เด็กวัยอนุบาลเริ่มกังวลเรื่องการไม่เข้าพวก โดยเฉพาะการมีรูปร่างที่โดดเด่นกว่าเพื่อนๆ วัยเดียวกันจนถูกล้อเลียนหรือกันออกจากกลุ่ม เพราะเตี้ยไป สูงไป ผอมไป หรืออ้วนไป
คุณช่วยให้ลูกรู้สึกดีขึ้นได้ด้วยการแสดงการยอมรับในตัวลูก ซึ่งจะทำให้เขามั่นใจในภาพลักษณ์ของตัวเองไปจนโต ฉะนั้นคุณต้องเลือกใช้คำพูดให้เหมาะสม เช่น ไม่พูดว่า ”หนูตัวเล็กขี่จักรยานสองล้อไม่ได้หรอก” แต่เปลี่ยนเป็น ”แม่ว่าจักรยานสามล้อคันนี้เหมาะกับหนูเลยนะ”
การถูกล้อเลียนไม่เลิกราถือเป็นเรื่องจริงจังสำหรับลูก เขาจึงต้องรู้จักรับมือกับเรื่องนี้ให้ได้ด้วยตัวเอง คุณอาจช่วยด้วยการสมมติว่าตัวเองเป็นเพื่อนลูกแล้วพูดล้อเลียนว่า ไอ้เตี้ย (หรือคำอื่นๆ) จากนั้นก็ช่วยกันคิดคำตอบโต้ที่จะทำให้ลูกสบายใจขึ้น ที่สำคัญคือต้องสอนให้ลูกตอบโต้อย่างใจเย็น ไม่ใช่เพื่อนแรงมา เราก็แรงกลับ และบอกเขาว่าควรพยายามตอบโต้โดยสันติเพื่อให้เพื่อนหยุดไปเองเพราะการล้อเลียนไม่เป็นผล
และอย่าพูดถึงรูปร่างของคุณเองในแง่ลบเป็นอันขาด จำไว้ว่าลูกมองคุณเป็นแม่แบบ ถ้าคุณไม่มั่นใจในภาพลักษณ์ของตัวเอง การพยายามสร้างความยอมรับในตัวเองให้ลูกก็คงเปล่าประโยชน์ และถ้าคุณเองก็เคยถูกทำร้ายจิตใจในทำนองเดียวกันนี้ อาจเล่าวิธีรับมือ (แบบมีเหตุผล) ของคุณให้ลูกฟัง เพื่อให้ลูกรู้ว่าไม่ได้มีเขาแค่คนเดียวหรอกนะที่ต้องเผชิญกับสภาพกลืนไม่เข้าคายไม่ออกแบบนี้
บทความโดย : กองบรรณาธิการนิตยสารเรียลพาเรนติ้ง