ทำความเข้าใจ ลูกตีตัวเอง ลูกชอบทำร้ายตัวเอง เป็นเพราะอะไร?

ลูกตีตัวเอง – เป็นเรื่องกลุ้มใจสำหรับพ่อแม่เสมอ ที่ต้องเห็นเจ้าตัวน้อยของคุณ หงุดหงิด อารมณ์เสีย แต่สถานการณ์จะยิ่งแย่ไปกว่านั้นเมื่อพวกเขาหงุดหงิดหรือโกรธจัด จนเริ่มลงมือตีตัวเองหรือทำให้ตัวเองเจ็บ โดยปกติแล้วเด็กวัยเตาะแตะจะตีคนอื่นเมื่อพวกเขาโกรธ แต่บางครั้งพวกเขาก็อาจตีตัวเองได้หากพวกเขารู้สึกหงุดหงิดหรือไม่ได้อย่างใจ แม้ว่าเหตุการณ์ลักษณะนี้มักจะไม่ส่งผลเสียที่รุนแรงต่อเด็กส่วนใหญ่เมื่อพวกเขาเติบโตขึ้นพฤติกรรมจะค่อยๆ ดีขึ้นได้ แต่หากพฤติกรรมนั่นไม่มีทีท่าจะพัฒนาให้ดีขึ้นไปตามวัย ก็อาจเป็นเรื่องที่น่าวิตกสำหรับผู้ปกครองได้

ทำความเข้าใจ ลูกตีตัวเอง ลูกชอบทำร้ายตัวเอง เป็นเพราะอะไร?

สิ่งที่พ่อแม่ควรทำคือ หมั่นสังเกตพฤติกรรมของลูก คอยมองดูว่าลูกจะตีตัวเองเมื่อใด และสถานการณ์หนักเบาอย่างไร เพื่อพิจารณาว่าคุณจำเป็นต้องพูดถึงเรื่องนี้กับกุมารแพทย์ของคุณหรือไม่ ส่วนใหญ่เมื่อเด็กโตขึ้นพวกเขาจะหยุดพฤติกรรมทำร้ายตัวเองไปได้เอง คอยสังเกตว่านิสัยนี้ของลูกจะกลับมาเหมือนเดิมหรือไม่ เนื่องจากเด็กบางคนที่ใช้พฤติกรรมนี้บ่อยๆ แม้พวกเขาโตขึ้นแล้ว อาจเข้าข่ายว่ามีความผิดปกติบางอย่างกับร่างกายและจิตใจและต้องได้รับการรักษา

ทำไมเด็กวัยหัดเดินถึงมีพฤติกรรมชอบทุบตีตัวเอง?

เมื่อเด็กเติบโตจากทารกสู่วัยเตาะแตะ พวกเขาจะเริ่มสนใจสำรวจสภาพแวดล้อม และสื่อสารความต้องการของพวกเขา อย่างไรก็ตามความสามารถของพวกเขาอาจไม่สามารถตอบสนองความปรารถนาที่จะทำสิ่งต่างๆได้ในบางครั้ง เป็นผลให้พวกเขาไม่สามารถพูดถึงความต้องการของพวกเขาได้ การไม่สามารถต่อสู้เพื่อสำรวจสภาพแวดล้อมได้สำเร็จอย่างที่ต้องการ อาจเป็นสาเหตุหลัก สำหรับอารมณ์ฉุนเฉียวที่เกิดขึ้นกับเด็กวัยนี้ หากพวกเขามีความอดทนต่ำต่อความขุ่นมัว พวกเขาอาจตีตัวเอง ซึ่งถือเป็นวิธีแสดงความโกรธเคืองของพวกเขา

หากคุณสังเกตเห็นพฤติกรรมที่เกิดขึ้น ให้สังเกตสิ่งกระตุ้นที่นำไปสู่อารมณ์ฉุนเฉียว  เมื่อคุณจำรูปแบบหรือตัวกระตุ้นที่นำไปสู่พฤติกรรมทำร้ายตัวเองของลูกได้แล้ว คุณอาจป้องกันปัญหาได้ก่อนที่มันจะเริ่มได้ อย่าลืมเข้าไปห้ามก่อนที่หมัดลูกจะเริ่มกำ หรือมือจะเริ่มตบเข้าที่หน้าหรือหัวตัวเอง

ต่อไปนี้ คือสาเหตุบางประการ ที่อาจทำให้เด็กวัยหัดเดินของคุณตัดสินใจทุบตีหรือทำร้ายตัวเอง

1. ขาดทักษะในการสื่อสาร

หากลูกของคุณมีอารมณ์รุนแรง เช่นความโกรธ ความอิจฉา ความกลัวหรือความสับสน แต่พวกเขาอาจยังบอกไม่ได้ว่าพวกเขารู้สึกแบบใดเพราะมีปัญหาเกี่ยวกับความล่าช้าด้านการสื่อสาร การตีตัวเองอาจเป็นวิธีเดียวที่จะบอกคุณว่าเกิดอะไรขึ้นกับความรู้สึกของพวกเขา พวกเขาอาจรู้สึกรำคาญตัวเองที่ไม่สามารถแสดงความรู้สึกออกมาได้ และอาจเป็นการตอบสนองตามธรรมชาติที่จะตบหัวตัวเองด้วยความหงุดหงิดฉุนเฉียว

2.ผ่อนคลายตนเองหรือพัฒนาประสาทสัมผัส

เด็กบางคนอาจกระหายต่อประสบการณ์ทางประสาทสัมผัสทางร่างกายได้มากกว่าเด็กคนอื่น ๆ  ในการตอบสนองต่อสิ่งต่างๆ นั้น พวกเขาอาจเลือกใช้วิธีตีตัวเองเพื่อตอบสนองความต้องการในการกระตุ้นทางกายภาพ เด็กบางคนอาจใช้การเคลื่อนไหวร่างกายซ้ำ ๆ เพื่อผ่อนคลายตนเองเมื่อพวกเขาเครียดหรือรู้สึกเหนื่อยล้า

3. เรียกร้องความสนใจจากพ่อแม่

เด็กวัยเตาะแตะก็เปรียบเสมือนมนุษย์ตัวเล็กๆ ที่ค่อนข้างที่จะหลงตัวเอง พวกเขาชอบที่จะได้รับความสนใจจากพ่อแม่และคนรอบข้าง โดยไม่มีการแบ่งแยก และพวกเขาจะทำเกือบทุกวิถีทางเพื่อให้ได้มาซึ่งความสนใจนั้น หากคุณมีปฏิกิริยาอยากมากในครั้งแรกที่พวกเขาตีตัวเอง พวกเขาอาจทำพฤติกรรมนั้นซ้ำ ๆ เพื่อให้คุณสนใจ  ซึ่งเรื่องที่สามารถทำให้สถานการณ์แย่ลง คือ พ่อแม่ส่วนใหญ่มักจะตอบสนองในทางลบต่อการที่ลูกของพวกเขาทุบตีหัวของตัวเอง

4.มีบางอย่างกำลังทำร้ายพวกเขา
หากลูกของคุณมีอาการหูอักเสบหรือมีการงอกของฟัน แต่ไม่สามารถบอกคุณได้พวกเขาอาจตีตัวเองเพื่อบอกให้คุณรู้ ว่าพวกเขากำลังรู้สึกไม่สบายตัว

สิ่งที่พ่อแม่สามารถทำได้เพื่อหยุดพฤติกรรม

ก่อนที่คุณคิดจะแก้ไขปัญหาระยะยาวให้ได้ คุณต้องหาทางแก้ไขระยะสั้น เพื่อป้องกันการบาดเจ็บของลูกก่อน  คุณอาจเลือกที่จะโอบกอดลูกให้แน่น แต่อย่าให้แน่นเกินไป ทั้งนี้ก็เพื่อป้องกันไม่ให้พฤติกรรมดำเนินต่อไป

สำหรับระยะยาว คุณมีทางเลือกบางอย่างในบางสถานการณ์ อาจเป็นการดีที่สุดที่จะเพิกเฉยต่อพฤติกรรมดังกล่าว ตัวอย่างเช่น หากคุณคิดว่าบุตรหลานของคุณทุบตีตัวเองเพื่อต้องการปฏิกิริยาต่างๆ จากคุณ พวกเขาอาจจะหยุดทำไปเองเมื่อพวกเขารู้ว่าพวกเขาไม่ได้รับความสนใจจากคุณอีกต่อไปด้วยการใช้วิธีนั้น

อย่างไรก็ตามในสถานการณ์อื่น ๆ คุณอาจต้องการทดสอบวิธีต่อไปนี้ เพื่อดูว่ามีทางใดบ้างที่สามารถหยุดพฤติกรรมดังกล่าว หากบุตรหลานของคุณรู้สึกหงุดหงิดเจ็บปวดหรือต้องการการรับรู้ทางประสาทสัมผัสคุณคงไม่อยากเพิกเฉยต่อความจริงที่ว่าพวกเขาพยายามสื่อสารสิ่งนั้นกับคุณ นี่คือวิธีที่คุณสามารถช่วยได้

1.ตอบสนองความต้องการทางกายภาพ
หากลูกของคุณกำลังตีตัวเอง เพราะหิว หนาว ปวดฟัน หรือกระหายน้ำ คุณต้องตอบสนองความต้องการทางกายภาพของพวกเขา พยายามทำให้พวกเขาสบายใจขึ้น แล้วแสดงให้พวกเขาเห็นว่าพวกเขาจะแจ้งให้คุณทราบในอนาคตได้อย่างไร ว่าพวกเขาต้องการอะไรจากคุณ หากคุณสังเกตเห็นว่าพวกเขาตีตัวเองเมื่อใดก็ตาม ที่ผ้าอ้อมเปียกหรือล่วงเลยเวลาอาหาร คุณสามารถตอบสนองความต้องการของลูกล่วงหน้าได้ก่อนที่พวกเขาจะเริ่มตีตัวเอง

2.สอนในสิ่งที่ถูกต้องเหมาะสมด้วยเหตุผล
ไม่มีคำว่าเร็วเกินไปที่จะสอนบุตรหลานของคุณถึงวิธีการแสดงความโกรธ หรือความไม่พอใจที่ถูกต้องเหมาะสม หากพวกเขาทุบหัวตัวเองเพราะบล็อกไม้ที่ต่อไว้เป็นตึกสูงของพวกเขาล้มลง ให้สอนลูกแสดงวิธีที่เหมาะสมในการระบาย พวกเขาสามารถตีหมอน หรือตุ๊กตาสัตว์ หรือบีบตุ๊กตาที่ส่งเสียงปี๊ดๆ ได้อย่างแรง ๆ หรือออกจากห้องไปสงบอารมณ์ คุณอาจแนะนำเทคนิคการฝึกสติที่เหมาะกับเด็ก ๆ ได้เช่นการหายใจลึก ๆ เพื่อสงบสติอารมณ์ในช่วงเวลาที่น่าหงุดหงิด ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับวัยและความสามารถในการเรียนรู้ของลูกด้วย

3.รับรู้ว่าพวกเขากำลังเผชิญกับอะไร
บางครั้งผู้ใหญ่อย่างเราๆ ก็อยากให้คนอื่นรับรู้ความทุกข์ใจ? และเด็กๆ ก็เช่นกัน! คุณต้องแปลกใจว่าปฏิกิริยาของเด็กสามารถดำเนินไปได้เร็วเพียงใด เมื่อพ่อแม่ยอมรับว่าสิ่งที่ลูกกำลังเผชิญนั้นยากลำบาก ไม่เพียงแต่ตรวจสอบความรู้สึกของพวกเขาเท่านั้น แต่ยังแสดงให้พวกเขาเห็นว่าคุณห่วงใยพวกเขา และเข้าใจว่าพวกเขารู้สึกอย่างไร ครั้งต่อไปที่ลูกของคุณตีตัวเองเพราะคุณบอกพวกเขาว่าพวกเขาไม่มีคุกกี้เป็นอาหารกลางวัน ให้หันมาสนใจพวกเขาและพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่นว่า “แม่รู้นะ! มันน่าหงุดหงิดใช่ไหม ที่กินคุกกี้เป็นอาหารกลางวันไม่ได้!” จากนั้นเมื่อลูกของคุณสงบลง คุณสามารถอธิบายได้ ว่าทำไมคุณถึงไม่อนุญาตให้ลูกกินคุกกี้เป็นอาหารกลางวัน และหาทางออกที่ดีให้กับลูก

4.ช่วยให้ลูกแสดงความรู้สึกที่ถูกต้อง
เราทุกคนมักจะแบ่งความรู้สึกเป็นสองส่วน คือ  “ ดี” และ “ไม่ดี” การให้คำอธิบายให้ลูกเข้าใจความหมายของระดับอารมณ์ต่างๆ ที่ชัดเจน จะช่วยทำให้ลูกของคุณตอบสนองกับความรู้สึก ด้าน “ ไม่ดี” ในระดับต่างๆ ได้อย่างเหมาะสม เช่น ความแตกต่างระหว่าง โกรธ กับ หงุดหงิด หรือ กลัว กับ สับสน  การให้คำที่เฉพาะเจาะจงแก่พวกเขาเพื่ออธิบายอารมณ์ทั้งหมดของมนุษย์ สามารถช่วยให้พวกเขาเข้าใจวิธีการแสดงออกทางอารมณ์ที่ซับซ้อนด้วยวาจากับคุณได้ นอกจากนี้อาจช่วยหลีกเลี่ยงความล้มเหลวที่เกี่ยวข้องกับการสื่อสารในอนาคตระหว่างคุณกับลูกได้อีกด้วย

เด็กไทยเสี่ยงป่วย โรคขาดธรรมชาติ ติดกับดักโลกเสมือนจริง!

ไม่อยากให้ลูกเป็นคน หมด passion ง่ายพ่อแม่ต้องทำสิ่งนี้

หมอแนะเทคนิค เลี้ยงลูกยังไงให้มี CQ ฉลาดคิดสร้างสรรค์

มีแหล่งข้อมูลออนไลน์มากมายเพื่อช่วยเด็ก ๆ ระบุความรู้สึกที่ยิ่งใหญ่ ซึ่งคุณสามารถ :

• พิมพ์บัตรคำศัพท์หรือโปสเตอร์ความรู้สึก
• ซื้อหนังสือภาพสำหรับเด็กวัยหัดเดิน
• สวมบทบาทเป็นตุ๊กตาหรือตุ๊กตาสัตว์
• ดูรายการโทรทัศน์ที่เน้นไปที่การควบคุมอารมณ์ (ร่วมกันเพื่อที่คุณจะได้พูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้!)
• ทำตัวเป็นแบบอย่างตัวเองด้วยการติดป้ายความรู้สึกของตัวเองต่อหน้าลูกตลอดทั้งวัน

เมื่อใดที่ควรเริ่มกังวลเกี่ยวกับพฤติกรรมชอบทำร้ายตัวเองของลูก

แม้ว่านี่จะเป็นพฤติกรรมปกติทั่วไปที่บุตรหลานของคุณมีแนวโน้มที่จะเติบโต (โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าคุณให้เครื่องมือในการรับมือใหม่ ๆ แก่พวกเขา) แต่ก็มีสัญญาณบางอย่างที่บ่งบอกว่าอาจมีอย่างอื่นเกิดขึ้นและคุณอาจต้องการความช่วยเหลือจากผู้เชี่ยวชาญ

คุณอาจต้องขอความช่วยเหลือจากภายนอกหาก:

• คุณได้พยายามหยุดพฤติกรรมด้วยกลยุทธ์ปกติแล้วและไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงหรือแย่ลง
• ลูกของคุณกำลังทำร้ายตัวเอง (มีรอยฟกช้ำหรือรอยขีดข่วน)
• ลูกของคุณพูดช้าหรือดูเหมือนว่าไม่ได้ยินคุณชัดเจน
• ลูกของคุณกำลังแสดงอาการเจ็บป่วยทางร่างกาย เช่น มีไข้ เบื่ออาหาร อ่อนเพลีย หรือหงุดหงิด
• ลูกของคุณยังมีอาการของพัฒนาการเช่นโรคออทิสติกสเปกตรัมหรือความผิดปกติของการประมวลผลทางประสาทสัมผัส

เมื่อเด็กตีตัวเองเป็นประจำและไม่ได้เกี่ยวข้องกับอารมณ์ฉุนเฉียวหรือความเจ็บปวดเฉียบพลันนิสัย อาจเกี่ยวข้องโดยเฉพาะอย่างยิ่ง บางครั้งการทำร้ายตัวเองอาจเกี่ยวข้องกับออทิสติก

นอกจากการตีตัวเองแล้วเด็กออทิสติกอาจเกาหยิกหรือกัดตัวเองหรือกระแทกศีรษะเด็กที่มีความบกพร่องทางพัฒนาการอาจพบว่าการทำร้ายตัวเองเป็นการปลอบประโลมตัวเอง ตัวอย่างเช่นการกระแทกศีรษะเป็นจังหวะ

นอกจากนี้ยังเกี่ยวกับเมื่อเด็กสร้างความเสียหายทางร่างกายให้กับตัวเอง หากพวกเขากระแทกตัวเองอย่างแรงพวกเขาจะทิ้งรอยฟกช้ำหรือรอยหรือทำให้ตัวเองได้รับบาดเจ็บอื่น ๆ ให้ไปพบกุมารแพทย์

4 พฤติกรรม สปอยล์ลูกสุดเสี่ยงที่พ่อแม่ควรเลี่ยง

10 เคล็ดลับปรับพฤติกรรมลูก ก้าวร้าว พ่อแม่ยุคใหม่ต้องเข้าใจและพร้อมรับมือ

สอนลูกให้รู้จักความแตกต่าง หนูไม่ต้องเหมือนใคร เป็นตัวเองก็ดีมากพอแล้ว

สำหรับเด็กวัยเตาะแตะที่โตขึ้นเล็กน้อยความหงุดหงิดอย่างมากที่ไม่สามารถแสดงออกได้อาจเป็นผลมาจากความล่าช้าในการพูดดังนั้นกุมารแพทย์อาจต้องการส่งต่อไปยังนักบำบัดการพูดเพื่อประเมินผล

เมื่อมีข้อสงสัยคุณควรให้เด็กวัยเตาะแตะได้รับการประเมินโดยกุมารแพทย์เพื่อแยกแยะเงื่อนไขทางการแพทย์ที่อาจเกิดขึ้นหรือพัฒนาการล่าช้า

หากคุณคิดว่าพฤติกรรมของบุตรหลานเป็นอาการของปัญหาที่ใหญ่กว่าให้จดเมื่อคุณสังเกตเห็นว่าเกิดขึ้นและนำบันทึกของคุณไปให้แพทย์ของบุตรหลานเพื่อขอคำแนะนำ

แพทย์อาจแนะนำให้ตรวจคัดกรองเพิ่มเติมเพื่อพิจารณาว่าเกิดอะไรขึ้น การพูดคุยกับแพทย์เกี่ยวกับพฤติกรรมของบุตรหลานของคุณอาจทำให้คุณสบายใจมีกลยุทธ์ที่จะใช้เมื่อเด็กวัยหัดเดินของคุณทำร้ายตัวเองหรือส่งต่อไปยังผู้เชี่ยวชาญเพื่อประเมินและรักษาต่อไป

การแสดงออกทางอารมณ์นั้นเป็นเรื่องปกติมนุษย์ทุกเพศทุกวัย และเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับพัฒนาการของเด็กเล็ก หน้าที่ของพ่อแม่เพียงแค่คอยให้การดูแลให้การแสดงออกด้านอารมณ์ต่างๆ ของลูกไม่ส่งผลเสียต่อร่างกายและจิตใจของพวกเขาจนเกินไป อธิบายให้ลูกได้เข้าใจสิ่งที่ถูกต้องเหมาะสมในการแสดงออกทางด้านอารมณ์ ด้วยเทคนิคการสื่อสารที่เหมาะสมกับวัยของลูก หากคุณพ่อคุณแม่ช่วยดูแลให้พัฒนาการของลูกดำเนินไปได้อย่างปกติสมวัย และไม่มีผลเสียร้ายแรงใดๆ ที่เกิดขึ้นกับลูก การคอยดูแล สนับสนุน ชี้แนะ ให้เหตุผล และเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับลูกในการแสดงออกทางอารมณ์ความรู้สึกและความต้องการ จะช่วยส่งเสริมให้ลูกเกิดทักษะ ความฉลาดทางอารมณ์ (EQ)  ซึ่งเป็นทักษะที่จำเป็นอย่างมากต่อการใช้ชีวิตวัยผู้ใหญ่ต่อไปในสังคมของลูกค่ะ

ขอบคุณข้อมูลอ้างอิงจาก : verywellfamily.com , healthline.com

บทความอื่นๆ ที่น่าสนใจ

ลูกวีน ขี้โมโห เจ้าอารมณ์ วิธีรับมือ สอนลูกควบคุมอารมณ์

เทคนิค ช่วยลูกค้นพบตัวเอง รู้จักตัวเองไว โตไปชีวิตรุ่ง

10 ข้อห้ามทำเมื่อ ลูกฉุนเฉียว ลูกกำลังโมโห อย่าทำแบบนี้!

เลี้ยงลูกให้ เก่ง ดี มีสุข ไปกับเรา คลิกติดตามที่