ลูกชอบโกหกบ่อยๆ กลัวจะติดเป็นนิสัย แก้อย่างไรดี?

คุณแม่เองควรหันมาทบทวนตนเองด้วยว่า ตัวเองโกหกหรือพูดไม่จริงบ้างหรือไม่ ผู้ใหญ่เรามักจะโกหกเล็กๆ น้อยๆ โดยอาศัยความเป็นพ่อเป็นแม่อยู่เรื่อยๆ ดังนั้น คุณแม่ก็ควรคุยกับลูกอย่างตรงไปตรงมาว่า “แม่เองก็เคยโกหกนะ ต่อไปแม่เองก็จะระวัง แม่ให้สัญญา” ซึ่งจากกระทำเช่นนี้ของคุณแม่ ลูกจะได้เรียนรู้วิธีการดำเนินชีวิตของมนุษย์

ในกรณีเช่นคำปรึกษานี้ ไม่ควรต่อว่าลูกว่า “ทำไมถึงโกหกว่าเพื่อนให้มา” ควรพูดด้วยเสียงที่ราบเรียบว่า “ลูกคงคิดว่าเพื่อนให้มา แต่ดูเหมือนเพื่อนจะคิดว่าให้ลูกยืมนะ ลูกเข้าใจผิดไปมั้งนะ” แล้วให้ลูกไปคืนหนังสือ พร้อมกับบอกให้ลูกกล่าวขอโทษเพื่อนที่เข้าใจผิดด้วย เมื่อลูกมีประสบการณ์ที่ได้รับการให้อภัย โดยไม่โดนต่อว่าจากการพูดโกหกแล้ว ลูกจะสามารถพูดความจริงได้อย่างแน่นอนค่ะ

เมื่อลูกโกหกครั้งหนึ่ง พ่อแม่ก็จะมองลูกด้วยสายตาว่า “เอาอีกแล้ว” แต่คนเราสามารถเปลี่ยนกันได้ค่ะ เมื่อวานอาจจะพูดโกหก แต่วันนี้อาจจะพูดความจริงก็ได้นะคะ การที่คุณแม่พูดว่า “โกหกอีกแล้วใช่ไหม” ก็มาจากความตั้งใจของคุณแม่ที่ไม่อยากให้ลูกกลายเป็นคนขี้โกหก แต่คำพูดแบบนั้นกลับจะทำให้จิตใจของลูกรู้สึกว้าเหว่มากขึ้นทุกครั้งที่ถูกคุณแม่ต่อว่า

ในวัยประถมศึกษา เป็นวัยที่จะเรียนรู้เกี่ยวกับเรื่องผิดถูกชั่วดี เรียนรู้เรื่องการใช้ชีวิตของมนุษย์ จึงอยากให้สอนลูกด้วยความใจเย็นค่ะ

และสิ่งสำคัญ คือ ควรพูดคุยถึงแนวทางการเลี้ยงดูอบรมลูกระหว่างคุณพ่อและคุณแม่ด้วยกัน โดยใช้เรื่องที่เกิดขึ้นนี้นะคะ

ไม่มีเด็กคนไหนมีนิสัยชอบพูดโกหกมาตั้งแต่เกิด

การโกหกเป็นพฤติกรรมการปกป้องตัวเอง ขอให้ย้อนทบทวนดูว่า ที่ผ่านมาคุณแม่มีปฏิสัมพันธ์กับลูกอย่างไร เคยมีบ้างหรือไม่ที่การพูดคุยกับลูกนั้น นำพาให้ลูกพูดโกหก ซึ่งในการโกหกนั้น ก็จะมีเหตุผลของการโกหกอยู่เช่นกัน

มยุรี มุกดาทอง แปลจาก http://kateikyoiku.jp/qa/41.html

เรื่อง : สถาบันครอบครัวศึกษาแห่งโตเกียว

ภาพ : Shutterstock