ภรรยา 7 ประเภท ในสมัยพุทธกาล

ภรรยา 7 ประเภท ในสมัยพุทธกาล ที่พระพุทธองค์ทรงจำแนกไว้

1. วธกาภริยา หมายถึง ภริยาเยี่ยงเพชฌฆาต คือ ภรรยาที่มีจิตคิดทำร้ายสามีของตนอยู่ตลอดเวลา ไม่อนุเคราะห์ช่วยเหลือสามีของตนด้วยประการทั้งปวง สนใจแต่ประโยชน์ของตน ยินดีและลุ่มหลงในชายอื่นที่หล่อหรือรวยกว่า ดูหมิ่นสามีของตน คิดจะขจัดสามีของตนไปไกลๆ หรือฆ่าให้ตายเสี

2. โจรีภริยา หมายถึง ภรรยาประเภทนี้ อาจจะไม่ร้ายแรงถึงขนาดอยากฆ่าสามีของตน แต่มีสันดานเป็นโจรแก้ไม่หาย รักใคร่ในทรัพย์สินของสามีเพียงเท่านั้น ถึงแม้สามีจะขยันขันแข็งได้ทรัพย์มาโดยทางใด ก็เก็บงำไว้ไม่อยู่ เพราะภรรยาประเภทนี้จะยักยอกทรัพย์ของสามีเสียให้หมด เพื่อความสุขของตัวเองเท่านั้น ความร้ายแรงของภรรยาประเภทนี้ อาจถึงขั้นปอกลอกให้สามีหมดทรัพย์สินทุกอย่างที่มี ทำให้เป็นหนี้เป็นสิน และจากสามีไป

3. อัยยาภริยา หมายถึง ภริยาเยี่ยงนาย กล่าวคือคู่ครองแบบนี้ อาจมีรักมั่นต่อกันอยู่ แต่ผู้เป็นภรรยา จะไม่สนในการงานทั้งปวง เป็นผู้ขี้เกียจ ปากร้าย ปากมาก ชอบใช้กำลัง ชอบข่มเหงสามี กินมากใช้จ่ายฟุ่มเฟือย มือถึงเท้าถึง ชอบทำร้ายสามี กดขี่ให้สามีเป็นเพียงทาสคนหนึ่ง ผู้เป็นสามีต้องทำงานทุกอย่างและเลี้ยงดูภรรยาประเภทนี้ไปจนจะหมดเวรกรรมต่อกัน หรือตายขาดจากกันไป

4. มาตาภริยา หมายถึง ภริยาเยี่ยงมารดา กล่าวคือ ภรรยาประเภทนี้เป็นภรรยาที่ดีมาก ช่วยเหลือเกื้อกูลสามีในทุกๆ ด้าน และรักสามีเหมือนลูกคนหนึ่ง ช่วยรักษาทรัพย์ที่สามีหามาไว้อย่างปลอดภัย เป็นภรรยาที่พึ่งพาได้เสมอ ไม่ว่าจะเจ็บไข้ หรือตกอยู่ในความทุกข์ประการใด เป็นภรรยาที่มีความดีงามเสมอกับแม่อย่างแท้จริง

อ่านต่อ >> “ภรรยา 7 ประเภท ในสมัยพุทธกาล” คลิกหน้า 3