7.ผู้ดีย่อมเป็นผู้ใจดี
การกระทำ
- เมื่อเห็นใครทำผิดพลาดซึ่งทำให้เกิดความอับอายย่อมช่วยกลบเกลื่อน หรือทำเป็นไม่เห็น
- เมื่อเห็นสิ่งของของใครตก หรือเสียควรหยิบยื่นให้ หรือบอกให้รู้ตัว
- เมื่อมีเหตุร้าย หรืออันตรายต่อผู้อื่นต้องรีบช่วย
คำพูด
- ไม่เยาะเย้ย ถากถางผู้ที่ทำผิดพลาด ไม่ใช้คำพูดข่มผู้อื่น
ความคิด
- ไม่มีใจโหดเหี้ยม เกรี้ยวกราดต่อผู้น้อย มีความโอบอ้อมอารีต่อผู้อื่น เอาใจช่วยคนเคราะห์ร้าย
- ไม่ซ้ำเติมคนอื่น ไม่อาฆาต จองเวรผู้อื่น
8.ผู้ดีย่อมไม่เห็นแก่ตัว
การกระทำ
- ไม่หาความสบายก่อนผู้ใหญ่ หรือผู้หญิง ไม่แย่งชิงที่นั่ง หรือที่ดู ไว้ช่องให้คนอื่นได้นั่งบ้าง
- ไม่แย่งคนหนึ่งมาจากคนหนึ่งเมื่อเขาสนทนากันอยู่ ไม่แบ่งของส่วยกลางเกินจากของที่ตัวเองจะได้
- การรับประทานอาหารควรเชื้อเชิญคนข้างเคียงก่อนรับประทาน เมื่อเขาเลี้ยงข้าวต้องตอบแทน
- ไม่แสดงอาการไม่เพียงพอต่อสิ่งของที่เขายกให้ ไม่ควรให้คนอื่นจ่ายเงินแทนส่วนของตัวเองเสมอ
- ไม่ลืมคืนสิ่งของที่ตัวเองยืมมาจากคนอื่น เมื่อเขาให้สิ่งของไม่ลืมตอบแทน
- ไม่ขอแยกคนหนึ่งมาจากอีกคน เพื่อที่จะไปพูดจาความลับกัน ไม่พูดแต่เรื่องของตัวเอง
- ไม่พูดธุระของตัวเองกล่าวแทรกธุระของคนอื่น ไม่ติเตียนของที่เขายกให้ว่าไม่ดี หรือไม่พอ
- ไม่ถามราคาสิ่งของที่เขายกให้ ไม่แสดงราคาของที่ยกให้คนอื่นให้เห็น ไม่โอ้อวด ลบหลู่ผู้อื่น
ความคิด
- ไม่มีใจอยากได้ เที่ยวขอของคนอื่นร่ำไป ไม่อยากได้ของรักของเพื่อน ไม่หยิบยืมข้าวของ เงินทอง
- ไม่หวังแต่จะพึ่งคนอื่น ไม่เกี่ยงงอน หรือเทงานของตัวเองให้คนทำ รู้บุญคุณของคนอื่นที่ช่วยเหลือ
- ไม่มีจิตใจอิจฉา ริษยา