อะไรคือสาเหตุ ที่ทำให้ลูกกลายเป็น “คนขี้อวด”
จริง ๆ แล้วลูกอาจจะไม่เข้าใจก็ได้นะคะว่า อะไรคือการพูดจาโอ้อวด อะไรคือการคุยขี้โม้ แต่ที่ลูกทำไปนั้นเพียงเพราะ สาเหตุใส ๆ ของเด็กวัยนี้เท่านั้น อันได้แก่
- ลูกกำลังอยู่ในวัยช่างพูด ช่างเจรจา อย่างที่เกริ่นไปในข้างต้นแล้วว่า เด็กวัยนี้เริ่มที่จะมีความภาคภูมิใจในตัวเอง เริ่มมองและสนใจตัวเองเพิ่มมากขึ้น ที่สำคัญลูกรู้จักเริ่มที่จะเปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่นแล้วด้วย จึงมักที่จะชอบพูดว่า “ของหนูดีกว่า” อยู่บ่อยครั้ง เพราะเขาอยากที่จะเอาชนะและไม่อยากด้อยกว่าคนอื่น ๆ นั่นเองค่ะ
- สภาพแวดล้อมพาไป ยกตัวอย่างเช่น เวลาอยู่ที่โรงเรียน เพื่อน ๆ ในห้องอาจจะชอบแข่งขันกันว่าใครจะเก่งหรือว่ามีของดีที่สุด ทั้งนี้อาจรวมถึงสภาพแวดล้อมที่บ้านด้วยเช่นกันนะคะ ไม่ว่าจะเป็น ญาติพี่น้อง หรือเลียนแบบพฤติกรรมนี้จากคุณพ่อคุณแม่ก็เป็นได้
- อยากแบ่งปันเรื่องราว บางครั้งลูกก็ไม่รู้หรอกว่า สิ่งที่ลูกพูดนั้นหมายถึงอะไร ยกตัวอย่างเช่น เวลาที่ลูกไปเที่ยวไหนมา ลูกอาจจะเพียงแต่ต้องการเล่าให้เพื่อน ๆ ฟังในสิ่งที่เจอ จนในบางครั้งการพูดบ่อยหรือมากเกินไป ก็อาจส่งผลให้เด็กหรือผู้ใหญ่ที่ได้ยินได้ฟังไม่เข้าใจ และคิดว่าสิ่งที่ลูกกำลังพูดอยู่นั้น คือการพูดจาโอ้อวด ก็เป็นได้
- อยากเป็นที่ยอมรับ เพราะลูกอยากเป็นที่ยอมรับในสังคมเพื่อน ๆ จึงอยากคุยอยากพูดในสิ่งที่พวกเขามี ยกตัวอย่างเช่น ช่วงนั้นอาจจะเป็นช่วงที่กำลังฮิตอะไรสักอย่าง ทำให้ลูกยกสิ่งนั้นออกมาพูดบ้าง ซึ่งการพูดนั้น อาจจะเป็นความจริงหรือไม่ก็ได้ แล้วแต่ความคิดของลูกในตอนนั้น