ว่าการจัดลำดับยีนโดยตรงร่วมกับการตรวจเลือดและปัสสาวะมักจะเพียงพอสำหรับการวินิจฉัยดังกล่าว ระหว่างการตรวจชิ้นเนื้อผิวหนัง แพทย์จะนำตัวอย่างผิวหนังขนาดเล็กไปวิเคราะห์ในห้องปฏิบัติการ

การรักษา Reye’s syndrome

โรค Reye’s มักได้รับการรักษาในโรงพยาบาล กรณีรุนแรงอาจได้รับการรักษาในหอผู้ป่วยหนัก เจ้าหน้าที่โรงพยาบาลจะคอยติดตามความดันโลหิตและสัญญาณชีพอื่นๆ ของลูกคุณอย่างใกล้ชิด การรักษาเฉพาะอาจรวมถึง:

• การให้ของเหลวทางหลอดเลือดดำ กลูโคสและสารละลายอิเล็กโทรไลต์อาจได้รับผ่านทางหลอดเลือดดำ (IV)
• ยาขับปัสสาวะ ยาเหล่านี้อาจใช้เพื่อลดความดันในกะโหลกศีรษะ อาการสมองบวม และลดปริมาณน้ำในร่างกาย
• ยาเพื่อป้องกันเลือดออก เลือดออกเนื่องจากความผิดปกติของตับอาจต้องรักษาด้วยวิตามินเค พลาสมา และเกล็ดเลือด
• การใช้ผ้าห่มเย็น เพื่อช่วยรักษาอุณหภูมิภายในร่างกายให้อยู่ในระดับที่ปลอดภัย
• หากเด็กมีปัญหาในการหายใจ อาจต้องการความช่วยเหลือจากเครื่องช่วยหายใจ

อย่างไรก็ตามผลการรักษานั้นขึ้นอยู่กับความรุนแรงของโรค ข้อสำคัญคือ หากผู้ป่วยได้รับการรักษาในระยะแรกเริ่ม ซึ่งอาการยังไม่รุนแรง ก็มักจะหายขาดได้ ตาหากมีอาการทางสมองรุนแรงเนื่องจากปล่อยไว้นานแล้วค่อยให้การรักษาเด็กมักเสี่ยงที่จะเสียชีวิตได้ค่อนข้างสูง หรือ อาจเกิดความพิการทางสมองได้

โดยปกติ การรักษามักเป็นไปแบบประคับประคองตามอาการ เช่น การปรับดุลสารน้ำและอิเล็กโทรไลต์ แก้ไขภาวะเลือดออกและความผิดปกติของการแข็งตัวของเลือด ใช้เครื่องช่วยหายใจในกรณีที่หายใจลำบาก หรือให้ยาลดภาวะสมองบวม เป็นต้น รวมทั้งให้การรักษาภาวะแทรกซ้อนที่พบ

การป้องกัน Reye’s syndrome

ผู้ปกครองควรใช้ความระมัดระวังในการให้แอสไพรินแก่เด็กหรือวัยรุ่น แม้ว่าแอสไพรินจะได้รับการอนุมัติให้ใช้กับเด็กอายุมากกว่า 3 ปี แต่เด็กและวัยรุ่นที่ฟื้นตัวจากโรคอีสุกอีใสหรือมีอาการคล้ายไข้หวัดใหญ่ไม่ควรรับประทานแอสไพริน ซึ่งรวมถึงแอสไพรินธรรมดาและยาที่มีแอสไพริน ซึ่งยาหรือผลิตภัณฑ์บางชนิดอาจมีส่วนผสมของยาแอสไพริน เช่น กรดอะซีทิลซาลิซิลิก อะซีทิลซาลิไซเลต กรดซาลิซิลิก ซาลิไซเลต เกลือซาลิไซเลต เป็นต้น

อย่างไรก็ตามในปัจจุบันโรงพยาบาลและสถานพยาบาลบางแห่งมีการดำเนินการตรวจคัดกรองทารกแรกเกิดสำหรับความผิดปกติของการออกซิเดชั่นของกรดไขมัน เพื่อตรวจสอบว่าเด็กคนใดมีความเสี่ยงที่จะเป็นโรค Reye’s มากกว่าเด็กที่มีความผิดปกติของการออกซิเดชันของกรดไขมันที่ทราบกันดีไม่ควรรับประทานแอสไพรินหรือผลิตภัณฑ์ที่มีแอสไพริน ตรวจสอบฉลากทุกครั้งก่อนที่คุณจะให้ยาแก่เด็ก รวมถึงผลิตภัณฑ์ที่จำหน่ายหน้าเคาน์เตอร์และยาทางเลือกหรือสมุนไพรต่างๆ

สรุป

โรค เรย์ ซินโดรม ถือเป็นโรคที่ร้ายแรงที่มักเกิดกับเด็กเล็ก  มีอัตราการเสียชีวิตและพิการสูงมากถึง 80% สาเหตุของการเกิดโรคนั้นยังไม่แน่ชัด แต่สันนิษฐานว่าเกิดจากการใช้ยา Salicylate อย่างไรก็ตามในปัจจุบัน อัตราการเกิดโรคนี้ได้ลดลงทั่วโลก รวมถึงในประเทศไทย จากการศึกษาในโรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์พบว่าโรคเรย์ซินโดรมเริ่มลดลงอย่างเห็นได้ชัดตั้งแต่ปี พ.ศ. 2528 เป็นต้นมา ซึ่งสาเหตุที่การเกิดโรคลดลงนั้นอาจเป็นเพราะการใช้ยา Salicylate น้อยลง ทั้งนี้เพราะมีการรณรงค์ ให้ลดการใช้ยาแอสไพรินในการลดไข้ โดยเฉพาะในผู้ป่วยไข้เลือดออก ซึ่งน่าจะเป็นสาเหตุทางอ้อมให้การเกิดโรคเรย์ซินโดรมในประเทศไทยลดน้อยลง  ตลอดจนบนฉลากยา

ขอบคุณข้อมูลจาก : http://clmjournal.org , https://www.healthline.com , https://www.mayoclinic.org

เลี้ยงลูกให้ เก่ง ดี มีสุข ไปกับเรา คลิกติดตามที่